ทดลองอ่าน เก็บหัวใจไว้เพื่อรัก บทที่ 2

ห้องพักที่จัดไว้ให้ชายหนุ่มเป็นห้องชุดขนาดใหญ่บนชั้นสิบ ทั้งห้องนอนและห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ประดับด้วยพรมทอซึ่งเป็นสินค้ามีชื่อของโมร็อกโกอย่างงดงาม ห้องน้ำปูด้วยหินอ่อนสีขาวสะอาด ฮะจิน่าบอกรายละเอียดต่างๆ เกี่ยวกับห้องพักแล้วก็หันมานัดแนะเกี่ยวกับวันรุ่งขึ้น

“อาหารเช้าของทางโรงแรมเริ่มตั้งแต่หกโมงครึ่งจนถึงสิบโมงครึ่งนะคะ ตอนแรกคุณพ่ออยากจะเชิญคุณมารับประทานอาหารเช้ากับเรา แต่เห็นว่าคุณเพิ่งมาถึงอาจจะอยากพักผ่อน คุณพ่อนัดพบพูดคุยรายละเอียดพรุ่งนี้ตอนสิบเอ็ดโมงครึ่ง ไม่ทราบว่าคุณสะดวกรึเปล่าคะ”

“สิบเอ็ดโมงครึ่งดีแล้วครับ”

“อย่างนั้นก็ดีค่ะ คุณพ่อคงจะให้คนมารับคุณที่ห้อง งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวกลับก่อนละค่ะ คุณจะได้พักผ่อน”

“ขอบคุณมากครับที่ลำบากไปรับผมจากสนามบิน และต้องขอชมว่าโรงแรมแอตลาสดูน่าประทับใจมากในส่วนที่ได้เห็น”

ฮะจิน่ายิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อย “นึกว่าคุณจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับโรงแรมของเราเสียอีกค่ะ ขอบคุณที่ฝืนชม”

แม้ว่าสีหน้าของชารีฟจะยังคงเรียบเฉยเหมือนเดิมหากน้ำเสียงเน้นหนัก “ผมไม่ใช่คนประเภทที่ชอบฝืนทำอะไร ถ้าพูดอะไรออกไปนั่นก็แปลว่าผมหมายความอย่างนั้น” เว้นไปนิดหนึ่ง ดวงตาสีน้ำตาลอมเขียวสบดวงตาสีน้ำตาลใสนิ่งก่อนจะพูดต่อว่า “ผมไม่ชอบเล่นละครครับคุณฮะจิน่า”

คำพูดนั้นทำให้พวงแก้มของหญิงสาวร้อนขึ้นมา ดวงตาทอประกายแวววับ ก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไปจากห้องทันที เสียงปิดประตูดังปังแทนคำเอ่ยลา

ชารีฟโคลงศีรษะอย่างอ่อนใจพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ มองดูเวลาจากนาฬิกาบนฝาผนัง

…สี่ทุ่มกว่า ที่อียิปต์ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว ดึกเกินไปที่จะโทรศัพท์หาการีม…

ชายหนุ่มจึงเปิดกระเป๋าเสื้อผ้า จัดข้าวของทุกอย่างเข้าที่จนเรียบร้อย หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านส่วนที่ยังค้างอยู่

อันที่จริงแล้วการขยายกิจการของโรงแรมเครือข่ายฟารัวห์มาที่โมร็อกโกนี่เป็นโครงการของการีมมาตั้งแต่เริ่มต้น ซึ่งคนคิดก็ควรจะมาสานต่อด้วยตัวเอง หากแพทย์ที่ดูแลไมล์…ภรรยาสาวไทยของการีมบอกว่า อาจจะมีเหตุให้คลอดลูกชายคนแรกของพวกเขาก่อนกำหนด แผนการทุกอย่างจึงถูกเปลี่ยน การีมขอร้องให้เขาเป็นคนมาติดต่อแทนด้วยเหตุผลที่ว่า ‘ฉันไม่ไว้ใจใครนอกจากนาย’

ชารีฟจำได้ว่าตัวเองหรี่ตามองลูกผู้น้องหนุ่มอย่างสงสัย ‘แน่ใจนะว่าไม่มีใครวางแผนอะไรเอาไว้เบื้องหลังที่จะส่งฉันไปติดต่องานกับคุณประฮิม พ่อของฮะจิน่า’

‘เรื่องมันก็ตั้งสองปีกว่าไปแล้วน่า ถ้านายไม่พูดฉันก็ลืมไปแล้วเนี่ย เรื่องงานน่าชารีฟ’ การีมโวยเสียงเข้มหากไม่ยอมสบตาเขา ‘นัดผู้ใหญ่เขาเอาไว้แล้วจะเลื่อนไปเลื่อนมาได้ยังไง ถ้าไม่ติดเรื่องไมล์ฉันก็จะไปเอง เอาแค่ไปติดต่อเบื้องต้นก็ได้ชารีฟ ไปแค่อาทิตย์เดียว พอจบจากตรงนี้แล้วฉันจะทำต่อเอง ตอนนี้ไม่อยากทิ้งไมล์เอาไว้คนเดียว นายคงจะเข้าใจนะ’

ในที่สุดเขาก็ใจอ่อนรับปากมาจนได้