ตอนได้รับคำสั่งด่วนจากกระโจมผู้บัญชาการสูงสุด เจียงหานหยวนกำลังคุมทัพไปเมืองเยียน
หลายวันก่อนนางกับแม่ทัพสูงวัยจ้าวผูร่วมกันวางแผนทางการทหารขั้นต่อไปจนแล้วเสร็จ ตกลงกันว่าให้จ้าวผูรักษาการณ์มณฑลเยียนโจว ส่วนนางนำทัพออกรบ
หลังเคลื่อนพล จากที่คาดการณ์ไว้ว่าจะต้องถูกขัดขวางบ้าง กลับได้เจอกำลังทหารเป่ยตี๋แค่ประปราย แทบไม่เพียงพอจะตั้งเป็นแนวป้องกันใดๆ ให้โจมตีด้วยซ้ำ
การรุกคืบอย่างราบรื่นนี้นอกจากจะไม่ทำให้เจียงหานหยวนกระหยิ่มใจแล้ว ยังทำให้นางนึกเคลือบแคลงอยู่เงียบๆ
น่าเอะใจยิ่งนัก ตามหลักเมื่อเสียมณฑลเยียนโจวไป เหลือเพียงมณฑลโยวโจวอันเป็นฐานที่มั่นใหญ่ของชื่อซู เจ้าตัวไม่น่าเพิกเฉยจนถึงขั้นนี้ หากบอกว่าความปราชัยที่ด่านเทียนกวนทำให้ชื่อซูเกิดทดท้อ ไร้กำลังใจจะทำศึกต่อก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ แน่ล่ะว่าความพ่ายแพ้คราวก่อนทำให้ฝ่ายนั้นบอบช้ำเสียหายไม่น้อย แต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่เหลือไพร่พลให้ใช้ กำลังทหารหลักของเขายังคงอยู่
เจียงหานหยวนนึกระแวงว่าชื่อซูอาจมีแผนการอื่น จึงสั่งให้หยุดทัพโดยไม่ลังเล ไม่ต้องเคลื่อนพลต่อ ให้ทหารตั้งค่ายปักกระโจมกันตรงนั้น พร้อมส่งคนไปสืบข่าว
นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันก่อน
สัญชาตญาณของนางไม่ผิดจริงๆ แต่ที่นึกไม่ถึงก็คือเบื้องหลังความผิดปกติจะมาจากสาเหตุเช่นนี้
เป็นการจู่โจมที่รุนแรงประหนึ่งพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดินก็ไม่ปาน!
เจียงหานหยวนแทบหายใจไม่ออก ได้ยินเสียงอื้ออึงในหู
ตั้งแต่คนรุ่นท่านตาเป็นต้นมา อวิ๋นลั่วก็เป็นฐานกำลังที่จงรักภักดีต่อต้าเว่ยที่สุดนอกเหนือจากด่านซีกวน หลายสิบปีที่ผ่านมาถึงจะเกิดมรสุมคลื่นลมหรือความเปลี่ยนแปลงใด ข้อนี้ก็ไม่เคยแปรผัน จวบจนปัจจุบันที่พื้นที่แถบนั้นผนึกกำลังเป็นปราการอันแข็งแรงโดยมีอวิ๋นลั่วเป็นศูนย์กลาง
เมื่อไม่นานมานี้ท่านน้าเพิ่งพลีชีพอย่างกล้าหาญในสงครามกับเป่ยตี๋ เหตุไฉนเยียนเฉิงถึงทำเช่นนี้ได้ลงคอ
เจียงหานหยวนไม่อยากเชื่อ ที่ยิ่งกว่านั้นคือไม่เข้าใจการกระทำของลูกพี่ลูกน้องเลย
น้องชายผู้ปวกเปียกและเงียบขรึมมาตั้งแต่เด็กของนางจะทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไรกัน
แต่คนที่ส่งข่าวมาไม่ใช่ใครอื่น…เป็นฝานจิ้ง
นี่ย่อมเป็นเรื่องจริงอย่างไม่ต้องสงสัย
เรื่องราวไม่มีทางเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว
หลังความสับสนว้าวุ่นช่วงสั้นๆ หญิงสาวตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว
ก่อนเปิดศึกมีเสียงคัดค้านในราชสำนัก บัดนี้ยังเกิดเหตุเหนือความคาดหมายเช่นนี้อีก ซู่เซิ่นฮุยเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการ ความกดดันจะถาโถมใส่เขาเพียงใด ไม่ต้องบอกก็รู้
อีกอย่างเหตุพลิกผันที่เกิดขึ้นจะทำให้ความเชื่อใจที่เขามีต่อบิดาและนางสั่นคลอนไปด้วยหรือไม่
ทว่าสถานการณ์คับขันเร่งด่วน เจียงหานหยวนไม่มีเวลาใคร่ครวญเรื่องพวกนี้อีกแล้ว
เจียงหานหยวนรู้ว่าเหตุใดบิดาถึงได้แต่งตั้งนางให้ไปช่วยต้านศึกที่ด่านซีกวน
เทียบกับแม่ทัพสองนายที่ออกเดินทางไปก่อน นางคุ้นเคยกับวิถีผู้คนและภูมิประเทศแถบนั้นดีกว่า
หญิงสาวสั่งให้ตนเองสงบสติอารมณ์และสลัดความคิดอื่นทิ้งอย่างรวดเร็ว จนสุดท้ายในหัวใจเหลือเพียงความมุ่งมั่นเดียว นั่นคือต้องรักษาด่านซีกวนเอาไว้ อย่าให้ฉางอันได้รับการคุกคามใดๆ จากทางเหนือเป็นอันขาด!
นางสั่งถอนทัพทันที ขอให้จ้าวผูดำเนินการตามคำสั่งเจียงจู่วั่ง ส่วนตนเองนำทหารม้าลาดตระเวนค่ายชิงมู่ออกเดินทางในวันนั้น มุ่งหน้าไปช่วยเมืองอวิ๋นลั่วให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้