โมเมนต์หวานต่อใจของ 3 นางเอกใหม่จากนิยาย Jamsai Love Series

โมเมนต์หวานต่อใจไปกับประโยคเอ่ยชมของ ‘โยมิ’

นางเอก Intend in Cute หยุดนะ! ช่วยไปน่ารักไกลๆ หน่อย

หลังซื้อบัตรเข้าไปยังจุดชมวิวกันเรียบร้อย (แน่นอนว่าจีโน่เป็นคนเลี้ยงอีกแล้ว) เราสองคนก็ได้มายืนอยู่บนดานฟ้าชั้นบนสุดของตึกจนได้ คือข้างบนนี้ลมแรงมากกก พัดจนเส้นผมฉันปลิวไสวเป็นกระสือออกหากินเลยอ่ะ

แม้ว่าจะหนาวมากแต่ความสวยงามของภาพที่ได้เห็นก็ทำให้เลิกสนใจเรื่องนั้นไปเลย ฉันเดินไปเกาะราวกั้นและจ้องมองแสงไฟจากตึกและท้องถนนที่ส่องประกายระยิบระยับเหมือนดั่งดวงดาวนับล้าน

สุดยอดดด!

มันช่างเหมือนกับโลกแห่งความฝันเสียเหลือเกิน ฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีโอกาสได้มาเห็นอะไรแบบนี้ แถมยังมากับคนที่รู้สึกเหม็นขี้หน้าสุดๆ อย่างจีโน่อีก

แชะ~

เอ๊ะ O_o

แม้เสียงลมจะแรง แต่ฉันก็ยังหูดีได้ยินเสียงชัตเตอร์ที่ดังขึ้นมาซะงั้น พอหันไปมองก็เห็นจีโน่กำลังกดถ่ายรูปรอบๆ อย่างไม่สนใจอะไร สักพักนั่นแหละเขาถึงเก็บมือถือใส่กระเป๋าแล้วเดินมายืนข้างๆ ฉัน

“สวยใช่มั้ยล่ะ”

“อื้อ สุดๆ อ่ะ” ฉันพยักหน้ารัว ก่อนจะยิ้มกว้าง “ขอบคุณที่พามานะ ถ้าไม่ได้นายฉันก็คงไม่ได้มาเห็นอะไรแบบนี้แน่ มันสวยมากจนไม่อยากกะพริบตาเลย”

ดวงตาของฉันเป็นประกายสดใส จีโน่ฟังแล้วก็ผุดยิ้มอย่างพึงพอใจ แล้วเราสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก ฉันเหม่อมองภาพวิวทิวทัศน์รอบๆ ราวกับต้องการเก็บบันทึกไว้เป็นความทรงจำอันแสนล้ำค่า ถึงจะถ่ายรูปเก็บเอาไว้ แต่ความรู้สึกเวลาดูรูปภาพมันก็เทียบไม่ได้กับการดูของจริงเลยสักนิด

โมเมนต์หวานต่อใจไปกับประโยคแก้เขินของ ‘เบ๊บ’

นางเอก Touch MHz ขอเพลงนี้ให้เขาจากเรา...คนโดนเท

...ไม่อยากจะขอให้เวลานี้เป็นของเรา ไม่อยากจะถามว่าเราจะเหมือนเดิมได้ไหม แค่อยากให้รู้ที่ผ่านมานั้น ฉันคิดถึงเธอสุดหัวใจ...♪~

บ้าเอ๊ย...เพลงอะไรเนี่ย แทงใจเกินไปละ

ฉันพยายามดึงสติตัวเองกลับมา ไม่ๆ อย่าเคลิ้มสิวะเบ๊บ ก็แค่ช่วงนี้แกได้ยินคำว่าแฟนจากปากเปอร์บ่อยไปหน่อยเท่านั้นเอง จะมาอินบ้าบออะไร มันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ

แปะ~

ฉันตีหน้าเปอร์เบาๆ เพื่อปลุกเขาจากอะไรก็ตามที่ทำให้เขาจ้องหน้าฉันไม่หยุดแบบนี้

“เป็นไร! อินเหรอ” ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน

“โทษๆ” เขาเหมือนรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ เลยรีบปล่อยมือจากไหล่ของฉัน ฟู่วว~ ฉันแทบจะถอนหายใจออกมาดังๆ เพราะสถานการณ์เมื่อกี้มันโคตรจะเสี่ยงภัย

เรากลับมาเต้นกันตามปกติเหมือนเดิม ซึ่งยัยดาก็เหมือนจะสนุกอยู่คนเดียวแบบที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาเลย

โมเมนต์หวานต่อใจไปกับประโยคจริงใจของ ‘เจี๊ยบ’

นางเอก ให้คุณคนนี้เป็นคนพิเศษ

“ผมอุ่นหรือผมลูกเจี๊ยบยาวกว่ากัน”

เสียงถามนุ่มๆ ของอุ่นดังขึ้นตอนที่เราสองคนยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ สภาพของเราตอนนี้จากที่เคยเป็นคู่รักผมสั้นประบ่า กลายมาเป็นคู่รักผมสั้นกุดที่มีงานอดิเรกใหม่คือการวัดว่าผมของใครยาวกว่ากัน ซึ่งฉันคิดว่าตอนที่ฉันโกนผมหรือไม่โกนผม ยังไงๆ คนหน้าสวยมันก็ยังสวยอยู่วันยังค่ำนั่นแหละ ;p

ฉันเหลือบสายตามองคนรัก ก่อนจะดึงปกคอเสื้อของคนตัวสูงให้หันมาเผชิญหน้ากับตัวเอง จากนั้นก็เอื้อมมือขึ้นไปจัดทรงผมเขาให้เข้าที่ ถึงมันจะดูแปลกตาไปหน่อย แต่แฟนฉันหล่ออ่ะ ทำทรงไหนก็ดีทั้งนั้นแหละ

“ขอบคุณนะ” ฉันเอ่ยคำนั้นออกไปพร้อมกับดึงอีกฝ่ายให้โน้มหน้าลงมา จากนั้นก็เขย่งปลายเท้าแล้วมอบจุมพิตให้คนพิเศษ พิเศษและสำคัญมากของหัวใจ ถ้าไม่ใช่คนนี้ก็คงไม่มีใครอื่นอีกแล้วบนโลกนี้

อุ่นที่ทำหน้าเขินๆ เบือนสายตาหนีไปทางอื่น แสร้งทำเป็นกลบเกลื่อนความเขินด้วยการดึงหมวกไหมพรมที่ตัวเองถักขึ้นมาสวมให้ฉันและตัวเอง พอดีกันกับที่เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น พวกเราสองคนเลยสาวเท้าออกมาเปิดประตูห้อง และพบว่าเป็นแม่นมของอุ่นที่ควบตำแหน่งผู้ดูแลรีสอร์ทขนาดใหญ่ที่ฉันได้รับเกียรติให้เข้ามาพักฟรีตลอดช่วงวันหยุดพักฟื้นร่างกาย

ใครจะไปคิดว่าไร่กาแฟและรีสอร์ทของครอบครัวอุ่นจะใหญ่โตไม่แพ้กิจการโรงพยาบาลศิริเตชินทร์ที่เป็นธุรกิจหลักของตระกูลนี้ ตอนที่ฉันลงจากเครื่องและมีรถยุโรปหรูหรามารอรับ รู้สึกเหมือนกับตัวเองเป็นเจ้าหญิง ทั้งๆ ที่คนที่ยืนจับมืออยู่เคียงข้างก็ไม่ได้ดูคล้ายคลึงกับเจ้าชายสักเท่าไหร่

เพิ่งรู้สึกว่าความสวยของตัวเองมีประโยชน์ ก็วันนี้แหละ ฮี่ๆ ไม่สวยเท่าฉัน พาสามีรวยๆ หล่อๆ นิสัยดีๆ แบบนี้ไม่ได้นะคะ =.,=