ทดลองอ่าน Dear Mr. MOF หวานละมุน… คุณที่รัก บทที่ 5

เอาล่ะ…ไหนๆ เค้กก็ไม่พอให้นักเรียนแบ่งกัน แล้วผู้ช่วยสอนจะไปทำอะไรได้ล่ะ อยากกินเค้กยี่ห้อเอ็มโอเอฟไม่ใช่เรื่องง่ายดายขนาดนั้นสินะ เพราะเขาเป็นถึงเอ็มโอเอฟ ของปริมาณน้อยถึงได้มีค่ายังไงล่ะ!

แต่เหตุผลที่เขาประหยัดขนาดนี้คืออะไรกันล่ะ

ทั้งหมดนี่ก็ไม่ได้ใช้เงินเขาสักหน่อย เพื่อที่จะประหยัดทรัพยากรโลกเท่านั้นน่ะเหรอ

เวลาพักตอนบ่ายเจียงเจียงเจียงเจี้ยงกำลังติวภาษาฝรั่งเศสให้กับซึงโฮโอป้าฉันเลยกลับไปเก็บกวาดที่ชั้นสามสักหน่อย จากนั้นจึงเอานิตยสารขนมหวานที่ซื้อไว้เมื่อสองวันก่อนขึ้นมาอ่าน

ตอนนั้นเองมิสเตอร์เอ็มโอเอฟก็เดินเข้ามา เมื่อเขาเห็นนิตยสารที่อยู่ในมือของฉันก็พลันมีสีหน้าหลากหลายยากจะคาดเดาอารมณ์ได้ “ซูอี้…นี่คุณซื้อมาเหรอ”

“ค่ะ ใช่ค่ะเชฟ”

“คุณอ่านไปหรือยัง” มิสเตอร์เอ็มโอเอฟถาม

“ยังค่ะเชฟ”

แล้วเขาก็เขยิบตัวเข้ามาอ่านมันด้วยกันกับฉัน เทพบุตรยืนเปิดพลิกหน้านิตยสาร บนร่างกายมีกลิ่นเลมอนจางๆ ผสมปนเปกับกลิ่นว่านหางจระเข้ และดูเหมือนว่าจะมีกลิ่นมิ้นต์ด้วย…

จิตใจหวั่นไหว จิตใจหวั่นไหว

“ซูอี้ คุณรู้จักเขาไหม” มิสเตอร์เอ็มโอเอฟชี้ไปยังคนที่อยู่บนหน้าหนังสือ “เขาเป็นเพื่อนของผมเอง เป็นเชฟที่มีชื่อเสียงในโปรตุเกสเลยนะ”

ฉันส่ายหน้าเป็นการแสดงออกว่าไม่รู้จัก

“คุณเคยไปโปรตุเกสหรือเปล่า” มิสเตอร์เอ็มโอเอฟถามอีกครั้ง

ฉันยังคงส่ายหน้า

“โปรตุเกสเป็นสถานที่พักร้อนชั้นดีเชียวล่ะ” มิสเตอร์เอ็มโอเอฟกล่าว “สวยงามมาก ไม่เหมือนกับปารีส ถ้าคุณมีโอกาสจะต้องไปเห็นให้ได้เลยนะ”

“ได้ค่ะ ฉันจะจำไว้”

หลังจากอยู่ที่ปารีสมาได้สิบเดือน ในที่สุดฉันก็คิดได้ว่าจะต้องจัดการกับผมของตัวเองเสียที หาวันพักผ่อนสักวัน นัดกับร้าน A.T.C. Studio ซึ่งเปิดอยู่ที่เขตสิบสาม จากนั้นก็รอให้สาวสวยไร้เดียงสาแปลงโฉมให้ฉันล่ะนะ

ทำไมจู่ๆ ฉันถึงได้คิดจะทำผมขึ้นมาน่ะเหรอ

นั่นก็เพราะว่า…

มีอยู่วันหนึ่งมิสเตอร์เอ็มโอเอฟดูบัตรประจำตัวนักเรียนของฉันแล้วถามขึ้นมาว่า ‘ซูอี้…นี่คุณเหรอ…เมื่อก่อนคุณไว้ผมสั้นงั้นเหรอ’

เทพบุตรเข้ามาคุยกับฉันก่อนทำให้ภายในจิตใจของฉันตื่นเต้นแบบสุดๆ แต่ว่าบนใบหน้าก็ยังต้องแสร้งทำทีเป็นว่าเฉยเมยเสียเหลือเกิน ‘ฉันไว้ผมสั้นมาตั้งแต่เล็กจนโตค่ะเชฟ’

‘ฮ่าๆๆๆ’ มิสเตอร์เอ็มโอเอฟส่งเสียงหัวเราะด้วยความเบิกบานใจ ‘ถ้าคุณไม่บอกผมจะคิดว่าคุณใช้รูปของน้องชายแล้วนะเนี่ย’

ช่างมีอารมณ์ขันเสียเหลือเกินนะ! ที่ประเทศจีนเรามีการวางแผนการให้กำเนิดคุณไม่รู้หรือไง แล้วฉันจะมีน้องชายได้ยังไงล่ะ