10 สิ่งที่คุณอาจไม่รู้เกี่ยวกับ ‘น้อง.พี่.ที่รัก’

4. ทำไมต้องเป็นนกฮูกที่อยู่กับซันนี่ในภาพยนตร์

มันเป็นความหมายที่สนุกสำหรับคนทำ เวลาที่ผมอธิบายเรื่องนี้มีแต่คนบอก ใครจะเข้าใจ ซึ่งในหนังก็คือ พี่มันห่วยขนาดมีเพื่อนเป็นนกฮูก สำหรับผม มันจะมีความหมายซ่อนๆ อยู่ ก็คือ นกฮูกมันเป็นพยัญชนะตัวสุดท้าย เหมือนเป็นที่โหล่ อะไรอย่างเนี้ย

5. ในหนังจะเห็นว่าพี่น้องทะเลาะกันตลอด จริงๆ เขาแสดงความรักต่อกันแบบไหนบ้างในเรื่อง

ถ้าดูหนัง เราจะรู้สึกว่า จริงๆ เขารักกัน มันเป็นภาพแทนความสัมพันธ์พี่น้องแบบคนไทย แบบคนเอเชีย คือจะไม่แสดงออก เราจะไม่กอดกัน ถ้าเจาะลงไปที่พี่น้อง เวลาทำผิด โกรธกัน ก็จะไม่เคยขอโทษกันนะ แต่ก็จะดีกันง่าย หายกันเร็ว แล้วก็แสดงความรู้สึกทางสีหน้าแววตา ซึ่งอาจจะเป็นความหมายอย่างที่ว่า เพราะทั้งพี่และน้องมันไม่ชัชเจน (ชัดเจน) นี่แหละ

6. เหตุผลที่เลือกกีฬาเบสบอล

เบสบอลเป็นกีฬาที่เป็นตัวแทนความผูกพันบางอย่างของพี่กับน้อง ถ้าพูดถึงการ์ตูนญี่ปุ่น ในยุคสมัยผม เบสบอลมันมากกว่าฟุตบอล มากกว่ายูโด หรืออะไรที่เป็นกีฬาประจำชาติญี่ปุ่น นอกจากนั้นในบทเอง ตัวละครจะพูดแหละว่า ชีวิตของน้องมาได้ขนาดนี้ เพราะพี่ชายเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นแง่ดีหรือร้าย นิสัยดีและไม่ดีทั้งหลายก็เพราะพี่ ทั้งๆ ที่คนเป็นพี่ก็ไม่ได้สอนอะไรขนาดนั้น ถ้าสังเกต บ้านของเจนที่ญี่ปุ่นก็จะเหมือนบ้านของโนบิตะ หรือฉากในญี่ปุ่น มันจะมีความรู้สึกเหมือนในหนังสือการ์ตูน

7. เหตุผลที่เลือกจังหวัดมหาสารคาม

เราต้องการจังหวัดที่มากรุงเทพฯ ยาก เพราะว่าที่กรุงเทพฯ มันจะมีแค่พี่กับน้อง ส่วนแม่กับป้าเขาไม่ได้มาหาบ่อยๆ เพราะฉะนั้น พี่กับน้องก็จะปะทะกันแทบจะทุกวัน ก็เลยเลือกจังหวัดมหาสารคามที่ไกลพอสมควรแล้วก็ไม่มีสนามบิน อีกปัจจัยหนึ่งก็คือหนัง GTH/GDH นอกจาก “15 ค่ำ เดือน 11” ยังไม่มีเรื่องที่เกิดขึ้นที่ภาคอีสานเลย ที่นี่ไม่มีสนามบิน และมีน้องในทีมเขียนบทอยู่ที่จังหวัดนี้ ก็จะสามารถเช็คเรื่องความ realistic บางอย่างได้

8. ฉากประทับใจในเรื่อง

จริงๆ เวลาผมดูช่วงตัดหนัง ผมก็จะดูมา 40-50 รอบ ซีนที่มีญาญ่า ผมจะรู้สึกโดนเป็นพิเศษ คือตั้งแต่ตอนถ่าย ที่ญาญ่ามารับทุนคนเดียว บ้านอื่นเขามากันเป็นครอบครัว ผมก็จี๊ดแล้ว ยิ่งช่วงท้าย ซีนที่มีญาญ่า ก็จะโดนทุกครั้ง ถ้าพูดในฐานะที่เป็นคนดูแล้วชอบซีนไหน ที่ดูทุกครั้งแล้วรู้สึกใกล้เคียง ก็คือซีนที่ญาญ่าเล่นเดี่ยวๆ

9. ถ้าให้เลือกเป็นตัวละครในเรื่องนี้

ก็คงเป็นพี่ชายมั้งครับ ผมมีน้องชายกับน้องสาว น้องๆ ผมจะอายุไล่ๆ กัน แต่ผมจะห่างกับพวกเขาเยอะหน่อย ผมมักจะโดนสองคนนี้เม้าท์ เวลาเขาคุยไลน์ แล้วผมเข้าไปคุยด้วยภาษาที่มันมีลีลา น้องๆ จะชอบแซวกัน อย่างเช่น จะนัดกันไปกินข้าว นัดกันกี่โมง บางทีก็แบบถามว่ากี่โมง 4-5 โมงมั้ย ผมก็จะตอบ “ราวๆ นั้น” อะไรแบบนี้ครับ น้องก็จะแซวๆกัน คือไม่ตอบเจาะจงเวลา

10. นิยามความเป็นพี่ในสายตาน้องๆ

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามองผมยังไง แต่ถ้าเอาแบบเทียบกับเรื่องนี้ อาจจะตรงกันข้ามหน่อย ผู้ชายในบ้านจะเรียนเก่ง แต่น้องสาวจะเรียนไม่เก่ง แต่เวลาทำบทเนี่ย คือเราไม่ได้ยกชีวิตเรามาใส่ให้ซันนี่-ญาญ่าเล่น เราจะแทนค่าเอา เช่น พี่ห่วย น้องเก่ง เราก็ต้องแทนค่าแง่มุมที่เรารู้สึกว่าเราห่วย อย่างการทำงานของผมมันทำให้วันหยุดไม่ตรงกับน้องๆ เรามักเป็นคนที่กลับบ้านไม่เป็นเวลา วันหยุดยาวๆ เราไม่ได้กลับ เพราะฉะนั้น ก็จะเป็นน้องสาวที่ขับรถพาแม่ไปซื้อของ ผมก็มองว่าน้องสาวเป็นเสาหลักของบ้าน เขากลับบ้านทุกครั้งที่เป็นวันหยุด พ่อแม่ก็อยู่ต่างจังหวัดกันสองคน ลูกเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ​ กันหมด แต่เวลาหยุด น้องสาวก็จะดูแลพ่อกับแม่ ส่วนผมก็ไม่ค่อยจะมีเวลาให้ นานๆ กลับบ้านที เราก็จะแทนค่าว่าตรงนี้เราดูห่วยกว่าน้อง

นอกจากนี้ พี่บอล วิทยา ผกก. ‘น้อง.พี่.ที่รัก’ ยังเสริมอีกว่า ถ้าผมมีโอกาสมีลูก ผมจะมีลูกมากกว่าหนึ่งคน เหตุผลเดียวเลยคือ อยากให้ลูกมีพี่น้อง เพราะมันเป็นสิ่งดีครับ การที่มีใครสักคนที่หน้าตาคล้ายๆ กัน นิสัยไม่ต้องเหมือนกันก็ได้ ไม่ต้องรักกัน มีมันอยู่ข้างๆ มันเป็นสิ่งดีครับ