ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 5 – บทที่ 6

“คุณก็ควรจะไปเปลี่ยนซะ” ฉินย่าหนานพูดอย่างไม่ค่อยเห็นด้วย “ตอนแรกชื่อฉันเขียนเป็นย่าหนานที่แปลว่าเป็นรองผู้ชาย แต่หลังจากเรียนประถมฉันก็รู้สึกว่ามันไม่เพราะ ร้องไห้โวยวายให้แม่ไปเปลี่ยน”

“ตัวหนานของต้นหนานความหมายดีกว่าตัวหนานที่หมายถึงผู้ชายเยอะเลย” ผู้ช่วยที่เพิ่งเรียนจบใหม่ๆ รีบประจบทันที

แล้วฉินย่าหนานที่ได้ยินก็รู้สึกชอบใจจริงๆ เธอคีบเนื้อปลาชิ้นใหญ่ให้กับผู้ช่วย “กินอีกสิ เธอน่ะผอมมาก ต้องกินเยอะๆ หน่อย”

ตึ๊ง! เสียงโทรศัพท์มือถือของเซียวเซียวที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้น ร้องเตือนว่ามีข้อความเข้ามา เซียวเซียวที่กำลังแทะก้างปลาอยู่ไม่ได้สนใจดู จากนั้นก็มีเสียงตึ๊งดังขึ้นตามมาติดๆ เธอจึงละสายตาจากปลาแล้วหันไปมองหน้าจอ

‘หมายเลขบัญชีสี่ตัวท้ายเก้าแปดแปดหกของท่านมีเงินเข้า 8,635 หยวน’

‘หมายเลขบัญชีสี่ตัวท้ายเก้าแปดแปดหกของท่านมีเงินเข้า 2,000 หยวน’

“เอ๋? ทำไมเงินเดือนถึงแยกเข้าสองครั้ง” เซียวเซียวขมวดคิ้วพลางเอ่ยขึ้น แล้วสองยอดนี้รวมกันก็ไม่ใช่เงินเดือนที่เธอได้รับ รู้สึกว่าจะเกินมาสองพันหยวนเท่านั้น

“เงินเดือนที่ไหนกัน นั่นมันเงินโบนัสครึ่งปีต่างหากล่ะ” ฉินย่าหนานตอบมาแล้วก็กรีดร้องอย่างดีใจ เพื่อนคนอื่นๆ จึงโห่ร้องตาม เงินโบนัสครึ่งปีเป็นตัวเลขที่ไม่น้อย ทุกคนต่างพากันยกแก้วน้ำบ๊วยขึ้นชน

เงินโบนัสครึ่งปี?!

ในสมองของเซียวเซียวมีเสียงวิ้งๆ ดังขึ้นมา เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูตัวเลขนั้นอีกหลายครั้ง ไม่ได้ตกศูนย์ไปเลย มีแค่แปดพันกว่าหยวนกับสองพันหยวน

“แผนกการเงินโอนเงินให้ฉันผิด” เซียวเซียวไม่ได้ยกแก้วขึ้น เพียงมองโทรศัพท์ของตัวเองอย่างเซ็งๆ

“ฉันดูหน่อย” ฉินย่าหนานชะโงกหน้าเข้ามาดูแล้วนิ่งไปครู่หนึ่ง อาจเป็นเพราะหลายวันก่อนได้รับบทเรียนที่มีเรื่องกับเซียวเซียว ครั้งนี้เธอจึงไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำเพียงแค่แอบมองหน้าซีดขาวของเซียวเซียวแล้วปลอบด้วยเสียงเบาๆ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก็ไปถามที่แผนกการเงินดู”

“อืม” เซียวเซียวพยักหน้ารับแต่ในใจกลับรู้สึกสับสน เงินโบนัสครึ่งปีเป็นเงินก้อนใหญ่ เงินเดือนของเธอพอให้เธอใช้ในแต่ละเดือนเท่านั้น ถ้าไม่มีเงินโบนัสครึ่งปี เธอจะซื้อเสื้อผ้าแพงหน่อยก็ไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องเติมเงินเป็นบัตรรายสามเดือนที่ซังอวี๋เลย

เมื่อกลับถึงบริษัทเซียวเซียวก็รีบมุ่งตรงไปที่แผนกการเงิน แผนกด้านการบริหารจัดการ ได้แก่ แผนกการเงิน แผนกบุคคล แผนกการตลาด และแผนกประชาสัมพันธ์รวมอยู่ที่ชั้นห้าทั้งหมด เมื่อออกจากลิฟต์ก็เจอเสี่ยวจางแผนกการตลาดที่เดินออกจากประตูมาพอดี

“เซียวเซียว ทำไมมาถึงชั้นห้าได้ล่ะ” เสี่ยวจางเป็นคนที่มีอัธยาศัยดีอยู่แล้ว อีกทั้งเมื่อคราวที่แล้วเซียวเซียวยังให้น้ำแร่กับเขา เขาจึงรีบเข้ามาทักทาย

“มีธุระกับแผนกการเงินนิดหน่อย นี่คุณต้องออกไปข้างนอกอีกเหรอ” เซียวเซียวพยายามปกปิดความกังวลใจหยุดยืนคุยกับเขา “ข้างนอกแดดร้อนจัดนะ คุณไปที่โกดังหาหมวกสักใบใส่เถอะ”

“เป็นความคิดที่ดี” เสี่ยวจางตาเป็นประกายขึ้นมาทันใด ที่ห้องจัดแสดงมีมุมหนึ่งทำเป็นโกดังเล็กๆ ไว้เก็บสินค้าตัวอย่างที่ไม่ค่อยได้ใช้ แผนกการตลาดมีสิทธิ์ที่จะไปหยิบของข้างในได้

หลังโบกมือลาเสี่ยวจางแล้วสีหน้าของเซียวเซียวก็กลับมาบึ้งตึงเหมือนเดิม ก่อนที่เธอจะเคาะประตูแผนกการเงินเพื่อขอเข้าไปด้านใน