ทดลองอ่านนิยาย เพลง(รัก)ของเจ้าชายอสูร บทที่ 3 – บทที่ 4

บทที่ 3…เมื่อเธอกับเขาพบกันอีกครั้ง

เสียงเพลงคลาสสิกแผ่วๆ บรรเลงคลอไปเบาๆ ขณะเจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังเดินทักทายแขกที่รายล้อม…พี่สาวเธอสวยราวกับเจ้าหญิง ท่านชายก็งามสง่าเหมือนกับเจ้าชาย ท่าทีที่เจ้าบ่าวปฏิบัติกับเจ้าสาวก็ช่างอ่อนหวาน รักใคร่ จนเพลงพิณแอบยกนิ้วชี้ขึ้นกรีดเช็ดน้ำตาจากความซาบซึ้ง…เฮ้อ เห็นแบบนี้แล้วชักอิน อยากแต่งงานบ้างจัง สมัยอยู่ ม.ต้น เธอเคยคิดธีมงานคร่าวๆ แบบชุด และเตรียมเพลงประกอบไว้แล้วด้วยซ้ำ ขาดก็แต่คนที่จะเป็นเจ้าบ่าวนี่แหละ นี่ถ้ารู้ว่าการแต่งงานจะเป็นหนึ่งในทางเลือกของแม่ล่ะก็ เธอคงพยายามมากกว่านี้ในการหาแฟนสักคน…

หญิงสาวรู้สึกเซ็งและหิวขึ้นมานิดๆ อาหารคอร์สห้าอย่างฝีมือนานาและพี่ชารียา เพื่อนรุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของร้านอาหารอิตาเลียนชื่อดังที่เธอรอคอยกว่าจะได้เสิร์ฟก็อีกเป็นชั่วโมง หญิงสาวเลยชะเง้อมองอาหารเรียกน้ำย่อยในซุ้มที่จัดไว้เป็นของกินง่าย จำพวกคานาเป้ชิ้นน่ารักๆ เซวิเช่ หรือพวกของทอดนานาชาติ พร้อมกับเครื่องจิ้มหลายสิบชนิด เธอลูบท้องเมื่อเห็นว่ายังมีมากมายเหลือเฟือ แต่ที่มีไม่ค่อยมากพอคือพื้นที่ที่จะกิน จะเดิน เพราะวันนี้มีแขกมาร่วมงานนับพัน

วังชิดชล วังของคุณยายของเจ้าบ่าววันนี้ถูกใช้งานเต็มพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นลานหน้าตำหนัก สนามหญ้าด้านข้าง ชายหาดส่วนตัวที่ทอดยาว พื้นที่ด้านในตัวตำหนัก เรียกได้ว่ามีแต่ผู้คนไปทุกจุด แขกในงานล้วนแล้วแต่น่าสนใจ มีทั้งนักวิชาการชื่อดัง นักการเมือง นักธุรกิจ ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ส่วนญาติๆ ของเจ้าบ่าวเจ้าสาวอย่างอเล็กซิสกับณิชาคู่สามีภรรยาหมาดๆ ที่มาร่วมฉลองด้วยก็ล้วนน่าสนใจ อย่างเช่นคุณลุงของคุณอเล็กซิสที่เป็นถึงท่านมาร์ควิสตระกูลเก่าแก่ของอังกฤษ หรือ…คอนสแตนตินพี่ชายของอเล็กซิสที่เป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่สุดในกรีซ และติดอันดับหนึ่งในยี่สิบของโลก…แต่มนุษยสัมพันธ์คงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะเอาแต่ยืนจิบไวน์ มองนั่นมองนี่เฉย ไม่สนทนากับใคร

แขกของฝั่งเธอก็หลายกลุ่ม ทั้งคุณตาคุณยายและลุงที่เป็นนักธุรกิจมีชื่อ คุณย่าชาวฝรั่งเศสที่เป็นอดีตนางงาม ลุงพอลที่เป็นจิตรกรโด่งดัง พิพพาลูกพี่ลูกน้องของเธอที่ทำงานในกองบรรณาธิการนิตยสารชื่อดังที่เป็นเบอร์หนึ่งในการเจาะชีวิตคนดังและสัมภาษณ์เหล่าเซเลบต่างๆ …ส่วนแขกของท่านชายนอกจากพระญาติที่เป็นท่านชาย ท่านหญิง ท่านผู้หญิงแล้ว ยังมีบุคคลที่ใครๆ ก็ว่าฮอต ไฮโซที่สุด นั่นก็คือเจ้าชายจากประเทศเอเดน เจ้าชายเพลย์บอยเจ้าของเหมืองเพชร ที่บังเอิญบริจาคเงินทุนเพื่อการวิจัยให้กับองค์กรที่ท่านชายทำงานวิจัยอยู่…ตอนนี้เจ้าชายยังเสด็จมาไม่ถึง ปล่อยให้แขกสาวๆ ที่วุ่นวายแทบตายกับการแต่งตัวและฝึกจริตให้ดูดีน่าสนใจต้องคอยชะเง้อมองทางกันอย่างใจจดใจจ่อ

เพลงพิณแยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนและญาติๆ ที่อยู่รายรอบคู่แต่งงานทั้งสองคู่มาเมื่อครู่ เธออ้างว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ที่จริงแล้วอยากแวบหลบเพราะหัวหมุนไปหมด คนนั้นคนนี้เข้ามาอวยพร โดยเฉพาะนักธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับกิจการของบ้านเธอ ซึ่งมารดารีบแนะนำตัวเธอและบอกให้เธอกล่าวฝากเนื้อฝากตัวไว้

“เพลง…หิวหรือยังลูก” เสียงนุ่มอ่อนโยนดังขึ้นข้างหู เพลงพิณที่กำลังคิดอะไรวุ่นวายหันไปยิ้มหวานให้กับชายลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสอายุห้าสิบปีที่ยังดูหล่อเหลาด้วยรูปร่างสูงเพรียว ผมและตาสีน้ำตาลเข้ม

“ปาปา…” หญิงสาวเข้าไปกอดแขนบิดาเหมือนเด็กน้อยขี้อ้อน แล้วพูดกระเง้ากระงอด “เพลงไม่มีอารมณ์จะกินอะไรหรอกค่ะ อนาคตหดสั้นลงเหลือแค่เนี้ย” หญิงสาวทำท่านิ้วชี้ประกบกับนิ้วหัวแม่มือ ก่อนจะสบถเป็นภาษาอังกฤษ “…นรกแตกชัดๆ”

“เพลง! พูดเบาๆ หน่อยสิลูก…ดูสิคนเขามองมากันใหญ่แล้ว…แล้วเดี๋ยวแม่ได้ยินก็เป็นเรื่องอีก” พันธรกระซิบเครียด ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับสายตาของแขกหลายคนที่มองมา ก่อนจะโอบไหล่ลูกสาวแล้วพาเดินเลี่ยงมาอีกทางหนึ่ง