ทดลองอ่าน I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 2 บทที่ 48 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 2

ผู้เขียน : 酱子贝 (Jiang Zi Bei)

แปลโดย : หมั่งสีโสว ซื่อเก้เหล้าก้าย

ผลงานเรื่อง : 我行让我来〔电竞〕 (Wo Xing Rang Wo Lai (Dian Jing))

ถือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์เอเวอร์วายในการเผยแพร่ผลงาน

จัดพิมพ์และจัดจำหน่ายในประเทศไทยแต่เพียงผู้เดียว

หากผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

– – – – – – – – – – – – – – – – –

 ** หมายเหตุ: ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ **

– – – – – – – – – – – – – – – – –

 

48

เมื่อติดไฟแดง ลู่ป๋อหยวนจอดรถแล้วเหลือบมองแวบหนึ่ง “ทำไมไม่เก็บ”

“ให้มันนอนอีกสักพัก” เจี่ยนหรงเอาสองมือล้วงกระเป๋า สีหน้าเย็นชาสุดขีด

แต่งหญิง? ทำไมไม่ให้ฉันแก้ผ้าเต้นไปเลยล่ะ

อีกอย่างผู้ชายใส่เสื้อผ้าผู้หญิงมีอะไรน่าดู นี่ก็นับเป็นการคืนกำไรได้?

เมื่อกลับถึงบ้าน หลังเจี่ยนหรงขึ้นห้องก็โทรศัพท์หาพี่ติงทันที ถามว่ามีโอกาสเปลี่ยนตัวเลือกการคืนกำไรหรือไม่

[จำนวนคนโหวตเกินหมื่นแล้ว เปลี่ยนไม่ได้] พี่ติงพูดด้วยน้ำเสียงมีความสุข [ขอฉันดูหน่อย ชั่วโมงเดียวเวยป๋อของนายมีแฟนคลับที่เคลื่อนไหวพุ่งไปหลายหมื่นแล้ว…กระแสขนาดนี้คนมากมายพยายามตามก็ตามไม่ทัน]

“นั่นคือกระแสเหรอครับ!” เจี่ยนหรงกัดฟัน “เงื่อนไขเหล่านั้นพวกพี่คิดออกมาได้ยังไง…เต้น? อ้อน? แต่งหญิง?”

พี่ติงยักไหล่ [ก่อนหน้านี้ฉันเคยพูดถึงแผนการคืนกำไรกับนาย นายเป็นคนบอกเองว่าแล้วแต่ ต่อมาฉันยังยืนยันกับนายอีกครั้ง แต่นายไม่ได้ตอบข้อความฉันเลย]

เจี่ยนหรงย้อนคิดเล็กน้อย จากนั้นหลับตาลง “…ตอนนั้นผมลงแรงก์อยู่”

[สรุปคือเรื่องนี้ได้ข้อสรุปแล้ว ไม่อาจเปลี่ยนแปลง] พี่ติงกระแอมหนึ่งครั้ง แล้วจึงปลอบใจเขาว่า [ไม่เป็นไรหรอก เต้นน่ะเหรอ บิดนิดบิดหน่อยไปเรื่อยก็ได้แล้ว อ้อนก็ขยับหนังปากนิดหน่อย ถ้าย่ำแย่ต้องแต่งหญิงจริงๆ ก็แค่เปลี่ยนเสื้อผ้า นักแข่งหรือสตรีมเมอร์มากมายต่างก็เคยแต่งหญิง แค่นี้จะมีอะไร]

เมื่อรู้ว่าไม่มีที่ว่างให้หันกลับ เจี่ยนหรงล็อกอินแอ็กเคานต์รองของตัวเองเงียบๆ

เขายังมีโอกาส ขอเพียงไม่มีคนโหวต เขาก็ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าผู้หญิง

 

[เลือกอย่างน้อยสองข้อ โปรดเลือกอีกครั้ง]

 

เจี่ยนหรงจ้องการแจ้งเตือนนี้โดยปราศจากสีหน้าสองวินาที จากนั้นแคปหน้าจออย่างด้านชาแล้วส่งให้พี่ติงด้วยท่าทีราวกับหุ่นยนต์

 

พี่ติง ตอนที่เสี่ยวไป๋สตรีมตอนอายุสิบแปดมีการคืนกำไรหกแบบ เมื่อพิจารณาจากความนิยมสตรีมในการสตรีมของนายจึงลดการคืนกำไรเหลือสองแบบ

ห-รง งั้นผมยังต้องขอบคุณระดับบริหารอีกด้วย?

พี่ติง ไม่ต้อง ล้วนเป็นความพยายามของตัวนายเอง

 

เจี่ยนหรงคิดอยากโยนมือถืออีกครั้ง

เมื่อกลับไปที่เวยป๋อเขาเลือกสองข้อจากสี่ข้อแรกไปส่งๆ จากนั้นหลับตากดยืนยัน แล้วเลื่อนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

ไม่กี่วินาทีให้หลังเจี่ยนหรงลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า ค้นลงมาคล้ายลุ้นลอตเตอรี่…

 

[สุ่มคนดูเปิดห้องสู้กันเอง…1]

 

เจี่ยนหรงหยุดชะงักสองวินาที ก่อนขยี้ตาอย่างเหลือเชื่อ

1?!

พี่ติงบอกว่าแบบสำรวจเกินหมื่นแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีตัวเลือกที่มีแค่คะแนนเดียว…แถมคะแนนนี้แม่งยังเป็นเขาเลือกเองอีก!

เจี่ยนหรงนิ่งอึ้งเนิ่นนานจึงเลื่อนลงมาต่อ

 

[ใช้แชมเปี้ยนที่กำหนดลงแรงก์…0

สุ่มแบกแรงก์คนดูผู้โชคดี…1

สุ่มให้ของขวัญคนดู…11

ร้องเพลง…1,233

เต้น…4,099

ใช้น้ำเสียงออดอ้อนสตรีม…18,424

แต่งตัวเป็นผู้หญิง…23,768]

 

เจี่ยนหรงขยับไปนอนบนเตียงแล้วหลับตาคิดเงียบๆ

ใจเย็นหน่อย ชดใช้ค่าผิดสัญญาไม่ไหว ชดใช้ไม่ไหวจริงๆ

ก็แค่แต่งตัวเป็นผู้หญิงเองไม่ใช่เหรอ ใส่คืนเดียวก็ถอดแล้ว ไม่กระทบต่อคุณภาพการเล่นเกมและสตรีมหรอก…ไอ้ตูด

เจี่ยนหรงหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง แล้วจึงสลับเป็นแอ็กเคานต์หลัก

เพิ่งโพสต์แบบสำรวจไปไม่นานเท่าไหร่ ทุกอย่างยังมีทางกู้คืนมาได้

 

ไม่นานลู่ป๋อหยวนก็รู้สาเหตุที่เจี่ยนหรงโยนมือถือแล้ว

คอมพิวเตอร์ในห้องหนังสือฉายวิดีโอการแข่งขันแมตช์ล่าสุดของ HT ขณะที่ลู่ป๋อหยวนถือมือถือนิ่งเงียบสองวินาที “แต่งตัวเป็นผู้หญิง?”

[อืม ทางโน้นทำการสำรวจแล้ว แต่งตัวเป็นผู้หญิงคือการคืนกำไรที่ดึงดูดคนดูได้มากที่สุด] พี่ติงตอบ [ฉันรู้สึกว่าน้ำเสียงเขาไม่ค่อยสมัครใจ ในเมื่อพวกนายอยู่ด้วยกัน ช่วยฉันดูให้มากหน่อยนะ อย่าให้เขาก่อเรื่องอะไรขึ้นมา]

ลู่ป๋อหยวนหวนระลึกถึงลักษณะที่เสี่ยวไป๋สวมกระโปรงในวันเกิดอายุสิบแปดปีขึ้นมาทันที เพียงชั่วขณะก็อดไม่ได้ที่จะหลับตาลงทบทวน

เมื่อนึกถึงใบหน้าเย็นชาขณะเจี่ยนหรงลงจากรถ ลู่ป๋อหยวนยิ้มเล็กน้อย “เขาเองก็ยอม?”

[ถึงเขาจะดูค่อนข้างขัดขืน แต่ก็ไม่เหมือนคนที่กลับคำ] พี่ติงพูดเสียงดังสนั่น [สัญญาณของฉันไม่ดี รอพรุ่งนี้ฉันกลับไปค่อยคุยก็แล้วกัน นายช่วยฉันดูเขาสักคืนก่อนนะ…เชี่ย! เขาโพสต์เวยป๋อแล้ว! แค่นี้นะ!]

โทรศัพท์ถูกวางไปอย่างเร่งรีบ ลู่ป๋อหยวนยกมือหยุดรีเพลย์การแข่งขัน จากนั้นกดเปิดเวยป๋อ

 

TTC•Soft สวัสดีปีใหม่ คิดถึงพวกนายจังเพื่อนเก่า มาคุยกันหน่อยดีกว่า [โอบกอด]

 

เมื่อมองเห็นอีโมติคอนต่อท้าย ลู่ป๋อหยวนก็หัวเราะออกมา

ช่องคอมเมนต์คึกคักกว่าโพสต์ต้นทางซะอีก ไม่กี่นาทีสั้นๆ จำนวนคอมเมนต์ก็ทะลุห้าร้อยแล้ว

 

[ดึกแล้ว ไอ้โง่]

[มีคำพูดอะไรค่อยคุยตอนสตรีมเถอะ พ่อยุ่งอยู่กับการสมัครแอ็กเคานต์รอง ยังไม่ว่างสนใจนาย]

[ใครโหวตข้อ 1 กับ 3 วะ เปิดห้องสู้กันเองมีอะไรน่าดู สู้กันเองกับไอ้โง่นี่ ไม่เท่ากับส่งตัวเองไปโดนด่าฟรีๆ ต่อหน้าเขาเหรอ]

[คนจากวงการบันเทิง คลุกคลีในวงการมาหลายปีเพิ่งเห็นการโหวตแบบนี้เป็นครั้งแรก…สมกับเป็นวงการอีสปอร์ตของพวกนาย]

[คนที่มุงดูอย่าหนี! ถ้าเลือกข้อ 8 ในแบบสำรวจ ไอดอลของนายไม่มีวันผมร่วง ปีใหม่รวยๆๆ!]

[แบบสำรวจนี้ไม่ควรเรียกว่า ‘ตัวเลือกการคืนกำไรของ Soft’ ควรเรียกว่า ‘บัญชีนับรวมแค้นใหม่แค้นเก่า’ ‘บังเอิญจังนายเองก็เกลียด Soft เหรอ’ ‘คนที่มีความแค้นกับเขารบกวนมาโหวตหน่อย’ หรือ ‘เป็นพ่อก็สมัครแอ็กรองสิบอัน’]

[@สโมสร TTC อีสปอร์ต เปิดโหวตผิดแล้ว ตัวเลือกควรเป็น ‘JK0’ ‘เมดสาว’ ‘Lolita’ กับ ‘ชุดนักเรียน’]

[ทุกคนโหวตเต้นหน่อยได้ไหม ไอ้โง่นี่เคยเตะแอ็กเคานต์รองของฉันเจ็ดอันในสตรีม ตอนนี้ฉันจะให้เขาเตะขาเจ็ดสิบครั้งต่อหน้าฉัน]

[สภาพผอมจนเห็นกระดูกแบบนั้นเต้นมีอะไรน่าดู ไม่กลัวเขาหลอกเต้นกายบริหารประกอบเพลงให้ดูเหรอ?]

[โหวตอ้อนสิวะ นี่ยังต้องคิดอีกหรือไง?]

 

หลังเจี่ยนหรงโพสต์เวยป๋อนี้ก็ลุกขึ้นไปเทน้ำหนึ่งแก้วและร่างแผนการในใจไม่หยุด คิดโน้มน้าวพวกเขาด้วยความรู้สึกและให้ความเข้าใจพวกเขาด้วยเหตุผล ให้ไอ้โง่…ให้บรรดาคนดูเลือกผลโหวตใหม่อีกครั้ง

พอค้นดูหลังจากกลับมา คอมเมนต์ก็ปาเข้าไปหนึ่งพันกว่าคอมเมนต์แล้ว โดยที่ไม่มีสักคอมเมนต์พูดภาษาคน…สถานการณ์ตึงเครียดอย่างยิ่ง

เจี่ยนหรงถือแก้วน้ำครุ่นคิดเนิ่นนาน จากนั้นแจกอั่งเปาซองใหญ่ในเวยป๋ออย่างอาจหาญ

 

[เป็นบ้าไปแล้ว? สู้ไม่ได้? แถมยังติดสินบนอีก?]

[ฉันจะส่งอั่งเปาให้นาย ให้มากกว่านายหนึ่งร้อยเท่า นายแต่งตัวเป็นผู้หญิง+เต้น+อ้อนเป็นยังไง เต้นกับอ้อนแม่เลือกไม่ถูกจริงๆ ถ้าโอเคฉันจะโอนเงินไปที่เวยป๋อนายโดยตรง?]

[888 ไคว่หนึ่งร้อยซอง นายให้เงินขอทาน?]

[แย่งไม่ทัน ฉันโกรธจนไปซื้อแอ็กเคานต์รองสองอันมาโหวต]

 

แม่งเอ๊ย!

เจี่ยนหรงกดเปิดหน้าจอตอบกลับ คิดด่าคนหลายครั้ง แต่เพิ่งพิมพ์ข้อความได้ประโยคเดียวก็อดกลั้นเอาไว้ดื้อๆ

หลายครั้งให้หลังเขาจ้องคอมเมนต์สุดท้ายเอาไว้พลันผุดความคิด โทรหาสือหลิวเหมือนคว้าฟางช่วยชีวิตเอาไว้

หลังจากได้ช่องทางติดต่อของคนที่ต้องการจากสือหลิวสำเร็จ เจี่ยนหรงก็แอดเพื่อนทันที กรอกคำว่า ‘ด่วนมาก’ บนข้อความยืนยัน แถมยังเพิ่มเครื่องหมายอัศเจรีย์ยาวเป็นพรวนที่ด้านหลัง

 

[ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ฉันยอมรับคำขอเป็นเพื่อนของคุณแล้ว มาคุยกันเถอะ]

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ สวัสดี คุณต้องการอะไร

ห-รง ปั่นผลโหวต แบบสำรวจเวยป๋อ ฟลัดได้ไหม

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ไม่มีปัญหา คุณต้องการให้ฟลัดกี่ผลโหวต

ห-รง เอาสักสองหมื่นโหวตก่อน

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ?

ห-รง เครื่องหมายคำถามอะไร ทำได้ไหม

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ได้น่ะได้ แต่ค่อนข้างยุ่งยาก ทำไมต้องการผลโหวตมากขนาดนี้ล่ะ แบบสำรวจที่ฉันเคยเห็นล้วนไม่มีตัวเลือกข้อเดียวเกินสองหมื่น

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ หรือคุณเอาแบบนี้ไหม คุณส่งลิงก์แบบสำรวจให้พวกเรา พวกเราจะช่วยคุณควบคุมผลโหวต รับรองว่าตัวเลือกที่คุณต้องการได้อันดับหนึ่งแน่นอน

 

ก็ได้

เจี่ยนหรงระบายลมหายใจ จากนั้นก็ส่งลิงก์ไป

 

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ?

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ แบบฟอร์มอันนี้ของนายทำไม่ได้

ห-รง เพราะอะไร

 

เสียเวลาไปอีกสิบนาทีเจี่ยนหรงเลยหงุดหงิดอยู่บ้าง เพิ่งพิมพ์คำว่า ‘แม้แต่แบบฟอร์มประเภทนี้ก็ทำไม่ได้ นายยังเป็นกองทัพแอ็กหลุมอะไรได้อีก’ มือถือก็สั่นครืดๆๆ ขึ้นมาเสียก่อน…

 

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ นายว่ายังไงล่ะ เจ้าโง่ นายเรียนสิ่งไม่ดีมาจากไหนกัน ใครสอนให้นายซื้อข้อมูล หลักการที่เรียบง่ายอย่างเป็นคนซื่อสัตย์และกระทำการอย่างแน่วแน่ก็ไม่เข้าใจ? นี่นายกำลังฉ้อโกง กำลังปลอมแปลงรู้บ้างไหม ซื้อข้อมูลทั้งทีก็มาซื้อจากพ่อนาย?

 

เจี่ยนหรง “…”

แม่งตูดหมาอะไรวะเนี่ย

 

ห-รง บริษัทกองทัพแอ็กหลุมกากๆ ของนายกำลังสั่งสอนฉัน?

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ ฉันช่วยคนอื่นฟลัด ไม่เหมือนที่ฉันฟลัดเอง ผลโหวตที่ฉันโหวตให้นายล้วนเป็นแอ็กเคานต์ของฉันเอง โอเค?

ซื้อแฟนคลับ/ฟลัดถูกใจ/ค้นหายอดนิยมโปรดติดต่อ แคปภาพไว้แล้ว ถ้าวันหลังผลโหวตมีปัญหา พ่อต้องร้องเรียนนายแน่ ฮ่า เพลาๆ หน่อย ถ้ามีเวลาหากองทัพแอ็กหลุม ไม่สู้มาเลือกกระโปรงดูหน่อยดีกว่า

 

เห็นบนหน้าจอยังขึ้นว่า ‘กำลังพิมพ์’ เจี่ยนหรงก็กลั้นความวู่วามไม่ให้โทรไปด่าคนเอาไว้ แล้วบล็อกแอ็กนี้ไป

เส้นทางปิดตายอีกสายหนึ่งแล้ว

เจี่ยนหรงคิดวิธีพลิกสถานการณ์อะไรไม่ออกแล้ว เตรียมปิดช่องคอมเมนต์ด้วยจิตใจเหี่ยวเฉา…

 

[ฮ่าๆๆ โต้วฟูก็มาโหวตเหมือนกัน แถมยังแชร์ลิงก์แบบสำรวจด้วย ฮ่าๆๆๆ]

[จั้นหู่กับ MFG ก็โหวตแล้ว แต่ยังไม่ได้แชร์ลิงก์ เห็นแค่พวกเขาถูกใจเวยป๋อแบบสำรวจนี้ ไม่รู้แน่ชัดว่าโหวตข้อไหน]

[ไปส่องมารอบหนึ่ง นักแข่งที่เคยถูก Soft เสียดสีต่างเข้าสู่สมรภูมิ นี่ก็คือมิตรภาพระหว่างนักแข่ง LPL เหรอ รู้สึกซาบซึ้งจัง]

[Soft มีภัย กดถูกใจจากทั่วทุกสารทิศ [กุหลาบ]]

 

เจี่ยนหรงอารมณ์เสียแล้ว

เขาเปิดแอ็กเคานต์รองอย่างใจเย็น ไปตอบกลับแฟนคลับคนหนึ่งในนั้น…‘นักแข่งคนไหนกดถูกใจบ้าง อยากไปเผือก~’

แฟนคลับส่งรายชื่อชุดหนึ่งมาด้วยความกระตือรือร้นทันที

เจี่ยนหรงแคปหน้าจอแล้วเซฟรูป ทั้งยังใส่ไว้ในบันทึกความจำ ตั้งชื่อว่า ‘แค้นเลือด รายชื่อลอบสังหาร’

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จแล้วเขาก็แชร์ลิงก์แบบสำรวจไปในกลุ่มทีม

 

ห-รง ช่วยฉันโหวตเต้นหน่อย ขอบคุณ

 

แต่งตัวเป็นผู้หญิงคือเรื่องที่แน่นอนแล้ว แต่นี่ก็เพียงแค่สวมเสื้อผ้า ไม่ใช่สิ่งที่รับไม่ได้

อ้อน…สำหรับเจี่ยนหรงที่ปกติได้ยินเสียงนิดเดียวก็ต้องปิดไมค์ถึงจะเล่นเกมอย่างมีสมาธิได้ ไม่มีทางจริงๆ

 

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า เพราะอะไร อ้อนง่ายกว่าเต้นอีกนะ

ห-รง ทำไม่เป็น

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า งั้นนายเต้นเป็น?

ห-รง ก็แค่บิดเอวบิดคอไม่ใช่เหรอ

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า …ไม่นะ สหาย ฉันไม่อยากให้คนอื่นส่ง GIF ตลกๆ ของนายมาเวลาคุยกันจริงๆ นะ

พี่ติง ฉันเองก็แนะนำให้นายเลือกอ้อน ขยับปากนิดหน่อยเอง

ห-รง บอกแล้วว่าทำไม่เป็น

 

เสี่ยวไป๋ส่งข้อความเสียงมา

แม้เจี่ยนหรงเตรียมใจไว้แล้วก่อนเปิดออก แต่ยังคงตกใจ

“พี่ชายน่าชัง~ โอ้วอย่าพูดคำหยาบสิ! ขอบคุณของขวัญของพี่ชาย ม้วฟ…”

เจี่ยนหรงขนลุกซู่ รีบกดปิดทันที

 

ห-รง นายอยากตายเหรอ

ต้าเชียน ฮ่าๆๆๆ

Pine น่าเกลียด เจ้าของกลุ่มเตะคนออกหน่อย

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า ฉันจะสาธิตให้ดูแล้วกัน

พี่ติง ไม่ใช่ เจี่ยนหรงนายไม่เข้าใจความหมายของฉัน ในตัวเลือกคือ ‘ใช้น้ำเสียงออดอ้อนสตรีม’ ใช่ว่าให้นายอ้อนคนดู

ห-รง …หมายความว่าอะไร

พี่ติง นายอ้อนเพื่อนร่วมทีมก็นับว่าอ้อน ช่องโหว่ทางภาษายังไงล่ะ

 

เพื่อนร่วมทีม?

เพื่อนร่วมทีมของฉันคือใคร

 

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า ใช่แล้ว ถึงเวลานายอ้อนพี่ชายฉันก็ได้ สนิทกันขนาดนี้ นายคงอ้อนได้แหละมั้ง?

 

เดิมเจี่ยนหรงคิดว่าตนเองจิตใจเข้มแข็งแล้ว แต่ขณะนี้เขากลับขนหัวลุกและใจเต้นรัวอีกครั้ง

ให้เขาอ้อนลู่ป๋อหยวน…

 

ห-รง ไม่ได้

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า ทำไมไม่ได้

 

นี่แม่งยังต้องทำไมอีก ผู้ชายที่ไหนอ้อนผู้ชายด้วยกัน!

อีกอย่างลู่ป๋อหยวนทำผิดอะไร ทำไมต้องมาฟังผู้ชายคนหนึ่งอ้อนเขาด้วย

 

ห-รง เป็นเรื่องที่ฉันรับปากเอง ไม่อยากให้คนอื่นติดร่างแหไปด้วย

ซัพพอร์ตน้อยของPเป่า นับเป็นอะไรกัน พี่ชายฉันไม่ถือสาเรื่องพวกนี้หรอก วิชาหมางเมินคนอื่นของเขาเป็นเลิศ หลักๆ คือนายต้องเรียนรู้หน่อยว่าอ้อนยังไง…ให้คุณไป๋เปิดคอร์สกวดวิชาให้นายชั่วคราวไหม

 

เจี่ยนหรงกำลังคิดจะพิมพ์ด้วยสีหน้าดำมืด รูปโพรไฟล์หมูแคระพลันเด้งขึ้นมา…

 

R ไม่ต้องถึงมือนาย เขาทำเป็น

ติดตามเรื่องราวทั้งหมดได้ใน I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 2

วางจำหน่ายแบบรูปเล่มที่เว็บไซต์ Jamsai Store, ร้าน Jamclub

และร้านหนังสือทั่วไป

 

รวมถึงในรูปแบบอีบุ๊กที่

Meb / OOKBEE / Fictionlog / Naiin App / SE-ED / Hytexts / comico และ ARN