ทดลองอ่าน The Spanish Love Deception แผนลวงสู่ห้วงรักแบบฉบับสเปน บทที่ 4

“เธอก็เหมือนกัน” โรซีแย้ง “เธอสองคนก็แย่พอๆ กันนั่นแหละ อันที่จริงมันแอบน่ารักด้วยซ้ำที่พวกเธอทั้งคู่คอยหาข้ออ้างขัดขากันและกันแล้วก็…”

“โอ๊ย ไม่มีทางย่ะ” ฉันตัดบทก่อนหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับเพื่อนตรงๆ บนเก้าอี้ “ฉันขอหยุดเธอไว้ตรงนี้เลย ก่อนที่เธอจะคิดเตลิดบ้าบอไปไกลกับเรื่องคู่จิ้นคู่กัดนี่”

เพื่อนของฉันยังจะมีหน้ามาหัวเราะเสียงดังอีก

ฉันอ้าปากค้าง “ฉันไม่รู้จักเธออีกต่อไปแล้ว”

โรซีสงบสติลงได้ ก่อนจะตรึงฉันไว้ด้วยสายตาของเธอ “เธอนี่ช่างไม่รู้อะไรเลย ที่รัก”

“ฉันรู้ย่ะ แล้วเธอก็ดูจะต้องให้เตือนความจำกันหน่อยนะ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้” ฉันชูนิ้วชี้ “ตั้งแต่ฉันแอบได้ยินเขาพูดเรื่องแย่ๆ น่าเกลียด ไม่ยุติธรรมพวกนั้นเกี่ยวกับฉันให้เจ้านายของเรา ไม่ใช่ใครอื่นฟัง ชื่อของเขาก็อยู่ในแบล็กลิสต์ของฉันเรียบร้อย แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันยึดถือจริงจังขนาดไหน ฉันสลักชื่อเขาไว้บนหินเลยด้วยซ้ำ” ฉันทุบกำปั้นกับฝ่ามืออีกข้างเพื่อความชัดเจน “ฉันอภัยให้เซย์น มาลิก* หรือเปล่าล่ะ”

โรซีส่ายหน้าพลางหัวเราะคิกคัก “โอย พระเจ้าก็รู้ว่าเธอยังไม่ให้อภัยเขา”

“ใช่เลย แบบเดียวกับที่ฉันยังไม่ลืมว่าเดวิด เบนิออฟกับดี. บี. ไวส์** ทำอะไรกับเราไว้เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ปี 2019” ฉันโบกนิ้วชี้ไปมาระหว่างเรา “เดเนอริส สตอร์มบอร์น แห่งตระกูลทาร์แกเรียน เดเนอริสที่หนึ่ง*** สมควรได้สิ่งที่ดีกว่านั้นไม่ใช่หรือไง” ฉันหยุดพูด ปล่อยให้มันตกผลึก “เราสมควรได้ไม่ใช่หรือไง โรซี”

“โอเค เอาเป็นว่าเรื่องนั้นฉันเห็นด้วยก็แล้วกัน” โรซียอมรับ “แต่…”

“ไม่มีแต่” ฉันขัดเธอพร้อมชูมือข้างหนึ่งขึ้น “แอรอน แบล็กฟอร์ดอยู่ในแบล็กลิสต์ของฉัน แล้วก็จะอยู่ตรงนั้นต่อไป จบ”

ฉันมองดูเพื่อนพินิจพิจารณาคำพูดของฉัน ครุ่นคิดถึงสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไป หรือน่าจะเรียกว่าพล่ามด้วยความอินสุดๆ มากกว่าก็ว่าได้ จะอย่างไรก็ช่าง

โรซีถอนหายใจอย่างห่อเหี่ยว “ฉันแค่อยากให้เธอได้สิ่งที่ดีที่สุด” เธอส่งยิ้มเศร้าๆ ที่ทำให้ฉันคิดว่าเธออาจจะผิดหวังในตัวฉันมาให้

“ฉันรู้” ฉันโถมตัวเข้าไปหาโรซี โอบแขนรอบตัวเธอแล้วรัดแน่นๆ หนหนึ่งตามประสาคนชอบกอด พูดตามตรง อาจไม่ใช่เธอหรอกที่ต้องการกอดนี้มากที่สุด เรื่องทั้งหมดนี้กำลังสูบพลังชีวิตฉัน “แต่นั่นไม่ใช่แอรอน แบล็กฟอร์ด” ฉันปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำกับอ้อมกอดนั้น เปลือกตาของฉันปิดลงไปเป็นเวลาหนึ่งหรือสองวินาที

แล้วฉันก็ต้องตกตะลึง เพราะเมื่อฉันลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สายตาคู่นี้ก็ปะทะเข้ากับร่างสูงตระหง่านที่เป็นของคนคนเดียวเท่านั้น

“บ้าเอ๊ย โรซี” ฉันกระซิบทั้งที่แขนยังโอบรอบเธออยู่พลางสบตากับชายที่กำลังเดินเข้ามา “เราอัญเชิญเขามาอีกแล้ว”

ฉันมองดูแอรอน แบล็กฟอร์ดสาวเท้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ขายาวๆ ของเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าเราพอดี เรายังกอดกันอยู่ ฉันจึงจ้องเขาข้ามไหล่ของโรซี

แอรอนซึมซับภาพอ้อมกอดของเรา เขาดูกึ่งๆ ตะลึงงันและสนอกสนใจ ฉันไม่ค่อยแน่ใจนัก เพราะเขามักจะปิดบังอะไรก็ตามที่เขากำลังคิดอยู่เบื้องหลังคิ้วขมวดอันลือชื่อของเขาได้อย่างดีเยี่ยม

“อะไรนะ เราอัญเชิญใครมา” ฉันได้ยินโรซีถามขณะที่เราคลายแขนออกจากกันภายใต้สายตาที่กำลังจ้องเป็นมันของแอรอน “อ้อ เขานั่นเอง” เธอกระซิบตอบ

แน่นอนว่าแอรอนต้องได้ยินอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เขาบังคับให้ตัวเองยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเรา

“สวัสดี แบล็กฟอร์ด” ฉันฝืนยิ้มน้อยๆ แบบไม่เห็นฟัน “ดีใจจังที่เจอคุณที่นี่”

“คาตาลิน่า” เขาทักตอบ “โรซี” เขาดูนาฬิกาข้อมือของตัวเองก่อนจะหันกลับมามองเรา หรือมองฉันมากกว่า พร้อมเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง “ยังพักกลางวันกันอยู่สินะ”

“สายตรวจช่วงพักเบรกมาแล้ว” ฉันพึมพำเสียงแผ่วค่อย คิ้วอีกข้างของเขาขึ้นไปรวมกับข้างเดิมที่เกือบจะลอยไปถึงไรผมของเขาอยู่แล้ว “ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อเทศนาวิธีทำตัวเป็นหุ่นยนต์ทำงานในแบบของคุณให้เราล่ะก็ ฉันไม่มีเวลาหรอกนะ”

“โอเค” เขาตอบเรียบๆ จากนั้นจึงหันไปทางเพื่อนของฉัน “แต่ผมมีข้อความจะบอกโรซีต่างหาก”

โอ้

ฉันขมวดคิ้ว รู้สึกมีบางอย่างกระตุกอยู่ในช่องท้อง

“โอ้” เพื่อนของฉันพูดเป็นเสียงเดียวกัน

“เฮคเตอร์กำลังตามหาคุณอยู่ครับ โรซี เรื่องอะไรสักอย่างในโครงการล้มเหลวเพราะคนที่เขาเรียกว่า ‘นายมือพิฆาต’ เกิดอาละวาดขึ้นมา” เขาอธิบาย “ผมไม่เคยเห็นเฮคเตอร์โมโหขนาดนี้มาก่อนเลย”

เพื่อนของฉันเด้งตัวลุกขึ้น “ ‘นายมือพิฆาต’ โอลิเวอร์นั่นน่ะเหรอ เขาเป็นลูกค้าคนหนึ่งของเราค่ะ เขา…เขาจับมือแรงมากจนรู้สึกได้เลยว่ากระดูกโดนบดเข้าด้วยกัน” เธอส่ายหน้า “ตอนนี้เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก โอ๊ย ตายแล้ว” เธอคว้าข้าวของสองสามชิ้นของตัวเอง ประกอบด้วยบัตรพนักงาน กุญแจห้องทำงาน และกระเป๋าสตางค์ “โอ๊ย ไม่นะๆๆ” ความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “นั่นหมายความว่าประชุมวิดีโอคอลล์จบไปแล้ว ตอนนี้ฉันควรต้องอยู่ข้างล่างแล้ว แต่ดันมีเรื่องยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้กับลิน่าและ…”

ฉันหยิกแขนโรซี หยุดเธอไว้ก่อนที่เพื่อนรักจะพูดมากเกินไป

แอรอนหูผึ่ง ถ้าการที่ตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อยจะนับว่าเป็นอาการหูผึ่งได้ล่ะก็นะ

โรซียังพล่ามต่อ “เรื่องแมวของลิน่า…”

ฉันหยิกเธอซ้ำอีกที ฉันไม่ได้เลี้ยงแมว และเธอก็รู้

“แมวของเพื่อนบ้าน” โรซีมองไปทั่วทุกที่ยกเว้นแอรอนกับฉัน แก้มเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพู “ไบรอัน เพื่อนบ้านของเธอ อืม ใช่ นั่นแหละ แมวของไบรอัน มิสเตอร์…แคท” เธอส่ายหน้า

ดวงตาของแอรอนยิ่งหรี่ลงไปอีก ก่อนสายตานั้นจะพุ่งมาหาฉัน เขาพิจารณาใบหน้าฉันระหว่างที่เพื่อนของฉันตะกุกตะกักโกหกคำโตอย่างเห็นได้ชัด

“ลิน่าจะดูแลมิสเตอร์แคทให้สัปดาห์นี้เพราะย่าของไบรอันป่วยและเขาก็ออกไปนอกเมือง คุณก็รู้ว่าลิน่าชอบช่วยเหลือขนาดไหน”

ฉันพยักหน้าช้าๆ ราวกับคำพูดเพ้อเจ้อของโรซีนั้นสมเหตุสมผลเอามากๆ

“คุณไม่ได้แพ้ขนแมวหรอกเรอะ” แอรอนถาม เล่นเอาฉันช็อกสุดๆ

“ฉันแพ้” ฉันกะพริบตา “คุณรู้…” ฉันกระแอม ไม่สนใจหรอก พลางส่ายหน้า “มันเป็นแมวไร้ขนน่ะ”

มือของเขาล้วงกระเป๋ากางเกง ใช้เวลาประเมินข้อมูลนั้นชั่วครู่หนึ่ง “แมวไร้ขน”

“แบบในซีรี่ส์เรื่อง ‘Friends’ ไง” ฉันตอบ พยายามพูดให้ฟังดูสบายๆ ที่สุดเท่าที่จะทำได้ “แมวของเรเชล แมวสฟิงซ์” ฉันจ้องหน้าแอรอน ไร้ซึ่งสัญญาณบ่งบอกว่าเขารู้ว่าฉันกำลังพูดถึงอะไรอยู่ “คุณอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก แล้วก็เป็นคนอเมริกัน แต่ไม่เคยดูซีรี่ส์เรื่อง ‘Friends’ งั้นเรอะ” ไร้การตอบรับ “ไม่เคยเลยเหรอ โอ๊ย ช่างเถอะ”

แอรอนยังคงเงียบกริบ และฉันก็แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่ได้จับได้ว่าเรากำลังโกหกกันซึ่งหน้า

“โอเค ฟู่ว” โรซีว่า ส่งยิ้มกว้างเห็นฟันให้ ซึ่งเป็นรอยยิ้มเสแสร้ง “ฉันต้องไปคุยกับเฮคเตอร์แล้วจริงๆ”

เธอมองฉันอย่างขอโทษขอโพย ฉันยืนขึ้นเช่นกันด้วยกลัวว่าจะถูกทิ้งให้ต้องอธิบายเกี่ยวกับมิสเตอร์แคทเพิ่มเติมอีก

“ขอบคุณค่ะ แอรอน ที่มาตามฉัน คุณ…” โรซีเหลือบมาทางฉันอย่างรวดเร็ว “ใจดีมากค่ะ”

ฉันกลอกตา

โรซีถองฉันเบาๆ “ใช่ไหม ลิน่า”

เธออาจจะคิดว่าตัวเองฉลาดล้ำเหลือ แต่ไม่ใช่เลย

“ใจดีที่สุด” ฉันตอบชัดถ้อยชัดคำ

“จริง ไว้คุยกันนะ” โรซีรีบพุ่งตัวไปทางบันได ทิ้งเราไว้ข้างหลัง

ความเงียบชวนอึดอัดโรยตัวลงมาโอบล้อมแอรอนกับฉัน เขากระแอม “คาตาลิน่า…”

“ว่าไงนะ โรซี” ฉันขัดจังหวะเขา โดยแกล้งทำเป็นว่าเพื่อนรักกำลังเรียกหาฉัน

ตาขาว ฉันคิด

แต่หลังจากทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้และการที่ฉันต้องหวนนึกถึงจุดเริ่มต้นอันกระท่อนกระแท่นของเราระหว่างที่คุยกับโรซี สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากทำก็คือคุยกับแอรอน

“โอ้ จะบอกว่าเธอเปิดประตูลิฟต์รอฉันอยู่เรอะ” ฉันพุ่งตัวตามเพื่อนไป ไม่สนใจว่าริมฝีปากของแอรอนจะปิดแน่นจนกลายเป็นเส้นตรงขณะที่ฉันทิ้งเขาไว้ “ไปเดี๋ยวนี้แหละ!” จากนั้นฉันก็หันกลับไปเป็นครั้งสุดท้าย ชำเลืองมองข้ามไหล่เร็วๆ “โทษทีนะแบล็กฟอร์ด ฉันต้องไปแล้ว ไว้คุณส่งอีเมลให้ฉันก็ได้ใช่ไหม โอเค บาย”

เมื่อฉันหันหลังให้เขา โรซีก็ปรากฏสู่สายตา เธอกำลังรัวกดปุ่มเรียกลิฟต์

“โรซาลิน เกรแฮม!” ฉันร้องเรียกตามหลังเธอ บังคับตัวเองไม่ให้หันไปมองดวงตาสีฟ้าคู่นั้นที่ฉันมั่นใจว่ากำลังจ้องหลังฉันจนแทบทะลุอยู่แน่ๆ

* Mamá เป็นภาษาสเปน แปลว่าแม่ ใช้ในภาษาพูด

** Madre เป็นภาษาสเปน แปลว่าแม่ เป็นคำสุภาพ ค่อนข้างเป็นทางการ

*** Papá เป็นภาษาสเปน แปลว่าพ่อ ใช้ในภาษาพูด

* พาสตรามีปานีนี (pastrami panini) คือแซนด์วิชหมูแฮมพาสตรามีที่อบแบบกดขนมปังทั้งสองด้านลงไปจนไส้แซนด์วิชผสมเข้าด้วยกัน

* เซย์น มาลิก (Zayn Malik) นักร้องและนักแต่งเพลงชาวอังกฤษ อดีตสมาชิกวง One Direction

** เดวิด เบนิออฟ (David Benioff) และ ดี. บี. ไวส์ (D. B. Weiss) นักเขียนบทละครโทรทัศน์และผู้กำกับชาวอเมริกัน ผู้สร้างซีรี่ส์ดัง Game of Thrones ซึ่งฉายตอนสุดท้ายในวันที่ 19 พฤษภาคม ปี 2019

*** ตัวละครหนึ่งในซีรี่ส์เรื่อง Game of Thrones

(ติดตามต่อได้ในฉบับเต็มเดือนกุมภาพันธ์ 66)