ทดลองอ่าน เชฟคนนี้มีรักมาเสิร์ฟ! บทนำ-บทที่ 1

เงินโบนัสก้อนนี้ไม่ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ ขนาดนั้นจริงๆ ถ้าฟางเข่อเข่อมา เธออาจจะตบโต๊ะเสียงดังเพียะแล้วพูด ‘ขอโทษ’ หานต้งสิบแปดภาษาสักแปดร้อยรอบ ทว่าเจียงเหมยอิ่งมาถึงที่นี่ คำพูดกลับติดอยู่ที่คอ พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

สุดท้ายแล้วเธอก็ทำได้แค่พยักหน้า “มีธุระนิดหน่อยค่ะ ฉันจะรอ”

หวงหรูหรูเกาศีรษะ ในใจคิดว่าคงไม่ใช่ผู้ชมรายการทัวร์ชิมทั่วจีนมาหาเรื่องเถ้าแก่หรอกล่ะมั้ง แต่ผู้หญิงคนนี้ดูสุภาพ โลกส่วนตัวสูง และก็ไม่เหมือนคนไร้เหตุผลแบบนั้น อีกอย่าง คนที่มาหาเรื่องกว่าครึ่งมักจะเป็นผู้ชาย ส่วนผู้หญิงหลังจากได้เจอเถ้าแก่แล้ว ต่างก็ทิ้งเบอร์โทรศัพท์มือถือและวีแชตเพื่อสานสัมพันธ์

หวงหรูหรูคิดเท่าไรก็ไม่เข้าใจ สุดท้ายได้แต่รวบรวมคำพูดเป็นประโยคว่า “งั้นคุณรอสักครู่นะคะ มีอะไรก็เรียกฉันได้เลย”

เจียงเหมยอิ่งพรูลมหายใจออกมาทันใด

เธอสำรวจการจัดวางในร้านอย่างละเอียด นำทุกอย่างมาเทียบกับภาพวิดีโอที่อยู่ในความทรงจำ เมื่อได้ทดสอบด้วยตัวเอง เธอยิ่งสัมผัสได้ถึงสุขอนามัยรวมไปถึงความอบอุ่นของร้านแห่งนี้ การจู้จี้จุกจิกของหานต้งเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ส่วนการที่เธอจงใจป้ายสีให้หานต้งเพื่อดึงเรตติ้งเป็นสิ่งที่ผิด เธอควรขอโทษ

ในร้านบะหมี่โหย่วเจียนมีโต๊ะแปดตัว บนโต๊ะสะอาดสะอ้าน ตะเกียบ ช้อน ซีอิ๊ว น้ำส้มสายชู พริก กระดาษทิชชู มีครบทุกอย่าง เห็นได้ชัดว่าหานต้งคนนี้เป็นคนที่เอาใจใส่และเข้าใจในความต้องการของลูกค้าเป็นอย่างมาก

กลิ่นหอมของน้ำพะโล้จากในห้องครัวพลันลอยมาแตะจมูก กลิ่นนี้เหมือนกับบะหมี่ที่เจิ้งหลินเทียนให้มาในวันนั้น เมื่อได้กลิ่นแล้วทำให้คนรู้สึกเบิกบานใจ ทำให้เจียงเหมยอิ่งถึงขั้นรู้สึกว่าตนเองมีความอยากอาหารขึ้นมาบ้าง

ทว่าเมื่อดูเมนู นี่ก็เป็นเพียงร้านเล็กๆ ธรรมดาๆ ที่ขายบะหมี่และพะโล้เป็นหลัก คล้ายกับแฟรนไชส์ร้านซาเซี่ยน ทำไมถึงมาจับกระแสอาหารลดน้ำหนักเพื่อสุขภาพตามสั่งกัน ดูอย่างไรก็ไม่เข้ากับสไตล์และทำเลของร้านนี้ อีกอย่าง วัตถุดิบของอาหารลดน้ำหนักก็ไม่ใช่ถูกๆ

คนคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องครัวและตะโกนว่า “หวงหรูหรู วันนี้เป็นวันเกิดของอาจารย์นะ จะไปเอาเค้กเมื่อไหร่”

หวงหรูหรูตอบโดยไม่เงยหน้า “ตอนว่างๆ ช่วงบ่ายก็ได้ เมื่อกี้มีพัสดุส่งมาจากปักกิ่ง คงจะเป็นของที่ส่งให้เถ้าแก่ นายไปรับที่ล็อบบี้อพาร์ตเมนต์ข้างๆ หน่อยสิ”

“อ้อ…เป็นของที่อาจารย์ของอาจารย์ส่งมาเหรอ” คนคนนั้นตอบรับ เมื่อเดินออกมาข้างนอกก็พบกับคนที่นั่งอยู่ในร้าน

เจียงเหมยอิ่งกำลังฟังบทสนทนาของทั้งสองคน เธอรู้สึกว่ามีจุดแปลกๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินคนที่ออกมาจากห้องครัวร้องขึ้นด้วยความเซอร์ไพรส์ “อ้าว คุณเจียง ไม่นึกว่าคุณจะมา!”

พอเจียงเหมยอิ่งเงยหน้ามอง เจิ้งหลินเทียนจอมหัวร้อนคนนั้นก็กำลังมองเธออยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เจียงเหมยอิ่งฉีกยิ้มอย่างเก้อกระดาก สายตาล่อกแล่ก ห่อไหล่ลง และทักทายว่า “ไฮ…”

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 8 ก.พ. 64