ทดลองอ่าน ภรรยาเปรียบดังของหวาน บทที่ 1

นางจำได้ว่าอิตาลีมีขนมปังชนิดหนึ่งที่ใช้น้ำต้ม ตอนนี้จึงอยากลองทำดู นางเดินไปยังถังเก็บความเย็นในตู้ไม้ขนาดใหญ่อีกตู้หนึ่งซึ่งเก็บวัตถุดิบทะเลสดใหม่เอาไว้ โดยหยิบปลาสดที่ทำเรียบร้อยแล้วออกมาชิ้นหนึ่ง หลังสับจนละเอียดก็ใส่เกลือกับสุราลงไป ก่อนจะนำไปใส่ในก้อนแป้งแล้วม้วนเป็นทรงกระบอก จากนั้นวางใส่ลงไปในน้ำเดือดทีละชิ้น

ขั้นตอนต่อมาก็คือรอ และรับฟังเสียงก้อนแป้งกลิ้งไปมาอยู่ในหม้ออย่างเงียบๆ

เข้าสู่ช่วงฤดูใบไม้ผลิ ยามราตรียังคงหนาวเย็นอยู่ นางนั่งชิดกับเตาพลางถูมือและซึมซับความอบอุ่น

ในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไปสมควรแล้วนางก็ลุกขึ้นยืน ชั่วพริบตาที่เปิดฝาหม้อออก ไอร้อนผสานกับกลิ่นหอมก็แผ่ออกมา ภายในห้องครัวอวลไปด้วยกลิ่นหอม นางยิ้มน้อยๆ อดใจไม่ไหวต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

นางหยิบขนมปังที่ราวกับเป็นปลาแหวกว่ายในหม้อขึ้นมาทีละชิ้น แล้วจัดวางลงในจานกลมอย่างสวยงาม

หลังเช็ดมือด้วยผ้าขนหนูแล้ว นางก็หยิบขนมปังขึ้นมากัดคำหนึ่ง แววตาพลันสว่างไสวขึ้นทันใด ขนมปังนี้ไม่มีกลิ่นคาว มีเพียงรสชาติของปลาสดใหม่ ทั้งยังแฝงกลิ่นหอมของสุราบางๆ ชวนให้คนได้กลิ่นแล้วต้องน้ำลายสอ นางพึงพอใจผลการทดลองครั้งนี้เป็นอย่างมาก จึงลิ้มรสขนมปังอย่างมีความสุข

เสนาบดีเฉวียนเจ้านายของนางเป็นคนตะกละที่ให้ความสำคัญกับเรื่องกินผู้หนึ่ง เขาใช้เงินมือเติบไปกับอาหารเลิศรส มองฝีมือชั้นเลิศของแม่ครัวน้อยอย่างนางเป็นสมบัติล้ำค่า ถึงกับจัดให้นางพักอาศัยอยู่ในห้องชั้นกลางคนเดียว ไม่ต้องไปเบียดเสียดกับบ่าวรับใช้คนอื่นๆ

การระบายอากาศของห้องครัวบนเรือก็ทำออกมาดียิ่ง กลิ่นย่อมไม่มีทางลอยไปทางส่วนบนของเรือแน่ แต่จะพัดออกไปผ่านทางช่องระบายอากาศที่ชั้นล่างแทน

ดังนั้นต่อให้นางลอบคลำทางในความมืดมาทำอาหารว่างที่นี่ ก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะถูกใครจับได้

นางนั่งอยู่หลังโต๊ะกลมพลางกัดขนมปังอ่อนนุ่มทีละคำๆ พร้อมกับชมจันทร์ผ่านบานหน้าต่างไปด้วย

ในใจก็นับเวลาที่ได้ข้ามมิติมายังยุคโบราณแห่งนี้อยู่เงียบๆ…น่าจะประมาณสามปีเจ็ดเดือนได้แล้ว

เดิมทีโลกของนางเรียบง่ายอย่างมาก นางชอบทำขนม จนสามารถสอบใบประกาศมาได้มากมาย ถึงขั้นเคยข้ามน้ำข้ามทะเลไปฝึกที่โรงเรียนสอนทำขนมหวานของฝรั่งเศสมาแล้ว

การเดินทางครั้งนั้นนางย่อมไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องขึ้น วันหนึ่งขณะที่นางไปขี่ม้าที่ป่าทางตอนใต้ของฝรั่งเศส จู่ๆ นางก็พบกับเด็กชายผู้หนึ่งโผล่พรวดออกมาบนทางภูเขาอย่างกะทันหัน เพื่อไม่ให้ม้าพุ่งชนเด็กชายผู้นั้น นางจึงเบี่ยงหัวม้าเพื่อเปลี่ยนทางอย่างรวดเร็ว นั่นจึงทำให้ม้าสูญเสียการควบคุมไป ก่อนที่นางจะพลัดตกลงไปในหุบเขาพร้อมกับม้า และข้ามมิติมานับแต่นั้น กลายเป็นสาวใช้ขั้นสามของจวนเสนาบดีเฉวียน…ฉู่ซินเถียน

โชคดีที่นางข้ามมิติมาพร้อมด้วยความสามารถเดิม วิชาทำขนมที่เรียนมามากมายจึงยังคงอยู่ทั้งหมด

แต่ภูมิหลังของเจ้าของร่างเดิมกลับคลุมเครืออย่างมาก แม้แต่ความทรงจำเองก็ยังสับสน นางที่เป็น ‘ผู้มาอยู่อาศัยคนใหม่’ ตามหาความทรงจำเรื่องบิดามารดาหรือคนในครอบครัวของเจ้าของร่างเดิมไม่พบเลยสักนิด รู้แค่เพียงว่านางไปเป็นสาวใช้ในสถานที่แล้วสถานที่เล่า สุดท้ายจึงมาเป็นสาวใช้ขั้นสามของจวนเสนาบดีเฉวียน นอกจากนี้ทุกๆ เดือนนางจะมีช่วงเวลาไม่กี่วันที่ตัวจะเย็นเฉียบไปทั้งร่าง เจ็บปวดเกินทานทน ทว่าเจ้าของร่างเดิมกลับมีความอดทนที่สูงมาก ยังคงทำงานอย่างว่าง่าย เมื่อรวมเข้ากับที่นางมีนิสัยเงียบขรึม อายุน้อย บรรดาบ่าวรับใช้คนอื่นๆ จึงไปมาหาสู่กับนางอยู่เสมอ