ทดลองอ่าน แฟนคลับคนนี้มีรักมาฝาก! บทที่ 5

ซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งนี้ใหญ่เอามากๆ อยู่ข้างๆ ทางแยกต่างระดับของทางด่วน รถของเหมียวเหมี่ยวจอดอยู่ในลานจอดรถแบบเก็บเงินข้างทาง ด้านข้างมีรถแท็กซี่จอดผิดกฎจราจรอยู่สองคันรอให้ลูกค้าออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตก็จะได้เรียกผู้โดยสารได้เลย คนขับรถแท็กซี่เปิดหน้าต่างรถสูบบุหรี่อยู่ภายในตัวรถ สูดควันแล้วพ่นออกมา เขาได้ยินเสียงดัง ‘ติ๊ดๆ’ สองครั้งจากมือถือของเหมียวเหมี่ยวที่ยืนอยู่ข้างๆ ตัวรถ ก็พลันหรี่สายตาด้วยท่าทีอันตราย

เหมียวเหมี่ยวปิดฝาท้ายลง เตรียมอ้อมตัวรถแท็กซี่ที่ขวางทางเพื่อขึ้นรถ ก็ได้ยินเสียงคนขับรถแท็กซี่เรียกเธอเอาไว้ ถามเธอด้วยเสียงเหลาะแหละ “นี่ น้องสาว เธอขับปาปาใช่หรือเปล่า”

เหมียวเหมี่ยวนิ่งอึ้งหันกลับไปมองคนขับรถคนนั้น คุณลุงแก่ๆ ผิวดำไว้หนวดหยุบหยับคนหนึ่ง มองจากด้านนอกแล้วก็ดูไม่ใช่คนตัวสูงอะไร แต่ดูสุขภาพดีอย่างเห็นได้ชัด จ้องมองเธอด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตรอยู่ในขณะนั้น เหมียวเหมี่ยวยกมุมปากขึ้น รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาฉับพลัน ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ลุงคนนั้นถึงได้ถามเธอแบบนี้

เหมียวเหมี่ยวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ลำตัวแนบกับตัวรถ ถามกลับไปด้วยความตื่นตระหนก “ทำไมถามอย่างนั้นล่ะคะ”

ท่าทางของเหมียวเหมี่ยวแสดงออกว่าเธอขี้ขลาดและระแวดระวัง ทำให้คุณลุงคนนั้นยิ่งมีความมั่นใจที่จะสั่งสอนคนขับรถปาปามากขึ้นไปอีก เขาเอาก้นบุหรี่โยนออกไปนอกหน้าต่าง เปิดประตูลงจากรถ อ้อมหน้ารถเข้าประชิดตัวเหมียวเหมี่ยว

เหมียวเหมี่ยวอยากบอกเขาเหลือเกินว่า ‘คุณลุงโยนก้นบุหรี่ไม่เป็นที่จะถูกปรับเอาได้นะคะ’ แต่ว่าเมื่อเห็นคุณลุงผิวคล้ำคนนี้เข้ามาใกล้ตนก็ยิ่งหวาดกลัว

อย่างกับว่าใจของเหมียวเหมี่ยวถูกคนใช้มือบีบอัดเอาไว้แน่น ทั้งตกใจและหวาดกลัว เธอใช้มือขวาขยับไปทางขวามือ ให้ถึงประตูรถฝั่งคนขับ เตรียมตัวดูลาดเลาอยู่ตลอด หากดูท่าไม่ดีก็จะเปิดประตูขึ้นรถทันที

“ถามเฉยๆ น่ะ น้องสาวหน้าตาน่ารักขนาดนี้ยังต้องขับรถอีกเหรอ ลำบากหรือเปล่า?” คุณลุงผิวคล้ำถามด้วยรอยยิ้ม ทว่าเหมียวเหมี่ยวกลับไม่ได้รู้สึกว่าเขาอารมณ์ดีสักเท่าไร

เหมียวเหมี่ยวเคยได้ยินมาก่อนว่าระหว่างคนขับรถแท็กซี่กับคนขับรถผ่านแอพฯ เป็นรายรายได้เสริมอย่างเธอมีการกระทบกระทั่งกันเพราะแย่งชิงผลประโยชน์ทางธุรกิจ แต่คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะถูกเข้ามาหาเรื่องถึงที่ขนาดนี้ คนขับรถแท็กซี่ไม่พอใจที่ถูกแย่งอาชีพไป มักจะต่อว่าต่อขานคนขับรถผ่านแอพฯ อยู่เสมอ ก่อนหน้านี้ตอนเหมียวเหมี่ยวเรียกใช้บริการแท็กซี่ก็เคยเจอคนขับแท็กซี่บ่นว่าถูกแย่งผู้โดยสาร แต่ว่าเธอก็ไม่เคยเจอคนเลวร้ายอะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอคนขับที่ออกตัวต่อว่าคนอื่น

กลางวันแสกๆ อย่างนี้เหมียวเหมี่ยวไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรกับเธอ แต่ว่าก็ยังรู้สึกกลัวมากอยู่ดี ลุงผิวคล้ำคนนั้นลงมาจากรถ ร่างกายแข็งแรงอย่างที่คิดเอาไว้ สูงกว่าเธอประมาณสิบห้าเซนติเมตร ไม่ถือว่าสูง ทว่าอย่างไรก็เป็นผู้ชายตัวใหญ่อยู่ดี ลึกๆ ภายในใจก็ยังรู้สึกกลัวอยู่บ้าง เหมียวเหมี่ยวรู้สึกว่าคืนนี้เธอต้องฝันร้ายแน่ๆ ก็เธอขี้ขลาดเอามากๆ เลยนี่นา

เหมียวเหมี่ยวฉีกยิ้ม เอ่ยอย่างประดักประเดิด “เอ่อ…ก็…ก็ดีนะคะ”

“ลำบากแล้วจะมาขับรถทำไมล่ะ แต่งงานกับคุณชายรวยๆ ก็พอแล้ว จะออกมาทำงานข้างนอกทำไมกัน” คุณลุงผิวคล้ำยังคงใช้สีหน้าอบอุ่นเหมือนเดิม ทำเอาเหมียวเหมี่ยวพลันขนลุกไปทั้งตัว

เหมียวเหมี่ยวไม่เห็นด้วยกับคำพูดของเขา เพียงแต่ตอบโต้กลับไปด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ผู้หญิงก็ต้องอยู่เองให้ได้เหมือนกัน…”

“พ่อแม่หนูวางใจให้หนูออกมางั้นเหรอ”

สีหน้าของเหมียวเหมี่ยวนิ่งสนิท ดูไม่ดีเอามากๆ