ทดลองอ่าน เชลยรักกักใจ

บทที่สอง

 หลังจากนั้นหนึ่งเดือน ซินฮองเฮาได้รับโทษตัดหัวเสียบประจาน ส่วนจยาผิงโหวพี่ชายของนางก็ได้รับโทษรถม้าแยกร่างจากข้อหาสมรู้ร่วมคิด คนสกุลซินที่รับราชการหรือขุนนางชั้นเฟิง ทั้งหมดถูกถอดยศและขับไปอยู่ชายแดน

ในวันที่ประกาศความผิดของสกุลซิน มีราษฎรมากมายคอยสาปแช่งพวกเขา ส่วนเฮยทั่วเทียนนั้นกลับได้รับความไว้วางใจอย่างล้นหลาม สนับสนุนให้เขาได้ขึ้นครองราชย์

วันงานพิธีราชาภิเษกของเฮยทั่วเทียน ฉู่เหลียนเฉิงและเหล่าตัวประกันจากแต่ละแคว้นรวมถึงขุนนางข้าราชบริพารของแคว้นเป่ยโม่ทุกคนต่างเข้าร่วมพิธีโดยยืนเรียงแถวอยู่นอกท้องพระโรง ราชองครักษ์สวมชุดเกราะสีดำยืนเรียงแถวเป็นระเบียบอยู่ทั้งสองฝั่งตรงทางเข้าด้านหน้าตำหนัก

“ฮ่องเต้เสด็จ!” ขุนนางผู้ดำเนินพิธีประกาศ

ฉู่เหลียนเฉิงเงยหน้าขึ้น มองเห็นเขาจากที่ไกลๆ

บนศีรษะของเฮยทั่วเทียนสวมมงกุฎหยกขาวห้อยระย้าสิบสองสาย ใส่เสื้อคลุมสีทองปักสิบสองลายมงคล เดินมาอย่างสง่าผ่าเผย ภายใต้มงกุฎหยกขาวคือใบหน้าผู้เป็นมังกรที่หล่อเหลายิ่งกว่าบุรุษผู้ใดในใต้หล้า

ผู้คนคงคิดว่าเขาเป็นดั่งวีรบุรุษกระมัง ฉู่เหลียนเฉิงได้แต่ลอบตรึกตรองอยู่ในใจตนเอง

จังหวะก้าวเดินของเฮยทั่วเทียนนั้นรวดเร็วมาก ทุกที่ที่เดินผ่านผู้คนล้วนไม่กล้าสบตาตรงๆ ทั้งพยายามก้มหัวลงหลุบตามองต่ำ รอจนกระทั่งเสียงกระบี่ที่เหน็บไว้ข้างเอวกับเสียงจังหวะย่างก้าวค่อยๆ ห่างออกไปแล้ว ยามฉู่เหลียนเฉิงเงยหน้าขึ้นมาจึงเห็นว่าเขานั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรภายในท้องพระโรงแล้ว

ดนตรีสรรเสริญเริ่มบรรเลงขึ้น ข้าหลวงผู้ดำเนินพระราชพิธีนำข้าหลวงขุนนางกว่าร้อยคน รวมทั้งคนที่เข้าร่วมเฉลิมฉลองพิธีเข้าสู่ตำหนักไท่จี๋เพื่อเข้าเฝ้าตามลำดับ

เมื่อมาถึงคราวของตัวประกันจากแต่ละแคว้น ฉู่เหลียนเฉิงโค้งตัวคารวะและพูดพร้อมกับตัวประกันแคว้นอื่นๆ ว่า

“ขอให้ฮ่องเต้เป่ยโม่ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นๆ ปี!”

เฮยทั่วเทียนเร่งกวาดสายตามองเหล่าตัวประกันอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาหยุดจ้องบนใบหน้าฉู่เหลียนเฉิงเพียงชั่วครู่แล้วจึงมองผ่านไปอย่างเฉยเมย

ในตอนที่เขาใช้สายตาเย็นชากวาดมองมาหยุดอยู่ที่ฉู่เหลียนเฉิง ใจของนางก็กระตุกเล็กน้อย

นางกำลังรอคอยขั้นตอนต่อไปของเขา ที่ได้ออกปากเตือนเขาไปเพื่อให้มั่นใจได้ว่าในอนาคตแคว้นเป่ยโม่จะมีฮ่องเต้ผู้ชาญฉลาด แต่ไม่ใช่ว่านางจะไม่ต้องการสิ่งตอบแทนจากเขา

ฉู่เหลียนเฉิงรู้ดีว่าเขาไม่มีทางลืมเรื่องราวที่นางได้ออกปากเตือนไป ด้วยก่อนหน้านี้เขาได้ให้คนส่งชุดพิธีการของแคว้นหนานฉู่พร้อมกับปิ่นปักผมซึ่งประดับด้วยไข่มุกและอัญมณีที่เข้ากันกับชุดมาให้ เป็นไปได้ว่าเขาน่าจะรู้เรื่องสภาพความเป็นอยู่ของนางทุกอย่างแล้ว ถึงแม้นางจะมีฐานะเป็นถึงองค์หญิง แต่เป็นเพราะถูกองค์หญิงใหญ่ผู้เป็นพี่สาวของนางผลักไสกีดกันมาตลอด ความเป็นอยู่ทุกอย่างของนางจึงนับได้ว่าลำบาก…

ความคิดของฉู่เหลียนเฉิงยังคงตีกันยุ่งเหยิง จนกระทั่งถูกนำทางออกมาจากตำหนักไท่จี๋พร้อมกับกลุ่มตัวประกันคนอื่น จนเดินมาถึงงานเลี้ยงฉลองที่จัดขึ้นฝั่งทิศตะวันตกของวังสุ่ยเฉวียน