ชวนฟินโมเมนต์เซ็ตหมอหล่อบอกต่อด้วย

Medico Z เซย์เดนกับสาวใสข้างบ้าน

ฉันรู้สึกว่ามีอะไรสักอย่างมาแตะอยู่ตรงกลางหน้าผาก

แล้วก็พบว่าเป็นนิ้วของเซย์เดนนั่นเอง

ฉันรีบถอยหน้าออกมาทันที หน้าผากที่เขาเพิ่งแตะรู้สึกเหมือนกับโดนไฟลนไม่มีผิด

“ทำไมทำหน้ายุ่งแบบนั้น กลัวไม่ได้กลับบ้านเหรอ ฮ่าๆ”

“ปละ…เปล่าสักหน่อย”

“ฉันพาเธอกลับบ้านได้แน่ๆ แต่รู้มั้ยเรากลับกันเองน่ะดีกว่าตั้งเยอะ เธอน่าจะดีใจนะ”

“ดีตรงไหนเหรอ”

ฉันย้อนอย่างสงสัย คิดดูสิ มีน้าบุ๋มคอยมารับ พาแวะไปทานอาหารอร่อยๆ แล้วก็เดินเที่ยวห้างบางครั้งก็ดีจะตายไป

“ปกติฉันไม่กลับบ้านทันทีหลังโรงเรียนเลิกหรอก”

“อ้าว แล้วนายอยู่ทำอะไรเหรอ”

“ก็เล่นบอล เล่นบาสกับเพื่อนนั่นแหละ ไม่ก็นัดกันไปนู่นไปนี่เรื่อยเปื่อย ตั้งแต่เปิดเทอมมาฉันยังไม่ได้ไปไหนกับเพื่อนหลังเลิกเรียนเลย”

“เอ่อ...เป็นเพราะนายต้องกลับพร้อมฉันสินะ ที่จริง...นายขอกลับทีหลังก็ได้นะ”

เซย์เดนส่ายหน้าและยิ้มน้อย

“ฉันกลัวเธอเหงา ต้องกลับไปอยู่บ้านคนเดียว”

Medico X ครอสส์กับแฟน(เพื่อน)

“เราลืมครอสส์ไม่ได้หรอก...” ฉันตอบเขาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะกล่าวอย่างติดตลกทั้งน้ำตา “ขนาดโดนรถชนจนเกือบตาย เคยลืมเขาไปแล้ว สุดท้ายเขาก็ยังกลับมาอีก ฮ่าๆ มันคงเป็นเวรเป็นกรรมที่ฉันกับหมอนั่นทำร่วมกันมาละมั้ง ฮึก...”

“...”

กราฟเบือนหน้าหนีเหมือนไม่อยากรับฟัง แต่ฉันกลับใช้โอกาสนี้มองเขาอย่างเต็มตาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะหมุนตัวถอยห่างจากเขาช้าๆ สายฝนที่กำลังปรายโปรยตกลงกระทบที่ใบหน้า กราฟทำเหมือนจะดึงฉันกลับเข้ามา แต่ฉันหนีห่างจากมือที่กำลังเอื้อมมาถึง ตัวเริ่มเปียกปอนจากฝนที่พร่างพรำ

“ขอโทษนะกราฟ...”

“...”

“ขอโทษที่ผิดสัญญา”

“...”

“ขอโทษจริงๆ”

ฉันบอกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะตัดใจเดินจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

Medico Y เยลกับยัยป้าผู้น่ารัก

“ฮึก…เอามือออกจากหัวฉันสักทีสิยะ”

“เออ ลืมไปเลย วางมือเพลิน”

“ลามปามนะรู้ป่ะเนี่ย”

“โอ้โห เสียงดังแปลว่าโอเคขึ้นแล้วสินะ งั้นลงไปหาข้าวกินได้แล้วเดี๋ยวมีสอบต่อ”

“ฉัน…ฉันไม่สอบต่อดีมั้ย”

ฉันถามอย่างไม่แน่ใจ...ไม่ต้องให้ถึงเวลาสอบจริงฉันก็รู้ดีว่าฉันทำไม่ได้หรอก เข้าไปก็คงจะเบลอๆ มึนๆ แบบเมื่อกี้อีกนั่นแหละ

“ฉันจะลาออกจากคณะ ฉันคงเป็นหมอไม่ได้หรอก...มันเกินปัญญาคนอย่างฉัน ฮึก...ดูสิ ขนาดนายติวให้แล้วแท้ๆ ฉันยังทำไม่ได้เลย”

“เดี๋ยว ป้าจะออกง่ายๆ เลยเนี่ยนะ”

“อยู่ต่อไปก็ไม่...”

“คิดถึงตอนแรกสิว่ามันยากแค่ไหนกว่าจะเข้ามาเรียนหมอได้”

“…”

“อีแค่สมองเบลอไปหนึ่งวิชา ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่พยายามมาทั้งหมดจะต้องจบลงนะป้าเอย”

“…”

“ตั้งสองปีไม่ใช่เหรอกว่าป้าจะมาถึงวันนี้ ก่อนที่จะยอมแพ้...ป้าแน่ใจแล้วนะว่าป้าได้พยายามถึงที่สุดแล้ว ถึงตอนนั้นจะล้มเลิก ก็คงไม่เสียดายหรอกจริงมั้ย เพราะฉะนั้น...พยายามต่อไปอีกนิดดีมั้ย”

โอย เขาทำให้ฉันร้องไห้หนักอีกรอบ แงงงง ซึ้ง~

ทำไมแค่คำพูดจากคนตรงหน้าแค่ไม่กี่คำ ฉันกลับรู้สึกมีแรงฮึกเฮิมได้ขนาดนี้

“ขอบคุณนะเยล...”

สามารถหาซื้อนิยายเซ็ต Medico ได้แล้ววันนื้ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ, JamClub หรือสั่งซื้อได้ที่ JamShop