บทที่ 3 เข้ามาใกล้ชิดเพื่อจีบคุณ
เมื่อเซ็นสัญญาผู้ช่วยสอนเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ตั้งใจซื้อปากกามาร์กเกอร์สีน้ำเงินและสีแดงจากซูเปอร์มาร์เก็ตมาตั้งมากมาย คิดว่าต่อไปจะเอาไว้วาดเส้นตรงสีน้ำเงินและสีแดงลงบนสิ่งของที่ต้องเตรียมไว้ให้กับมิสเตอร์เอ็มโอเอฟ
ก็เขาคือ ‘เอ็มโอเอฟ’ นี่นา…เป็นธรรมดาที่สิ่งที่เหมาะสมกับเขาที่สุดจะต้องเป็นปกคอเสื้อลายธงชาติที่ไม่เหมือนใครนั่น
เดิมทีฉันอยากจะทำมันอย่างเงียบๆ ไม่กระโตกกระตากจนทุกคนรับรู้ความในใจของฉัน ดังนั้นจึงจงใจวาดไม่ให้ใหญ่เกินไป ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็กลัวว่ามิสเตอร์เอ็มโอเอฟจะไม่ชอบที่ฉันทำแบบนี้
แต่ใครจะคิดว่ามิสเตอร์เอ็มโอเอฟของพวกเราเป็นคนที่ทำอะไรๆ ไม่เหมือนใครขนาดนี้กันล่ะ เพราะแค่เขาเห็นว่าฉันวาดธงชาติก็รีบเอาให้คนที่อยู่ข้างๆ ดูทันที
“พวกคุณรีบดูนี่! ดูสิว่านี่คืออะไร” มิสเตอร์เอ็มโอเอฟยกแก้วกระดาษใบนั้นขึ้นชูไปทั่วทุกทิศ “ผู้ช่วยสอนเป็นคนวาดให้ผมล่ะ นี่เป็นสัญลักษณ์ของเอ็มโอเอฟ เป็นแก้วกระดาษเฉพาะตัวของเอ็มโอเอฟ!”
เอาล่ะๆๆ เฉพาะตัว…ทุกคนเขารู้กันหมดแล้วล่ะ
เขากำลังโอ้อวดอย่างเปิดเผยไม่ผิดแน่
ฉันแกล้งทำเป็นยืนสบายอกสบายใจอยู่ข้างๆ แต่ในใจคิดอยู่ว่าเทพบุตรอย่างเขาช่างพอใจอะไรง่ายดายเสียเหลือเกิน ถ้ารอบตัวไม่มีใครอยู่ เขาก็คงจะเต้นด้วยสเต็ปเบาๆ คนเดียวแล้วหรือเปล่านะ
การเป็นผู้ช่วยสอนในสถาบันที่นี่จะไม่ได้ยึดติดอยู่กับเชฟเพียงคนเดียวเท่านั้น และไม่ได้ถูกกำหนดให้ดูแลนักเรียนเพียงชั้นเรียนเดียว ขณะเดียวกันด้วยการจัดแบ่งคาบสอนชั้นเรียนต่างๆ ทำให้ฉันที่ถึงแม้จะเป็นผู้ช่วยสอนฝ่ายขนมหวาน แต่บางครั้งก็ต้องไปช่วยหั่นผักในห้องครัวชั้นล่างและช่วยงานสอนทำอาหารฝรั่งเศสด้วย
โดยปกติแล้วที่ห้องครัวชั้นล่างจะหั่นผักและทำอาหารเที่ยงให้พนักงาน ฉันจึงต้องไปช่วยเหลือเสี่ยวเฮยกับผู้ช่วยสอนคนอื่นๆ เตรียมของสำหรับสาธิตการทำอาหารฝรั่งเศสในวันถัดไป
เสี่ยวเฮยเป็นเชฟประจำของห้องครัวชั้นล่าง จะว่าไปแล้วเขาก็เป็นนักเรียนของที่นี่มาก่อนเช่นกัน
ฉันเคยคิดเอาไว้อย่างสวยงามเลยว่าฉันเคยเรียนทำอาหารฝรั่งเศสมาก่อน ดังนั้นไม่ว่าพวกเขาจะให้ฉันทำอะไร ก็ไม่น่ามีเรื่องยุ่งยาก…
แต่ที่ไหนได้…ความจริงคืองานที่แบ่งมาให้ฉันนั้นเป็นการต่อสู้กับหัวหอมลูกเล็กสีม่วงที่มีชื่อเรียกในภาษาฝรั่งเศสว่า ‘Échalote’
เสี่ยวเฮยบอกว่าต้องการ ‘Ciseler’ พวกมันทั้งหมด…ก็คือต้องสับพวกมันให้แหลกนั่นแหละ
สับ…ให้แหลก…งั้นเหรอ
Tout? ทั้งหมดนั่นน่ะเหรอ…พูดจริงหรือเปล่า