ทดลองอ่าน ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 5 บทที่ 2

คุณชายรองเป็นโรคปอด…

คุณชายรองเป็นโรคปอด…

คิดถึงคำพูดของหมอหลวงหลี่แล้วเซียวจวิ้นอดยิ้มขื่นไม่ได้ เดิมทีตั้งใจเดินทางลงใต้เพื่อตามหาเซียนปรุงยาให้ช่วยรักษาโรคให้ เขาจะได้อยู่กับซีเอ๋อร์ไปตราบชั่วนิรันดร์ เคยคิดที่ไหนว่าบุคคลที่เขาเดินตามหาจนรองเท้าเหล็กพังที่แท้จะอยู่ในเรือนของเขาเอง ตอนนั้นเพื่อช่วยชีวิตนาง เขาละทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมดคุกเข่าอยู่หน้าประตูร้านยาอี๋ชุนท่ามกลางธารกำนัล แต่นางที่ใจแข็งยังคงหันหลังจากไปโดยไม่อาลัยแม้แต่น้อย บัดนี้เขายังจะหันกลับไปขอร้องนาง กระดิกหางขอความเห็นใจจากนางได้อีกหรือ

เมื่อความพยายามทั้งหมดสลายกลายเป็นเถ้าธุลี แม้เขายอมละทิ้งทุกอย่างแล้วก็ยังไม่สามารถสั่นคลอนหัวใจเย็นชาดวงนั้นได้ เช่นนั้นนอกจากปล่อยมือแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ช่างเถอะ สกุลเซียวถูกดึงเข้าไปเกี่ยวพันกับการเมืองแล้ว พายุฝนกำลังโหมกระหน่ำ ร่างกายเขาเองก็มิต่างจากดวงตะวันที่กำลังลับเหลี่ยมเขา ทนรับการโจมตีไม่ไหวอีกแน่ แล้วไยต้องทำลายอนาคตอันงดงามของนางด้วยเล่า เขาควรปล่อยมือจากนางได้แล้ว เพื่อนาง เขาถึงกับขัดคำสั่งบิดามารดา ทำให้ท่านย่าเสียใจ เวลานี้เขาควรทำเพื่อสกุลสักที ชดเชยให้สิ่งที่เขาทำลงไป หากรัชทายาทเพลี่ยงพล้ำจริง ก็ให้ลูกเนรคุณเช่นเขาตายไปพร้อมสกุลเซียวก็พอ มีเหมืองแร่ทองแดงที่เขาฟู่ลี่ที่เขาก่อตั้งขึ้นมาอยู่ มีพี่ใหญ่กับน้องสาม สกุลเซียวย่อมไม่ถึงกับไร้สิ้นทายาทถึงกับถูกถอนรากถอนโคน…

พับผ้าเช็ดหน้าที่เปื้อนเลือดช้าๆ เช็ดมุมปากและค่อยๆ หันกลับมา เซียวจวิ้นคืนสู่ความสุขุมแล้ว เขาพูดอย่างเด็ดเดี่ยว “ได้ ข้าจะเขียนให้เจ้า!”

เซียวจวิ้นพูดจบก็ตรงไปที่โต๊ะเขียนหนังสือ คลี่กระดาษ หยิบพู่กันบนโต๊ะขึ้นมา จุ่มหมึกสีเข้มจนชุ่มและตวัดพู่กันเขียนโดยเร็ว

‘เซียวจวิ้นบุตรชายสายตรงของสกุลสูงศักดิ์ในผิงหยาง บัดนี้ต้องเดินทางลงใต้ไปดูแลกิจการ เนื่องจากทางใต้เกิดโรคระบาด เดินทางไปแล้วเกรงว่าจะรักษาชีวิตไว้ไม่ได้ มีภรรยาหลี่เมิ่งซีที่อายุยังน้อย จึงยินดีเขียนหนังสือหย่านี้ อนุญาตให้นางแต่งงานใหม่ได้โดยไม่มีข้อโต้แย้ง นี่เป็นความยินยอมพร้อมใจอย่างแท้จริง หาได้ถูกบีบบังคับ ด้วยเกรงว่าวันหน้าจะไร้หลักฐาน จึงเขียนหนังสือเป็นลายลักษณ์อักษรไว้

เซียวจวิ้น

ฮ่องเต้จิ่นตี้ปีที่เจ็ดเดือนแปดวันที่สิบสอง’