“รู้อะไรไหม ไม่สำคัญหรอก ฉันไม่สน” ฉันเหวี่ยงมือขึ้นทั้งสองข้างแล้วประกบมือเข้าด้วยกัน “ขอบคุณสำหรับ…เรื่องนี้ ไม่ว่ามันจะคืออะไรก็ตาม มันเป็นข้อเสนอที่เยี่ยมมาก แต่ฉันไม่ต้องการคุณ”
“ผมว่าคุณต้องการนะ”
ฉันกะพริบตาใส่เขา “ฉันว่าคุณน่ะ น่ารำคาญมาก”
“คาตาลิน่า” เขาเริ่มพูด วิธีที่เขาเอื้อนเอ่ยชื่อฉันยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิดหนักขึ้น “คุณเพ้อแล้วล่ะ ถ้าคิดว่าจะหาคนในเวลาอันสั้นขนาดนี้ได้”
เป็นอีกครั้งที่แอรอน แบล็กฟอร์ดพูดถูก
ฉันอาจจะเพ้อหน่อยๆ แต่เขาไม่รู้เรื่องโกหกด้วยซ้ำ เรื่องโกหกของฉันใช่ว่าเขาจะมีวันรู้ได้ แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าฉันต้องการใครสักคน ใครก็ได้เพื่อบินไปร่วมงานแต่งของอิซาเบลที่สเปนกับฉัน แต่ต้องไม่ใช่เขา ไม่ใช่แอรอน เพราะ (ก) ฉันเป็นน้องของเจ้าสาวและเป็นเพื่อนเจ้าสาว (ข) แดเนียล แฟนเก่าของฉันเป็นพี่ของเจ้าบ่าวและเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว และเมื่อวานนี้เองฉันเพิ่งได้รู้ว่าเขาหมั้นแล้วอย่างมีความสุข ซึ่งเป็นเรื่องที่ครอบครัวของฉันปกปิดเอาไว้ไม่ให้ฉันรู้มาโดยตลอด (ค) ถ้าไม่นับเดตอันน้อยนิดที่ไม่ค่อยประสบความสำเร็จนักของฉัน ในทางเทคนิคก็ถือว่าฉันครองความโสดมาแล้วประมาณหกปี ตั้งแต่ฉันย้ายจากสเปนมาอยู่สหรัฐฯ ซึ่งเกิดขึ้นไม่นานหลังความสัมพันธ์หนึ่งเดียวที่ฉันเคยมีระเบิดตูมใส่หน้า และเป็นสิ่งที่แขกเหรื่อที่มาร่วมงานทุกคนรู้และพากันสงสารฉัน เพราะไม่มีความลับอะไรทั้งสิ้นในครอบครัวแบบของฉัน ยิ่งในเมืองเล็กๆ อย่างเมืองที่ฉันจากมายิ่งเก็บความลับยากเข้าไปใหญ่ และ (ง) ยังมีเรื่องโกหกของฉันอีก
เรื่องโกหกนั้น
เรื่องที่ฉันดันบอกกับแม่ไป และนั่นก็เท่ากับบอกตระกูลมาร์ตินทั้งตระกูลด้วย เพราะพอเป็นเรื่องของเราแล้วไม่มีคำว่าส่วนตัวและขอบเขตใดๆ ทั้งสิ้น ให้ตาย ตอนนี้เรื่องโกหกของฉันอาจไปอยู่บนหน้าประกาศในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นแล้วก็ได้
ในที่สุดคาตาลิน่า มาร์ตินก็ไม่โสดแล้ว ครอบครัวของเธอมีความยินดีที่จะประกาศว่าเธอจะพาแฟนหนุ่มชาวอเมริกันมาร่วมงานแต่งครั้งนี้ด้วย ขอเชิญทุกท่านมาร่วมงานและเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์อันมหัศจรรย์ที่สุดในรอบสิบปีนี้
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันทำลงไป ทันทีที่ข่าวการหมั้นของแดเนียลหลุดจากปากแม่มาเข้าหูฉันผ่านลำโพงโทรศัพท์ ฉันก็โพล่งออกไปว่าฉันจะพาคนคนหนึ่งไปเช่นกัน ไม่สิ ไม่ใช่แค่ใครคนหนึ่ง ฉันบอก…โกหก หลอกลวง โป้ปด…ว่าฉันจะพาแฟนของฉันไป
ซึ่งในทางเทคนิคแล้วไร้ตัวตนอย่างสิ้นเชิงในตอนนี้
โอเค ได้เลย อาจจะไม่มีตัวตนอยู่เลยตลอดกาล เพราะแอรอนพูดถูก การหาคู่เดตในเวลาอันสั้นขนาดนี้อาจเป็นการมองโลกในแง่ดีไปสักหน่อย การเชื่อว่าฉันจะหาใครสักคนมาแกล้งเป็นแฟนอุปโลกน์ได้อาจเป็นเรื่องเพ้อเจ้อ แต่การยอมรับว่าแอรอนเป็นตัวเลือกเดียวที่ฉันมีและตอบรับข้อเสนอของเขาน่ะหรือ นั่นมันเสียสติชัดๆ
“ผมเห็นแล้วว่าในที่สุดคุณก็เริ่มเข้าใจ”
คำพูดของแอรอนดึงฉันกลับมาสู่ปัจจุบัน และฉันก็พบว่าดวงตาสีฟ้าของเขากำลังเพ่งมองมาที่ฉัน
“ผมจะปล่อยให้คุณทำใจตามลำพัง พอเสร็จแล้วค่อยบอกผมแล้วกัน”
ฉันเบ้ปาก และเมื่อฉันรู้สึกว่าแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง ฉันก็กอดอกและเบนสายตาหนีนัยน์ตาอันโหดเหี้ยมเย็นยะเยือกคู่นั้น นี่ฉันดูน่าสังเวชแค่ไหนในสายตาแอรอน แบล็กฟอร์ดกันเนี่ย เขาถึงสงสารฉันมากพอที่จะเสนอตัวเป็นคู่เดตให้ฉัน แอรอน แบล็กฟอร์ดที่ไม่เคยนึกชอบฉันแม้แต่นิดเดียวด้วยซ้ำเนี่ยนะ
“อ้อ แล้วก็อีกอย่างนะ คาตาลิน่า”
“อะไร” คำนั้นหลุดจากริมฝีปากฉันอย่างอ่อนแรง เฮ้อ น่าสมเพช
“พยายามอย่าเข้าประชุมตอนสิบโมงสายล่ะ มันไม่ได้ดูน่ารักแล้ว”
สายตาฉันพุ่งไปหาเขา เสียงแค้นเคืองติดอยู่ในลำคอ
นิสัย
ฉันสาบานเดี๋ยวนั้นเลยว่าสักวันจะหาบันไดที่สูงมากพอเพื่อปีนขึ้นไปแล้วปาอะไรสักอย่างที่หนักสุดๆ ใส่หน้ากวนโมโหของเขาให้ได้
หนึ่งปีกับอีกแปดเดือน ฉันต้องทนเขามานานขนาดนั้นเลยล่ะ ฉันนับไว้ รอให้ถึงตาของฉันบ้างเถอะ
แต่แล้วเขาก็ทำเพียงแค่พยักหน้าหนหนึ่งแล้วหมุนตัวกลับไป ฉันมองดูเขาเดินจากไป เอาเป็นว่าเลิกกองได้จนกว่าจะมีประกาศเพิ่มเติม
“โอเค นั่นมัน…” เสียงของโรซีแผ่วหายไปไม่พูดให้จบ
“น่าโมโห เย้ยหยัน หรือพิลึกใช่ไหม” ฉันเสนอพลางยกมือขึ้นปิดหน้า
“ไม่คาดคิด” เธอแย้ง “แล้วก็น่าสนใจดีนะ”
ฉันมองโรซีผ่านร่องนิ้วและเห็นมุมปากของเธอยกขึ้น
“สิทธิ์ในความเป็นเพื่อนของเธอถูกยกเลิกแล้ว โรซาลิน เกรแฮม”
เธอหัวเราะหึๆ “เธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้คิดแบบนั้น”
ฉันไม่ได้คิดจริงๆ นั่นแหละ แล้วเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอก
“แล้ว…” โรซีคล้องแขนฉันแล้วลากฉันไปตามโถงทางเดิน “เธอจะทำยังไงล่ะ”
ลมหายใจสั่นๆ เล็ดลอดจากปากฉันพร้อมกับดูดเอาพลังงานทั้งหมดของฉันไปด้วย “ฉัน…ฉันไม่รู้เลยสักนิดเดียว”
แต่ฉันรู้แน่อยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือฉันจะไม่รับข้อเสนอของแอรอน แบล็กฟอร์ดเด็ดขาด เขาไม่ใช่ตัวเลือกเพียงข้อเดียวของฉัน และเขาก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดของฉันด้วยแน่นอน ให้ตาย เขาไม่ใช่อะไรของฉันทั้งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่คู่เดตไปงานแต่งพี่สาวของฉัน
* เดอะเวดดิ้งเดต (The Wedding Date) ภาพยนตร์โรแมนติกคอมมิดี้ของอเมริกา ฉายครั้งแรกในปี 2005
ติดตามตอนต่อไปวันที่ 6 ก.พ. 66 เวลา 12.00 น.
