อวี๋เสี่ยวเถาเงยหน้ามองอย่างสงสัย ที่ยืนตรงหน้านางเป็นหญิงหน้าตาค่อนข้างดีนางหนึ่ง สีหน้าท่าทางอวดดี
“มีอะไร”
“ชายที่อยู่กับเจ้าเมื่อครู่เล่า”
อวี๋เสี่ยวเถานิ่งงัน มองสีหน้าทั้งโกรธทั้งอายของอีกฝ่ายก็ตระหนักได้โดยพลัน แม่นางผู้นี้ถูกใจเจียงเซ่าเหิงผู้นั้นเข้าแล้ว
ฮ่าๆ! นางรู้ดีว่านี่คือความริษยา ผู้คนบนโลกมักไม่อยากเห็นใครได้ดิบได้ดี ผู้แข็งแกร่งกว่ามักรังแกคนอ่อนแอ ผู้ที่ยกยอปอปั้นคนงาม ก่นด่าคนอัปลักษณ์นั้นมีมากเสียจริง เพียงนางกับเจียงเซ่าเหิงอยู่ด้วยกันก็ทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่พอใจ
ยามนี้นางปรายหางตาเห็นพวกของต้วนฉางยวนบนชั้นสองกำลังมองมาทางนางเข้าพอดีจึงยกยิ้มมุมปาก แสร้งเอ่ยเสียงดัง
“เขาน่ะหรือ! ชำระกายอยู่ในห้อง” นางจงใจเอ่ยอย่างมีเลศนัย
“เชอะ ดูสารรูปเสียบ้างสิ เจ้าไม่คู่ควรกับเขา!”
อวี๋เสี่ยวเถาถามอย่างนึกสนุก “อ้อ? จริงหรือ”
“ถ้าเจ้ารู้ตัวดีก็เลิกเกาะแกะคุณชายท่านนั้นได้แล้ว”
“แม่นางเข้าใจผิดแล้ว ตรงกันข้าม เป็นพี่เจียงต่างหากที่เกาะข้าไม่ปล่อย” แม้แต่คำเรียกขานว่าพี่เจียงยังออกจากปากได้ นางจงใจแสดงความสนิทชิดเชื้อของนางกับเจียงเซ่าเหิง เจตนาให้อีกฝ่ายโมโหจนอกแตกตาย
แม่นางตรงหน้าโกรธจนหน้าตาแดงก่ำตามคาด ไม่เพียงแต่นางคนอื่นๆ ก็ตำหนิความไม่กระดากอายของอวี๋เสี่ยวเถา
“เขาถูกใจเจ้าได้อย่างไรกัน เจ้าต้องใช้มารยาอะไรหลอกลวงเขาเป็นแน่!”
อวี๋เสี่ยวเถาคิดในใจว่าเรื่องนี้ช่างน่าครื้นเครงยิ่ง นางมองไปรอบๆ พวกที่มุงดูความครึกครื้นต่างจ้องมองมาทางนี้เป็นตาเดียว ยุคสมัยนี้ไม่ใช่มีแต่สตรีที่เป็นตัวกาลกิณีได้ บุรุษก็เป็นได้เช่นกัน! ดูสิ นางแค่ประคองเจียงเซ่าเหิงขึ้นชั้นบนเท่านั้นก็เหมือนก่อกรรมทำชั่วจนฟ้าพิโรธผู้คนเคียดแค้นเสียแล้ว
นางแสร้งทำท่ากลัดกลุ้มคิดไม่ตก “แม่นางไม่รู้อะไร พี่เจียงตามข้ามาตลอดทาง พอเห็นว่าข้านั่งกินอาหารอยู่ที่นี่ก็เจาะจงจะนั่งโต๊ะเดียวกับข้า อยากไล่ไปยังทำไม่ได้ เขาจ้องแต่จะอยู่กับข้า ข้าจนใจจึงต้องยอมอยู่เป็นเพื่อนเขา”
“ข้าไม่เชื่อ! เจ้าโกหก!”
ยามนี้สตรีอีกหลายนางต่างดาหน้าเข้ามา แต่ละคนดูแล้วไม่เป็นมิตร ต่างชี้หน้าว่าอวี๋เสี่ยวเถาพูดปด ไม่เชื่อว่าบุรุษที่หล่อเหลางามสง่าถึงเพียงนั้นจะถูกใจคนอัปลักษณ์อย่างนี้ได้ เว้นเสียแต่ว่าสวรรค์ตาบอด
อวี๋เสี่ยวเถาผายสองมือ “ข้าจะหลอกพวกเจ้าไปทำไม ข้ากินอิ่มแล้วไม่มีอะไรทำหรืออย่างไร ไม่จริงเลย ข้ายังกินไม่อิ่มด้วยซ้ำ” นางลูบท้องตนเองพลางตีสีหน้าน่าเวทนา
ในชั่วขณะนั้นภายในร้านเกิดเสียงอื้ออึงผสมปนเปไม่หยุด บางคนฉวยโอกาสราดน้ำมันลงบนกองไฟ*
“ข้ากลับคิดว่าแววตาของพี่เจียงท่านนั้นไม่เหมือนใคร แม่นางผู้นี้แม้หน้าตาไม่เท่าไหร่ แต่ผู้อื่นไม่ได้ตัดสินนางจากหน้าตา ดูท่าคงติดใจลีลาบนเตียงของแม่นางต่างหาก” ผู้ที่กล่าวประโยคนี้แน่นอนว่าเป็นชาย คำหยาบล่อแหลมทำให้บุรุษคนอื่นๆ หัวร่อเสียงก้องร้าน
* ราดน้ำมันลงบนกองไฟ เป็นสำนวน หมายถึงยุยงเสริมแต่ง ทำให้ความโกรธหรือเหตุการณ์ทวีความรุนแรงขึ้น
