“ยังไม่ใช่วงนี้หรอก ถามเด็กเสิร์ฟแล้วเห็นว่าขึ้นสามทุ่มอะ” พีรวิทย์ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยม
พิรุณรักษ์ยิ้มน้อยๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความจากคริสเตียน เขาถ่ายภาพตัวเองระหว่างที่อยู่หลังเวทีส่งมาให้ โดยไม่รู้เลยว่าเธออยู่ที่นี่
แค่วันแรกนับว่าความสัมพันธ์ในฐานะคนคุยของเธอกับคริสเตียนพัฒนาไปได้ดี เขาส่งข้อความมาถามไถ่เธอ และตอบคำถามที่เธอถามเขาด้วยความเต็มใจ กระนั้นพิรุณรักษ์ก็แน่ใจว่าเขากำลังคุยอยู่กับผู้หญิงอีกหลายคนเหมือนๆ กับเธอที่ไม่ได้คุยกับเขาแค่คนเดียว ความสัมพันธ์ที่มีจุดเริ่มต้นจากแอพฯ หาคู่นั้นอย่าได้หวังความยั่งยืนตั้งแต่ตอนแรก
ทุกอย่างต้องใช้เวลา
“เขาอยู่หลังเวทีแล้ว” พิรุณรักษ์เปิดบทสนทนาของเธอกับหนุ่มนักดนตรีให้เพื่อนรุ่นพี่ดู
ชลชาติวี้ดว้ายแบบไม่ปิดบังอาการ “หล่อ! บอกได้คำเดียวว่าหล่อ…มาก”
พิรุณรักษ์เห็นด้วยในข้อนี้ เขาหล่อมากทีเดียว ถ้าไม่เทียบกับพุฒ แต่ว่า…เธอจะไปเปรียบเทียบกับไอ้ผู้ชายหื่นกามนั่นทำไมกัน หมอนั่นเป็นเพื่อนรักเธอก็จริง แต่เธอจัดให้เขาอยู่นอกวงโคจรของชีวิตโดยสิ้นเชิง เหมือนดาวคนละกาแล็กซี่นั่นแหละ
เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะผู้ชายอย่างพุฒนั้นเธอไม่มีวันเข้าใจอะไรเขาได้เลย เขาเป็นนักฟุตบอลที่ไม่ใช่นักฟุตบอลทั่วไป แต่เป็นนักฟุตบอลระดับพรีเมียร์ลีก แน่นอนถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้โดดเด่นเป็นเบอร์หนึ่งแต่ก็เป็นที่รู้จักในระดับโลก ซ้ำพื้นฐานชีวิตยังไม่ธรรมดาสามัญ เพราะเขาเป็นทายาทเจ้าของกิจการห้างสรรพสินค้าเบอร์หนึ่งของประเทศ รวยเป็นพันๆ ล้าน หรืออาจจะระดับหมื่นล้านเลยด้วยซ้ำ
ส่วนเธอ แม้จะเกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี เป็นเจ้าของกิจการโรงแรมเล็กๆ ในต่างจังหวัด กระนั้นเธอก็ยังมีชีวิตใกล้เคียงกับสามัญชนทั่วไปอยู่มาก คนอย่างพุฒคงไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าการมีเงินจำกัดแค่พอใช้เดือนชนเดือนเป็นอย่างไร เขาไม่รู้แน่ๆ ว่าการกินอาหารมื้อละพันเกินห้าครั้งในหนึ่งเดือนจะกระทบต่อความสามารถในการชำระค่าผ่อนคอนโดฯ ขนาดไหน เธอกับเขามีเพียงอย่างเดียวที่เหมือนกัน นั่นคือเรียนโรงเรียนเดียวกันเท่านั้น
การสังสรรค์เล็กๆ ของเพื่อนร่วมงานดำเนินไปได้ครู่เดียว บนเวทีก็เกิดความครึกครื้นขึ้นมาเมื่อวงดนตรีที่ประกอบด้วยนักดนตรีแบบเต็มวงขึ้นเล่น เสียงกรี๊ดของนักท่องราตรีทำให้พิรุณรักษ์หันไปมองทันที วินาทีแรกที่เห็นคริสเตียนตัวเป็นๆ บนนั้น หัวใจของเธอเต้นรัวแรงโดยอัตโนมัติ
แสงไฟสาดส่องไปยังร่างในชุดเสื้อยืดสวมทับด้วยเสื้อยีนแขนยาวกับกางเกงยีนขาเดฟ และรองเท้าผ้าใบที่ให้ความรู้สึกของการเป็นนักดนตรีอย่างแท้จริง
“โอ้! หล่อตรงปก” ชลชาติลงความเห็น พีรวิทย์ยักคิ้วเชิงเห็นด้วย
ส่วนพิรุณรักษ์นั้น เธอรู้สึกเหมือนอกหักไปแล้วเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์
เขาไม่มีทางชอบเธอแน่นอน
“อกหักแล้วฉัน”
“ยังไม่ได้เริ่มเลย”
“ไม่ต้องเริ่มหรอกแบบนี้ เขาหล่อขนาดนี้ แค่สาวๆ ที่มาเที่ยวก็มีให้เลือกแบบไม่หวาดไม่ไหวแล้ว”
“ถ้าเขาคิดแบบนั้นก็คงไม่เล่นแอพฯ หาคู่จนมาเจอเธอหรอกค่ะชะนีน้อย สู้ๆ หน่อย”
ชลชาติเก่งอีกตามเคย เขามีความสามารถในการผลักดันจนเธออยากจะมอบโล่เกียรติยศสาขาฝ่ายสนับสนุนการมีคู่ให้เลย
“จริงอย่างที่ชลลี่พูด พี่ว่าเราลองดูไปก่อนก็ไม่เสียหาย ถ้า ‘ไม่ใช่’ ก็แยกย้าย แค่นั้นเอง” พีรวิทย์บอก น้ำเสียงเริ่มไม่ปกติบ่งบอกว่าดีกรีแอลกอฮอล์ได้เข้ากระแสเลือดแล้ว