ในตอนนั้นก็มีความรู้สึกหนึ่งผุดขึ้นมา สาวใช้นางนี้คล้ายจะเชื่อมั่นในตัวเขายิ่งนัก นางเชื่อว่าเขาจะตรวจสอบความจริงจนกระจ่างและไม่ใส่ร้ายนาง ทว่าในครานั้นเขาตรวจสอบต้นสายปลายเหตุไว้ก่อนหน้าแล้ว เขารู้เรื่องที่จ้าวเฟิงทำกับนาง เหตุที่เรียกนางมาก็เพียงต้องการฟังคำแก้ต่างของนางเท่านั้น กลับนึกไม่ถึงว่าสาวใช้นางนี้จะแข็งแกร่งยิ่งนัก แม้มองจากภายนอกจะดูบอบบางก็ตาม
คงเป็นเพราะพอเด็กสาวนางนี้ฟื้นขึ้นมาเสียแปดส่วนก็พบว่าตนเองถูกเปลื้องเสื้อผ้า หน้าอกโดนลูบคลำ ดังนั้นจึงเอ่ยวาจาหยาบคายออกมา ทำท่าจะชกหน้าเขาท่าเดียว
ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่นกล้ามากำเริบเสิบสานเช่นนี้คงโดนเขาซัดจนตัวปลิวไปนานแล้ว ทว่า…เขากลับพบว่าตนเองไม่เก็บมาใส่ใจอย่างน่าประหลาด ซ้ำยังรู้สึกว่าน่าขันเสียหลายส่วน
เหมียวลั่วชิงก้มหน้าก้มตาอย่างกระวนกระวายใจ นางยังกังวลว่าจะแก้ตัวอย่างไรดีที่เมื่อครู่กล่าววาจาหยาบคายออกไปเพื่อไม่ให้เขาสงสัยในตัวนาง ไม่ได้คิดเลยว่าหร่านเจียงจะหาเหตุผลให้นางแล้วเสร็จสรรพ ส่วนนางยังคงคิดว่าแววตาเป็นประกายของเขาที่จ้องนางอยู่นั้นเป็นความโกรธเกรี้ยว
หลังจากที่หร่านเจียงถ่ายพลังสายสุดท้ายเข้าสู่ร่างกายนาง เขาก็เก็บฝ่ามือ ส่วนนางก็คล้ายโดนสูบพลังไปหมดในทันใด ร่างกายอ่อนยวบ ทว่าก่อนที่จะล้มลงไปก็มีคนยื่นแขนอันแข็งแกร่งออกมากอดนางเข้าสู่อ้อมอกโดยพลัน
จู่ๆ เหมียวลั่วชิงก็ตะลึงพรึงเพริดไปกับท่าทีของเขา ความตกใจครั้งนี้เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เรียกว่า ‘รอยยิ้ม’ ซึ่งสายตาเย็นชาของเขาเผยในเวลาต่อมา
นางคงไม่ได้ตาฝาดไปกระมัง เขากำลัง ‘ยิ้ม’ ให้นาง
หลังจากที่นางกล้ากำเริบชกเขาแล้วยังโพล่งคำว่า ‘เจ้าคนแซ่หร่าน’ ออกไป นางไม่เชื่อหรอกว่ารอยยิ้มของเขาจะมาจากเจตนาที่ดี
ความโกรธถึงขีดสุดกลับกลายเป็นรอยยิ้ม
ประโยคนี้ผุดขึ้นมาในความคิดของเหมียวลั่วชิง ความหนาวยะเยือกแล่นขึ้นมาตามแผ่นหลัง จากที่นางรู้จักหร่านเจียงมา บุรุษผู้นี้มีนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นและไม่ยอมเสียเปรียบให้ผู้ใด ถ้าคนอื่นชกเขา เขาจะต้องตัดมือคนผู้นั้น แก้แค้นให้หนักยิ่งกว่า
หร่านเจียงอุ้มร่างกายนุ่มนิ่มของนาง ในใจก็คิดว่าตนเองประเมินนางต่ำไป เรือนร่างนี้ทั้งอ่อนนุ่มและยืดหยุ่น เนินอกนั้นแนบกับแผ่นอกของเขาทำให้ส่วนนั้นยิ่งดันนูนขึ้นมา
เขาก้มหน้าลง หากมองจากมุมนี้เขาสามารถเห็นทิวทัศน์เนินอกของนางที่นูนขึ้นอย่างเต็มตา ทั้งยังทำให้นึกชวนฝัน อยากเห็นทิวทัศน์ที่อยู่ภายใต้เสื้อตัวในนั้นบ้างว่าจะน่าหลงใหลหรือไม่
ภายใต้ลำแสงในห้อง นัยน์ตาดำขลับภายใต้ขนตายาวซ่อนเงามืดไว้ชั้นหนึ่งช่วยขับความเจิดจรัสของนัยน์ตาคู่นั้นให้เป็นประกายยิ่งขึ้น สะท้อนดวงหน้าที่น่ารักใสซื่อของนาง
“เจ้าใจกล้านัก” เขาเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่าซึ่งแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มอ่อนขณะลูบไล้คางของนาง ปัดผ่านกลีบปากอันแตกแห้งที่เม้มไว้แน่น จู่ๆ เขาก็อยากจะก้มลงไปใช้ลิ้นเลียสร้างความชุ่มชื้นและแต่งแต้มสีแดงสดให้กับกลีบปากที่ซีดขาวนั้น
เขาเข้าใจว่านางโดนพิษ ร่างกายอ่อนแอ ต้องพักฟื้นให้มาก จึงไม่ได้รีบร้อน เขาจ้องมองนางอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง เอ่ยเสียงทุ้มต่ำ “เจ้าพักฟื้นให้หายดี หลังจากหายแล้วข้าจะตกรางวัลให้”
หลังจากที่เขาให้คำสัญญาประโยคนี้แล้วก็วางร่างนางลงบนเตียง กำชับให้บ่าวไพร่ดูแลนางเป็นอย่างดีแล้วเดินจากไป
เหมียวลั่วชิงทอดสายตามองเขาจากไป ทว่าความสงสัยระคนประหลาดใจยังคงอยู่