ทดลองอ่าน ซ่อนรักชายาลับ บทที่ 136-137

ส่วนชายาสุยอ๋อง ตอนที่นางมีข่าวลือว่าถูกโจรตงโจวลักพาตัวไป ยังสามารถทนมีชีวิตอยู่ต่อทั้งที่ชื่อเสียงเสียหายได้ ตอนนี้จะพาบุตรชายกระโดดบ่อน้ำเพียงเพราะสุยอ๋องฆ่าตัวตายได้อย่างไร

ชุยสิงโจวมองนางก่อนเอ่ยเรียบๆ “ถึงแม้เจ้าจะเคยเป็นโจร ทว่าเจ้าปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเมตตาเสมอ ตรงจุดนี้ เจ้า…ยังสู้ผู้อื่นไม่ได้”

วันนั้นคนที่ไปยังจวนสุยอ๋องมีแต่ทหารของสกุลสือ สถานการณ์จริงๆ เป็นอย่างไรไหวหยางอ๋องเองก็ไม่รู้ แต่ก็พอคาดเดาได้ว่าค่ำคืนนั้นเป็นค่ำคืนที่รันทดอย่างมาก

คนสกุลสือย่อมไม่คาดหวังให้เรื่องอัศจรรย์อย่างหลิวอวี้หลบหนีไปในปีนั้นเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งกับบุตรชายของสุยอ๋อง ดังนั้นจึงตัดสินใจตัดรากถอนโคน ไม่เหลือหนทางรอดให้แม้แต่นิดเดียว

หลิ่วเหมียนถังรับฟังจนนิ่งเงียบ สุดท้ายทอดถอนใจในใจ เช่นนี้ดูแล้วคุณชายจื่ออวี๋ถึงจะเป็นคนฉลาดที่แท้จริง เพราะรู้ว่าภรรยาแสนดีเช่นใดจึงจะช่วยเหลือเขาครองราชย์ได้ ในปีนั้นต่อให้นางไม่จากไป สุดท้ายคนที่เขาจะแต่งงานด้วยก็ไม่มีทางเป็นนาง

ประโยคนี้เป็นประโยคจากใจจริงของหลิ่วเหมียนถัง หากเป็นเรื่องสองทัพประจันหน้ากัน ต่อสู้กันซึ่งหน้าล่ะก็ หลิ่วเหมียนถังมั่นใจว่านางไม่มีทางตกเป็นรอง เพียงงัดกลยุทธ์ทั้งทางลับและที่แจ้งออกมาให้หมดก็พอ

แต่ความอำมหิตระดับวางแผนล่วงหน้าไกลพันลี้ ตัดรากถอนโคนศัตรูในราชสำนัก กระทั่งเด็กน้อยยังไม่ละเว้นเช่นนี้ นางตระหนักว่าตนเองเหมือนจะขาดแคลนความโหดเหี้ยมเช่นนี้อยู่อีกมาก

ตอนที่หลิ่วเหมียนถังนิ่งเงียบ ชุยสิงโจวเองก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแกว่งถ้วยชาในมือเบาๆ ปล่อยให้ผิวน้ำเกิดเป็นระลอกคลื่นน้อยๆ

เวลานั้นภายในห้องเงียบสงบอย่างมาก

รอหลิ่วเหมียนถังหลุดออกจากภวังค์ จึงถามว่าชุยสิงโจวคิดเช่นเดียวกับนางใช่หรือไม่

“เมื่อตรองดูโดยละเอียด ถึงแม้แผนการครั้งนี้ของสุยอ๋องจะยอดเยี่ยม แต่ล้วนพลาดพลั้งโอกาสแรกไปทุกก้าว หากสาวถึงต้นตอล้วนเป็นเพราะเขากับอวิ๋นเฟยต่างมองพวกเราเป็นศัตรูอันดับหนึ่ง ทว่ากลับเมินข้ามคนผู้หนึ่งไป…”

หลิ่วเหมียนถังไม่ได้พูดต่อ แต่ชุยสิงโจวคาดเดาได้ว่านางอยากจะพูดถึงใคร

สาเหตุที่สุยอ๋องพ่ายแพ้ล้วนเป็นเพราะฮว่าผิงที่อยู่ข้างกายอวิ๋นเฟยเกิดทรยศขึ้นมากะทันหัน

ตอนที่สือฮองเฮาอ้างมาเยี่ยมตนเองที่ตั้งครรภ์ หลิ่วเหมียนถังถึงได้ยินพระนางเล่าให้ฟังว่าสมัยที่ซุนอวิ๋นเหนียงกับพระนางคบหากันเป็นสหาย สือฮองเฮาเคยช่วยเหลือฮว่าผิงผู้นั้นโดยไม่เจตนาหลายครั้ง ดังนั้นครั้งนี้อวิ๋นเฟยกับสุยอ๋องวางแผนวางยาพิษใส่ร้ายไหวหยางอ๋อง ฮว่าผิงรู้สึกว่าไม่เหมาะสม จึงแอบมาเปิดเผยเรื่องราวกับสือฮองเฮา

หลิ่วเหมียนถังไม่รู้ว่าสือฮองเฮาช่วยเหลือฮว่าผิงไปมากเพียงใดกันแน่ แต่ว่าครั้งนี้ที่สามารถทำลายแผนการชั่วร้ายของสุยอ๋อง ชิงลงมือก่อนหน้าอีกฝ่ายไปหนึ่งก้าวได้ ไม่อาจขาดความช่วยเหลือของสือฮองเฮาไปจริงๆ

ฮองเฮาที่มองดูใจกว้างรูปร่างอ้วนพระนางนี้ หลังทำลายอำนาจของไทฮองไทเฮา กำจัดสุยอ๋องทิ้ง ในที่สุดก็สนับสนุนให้พระสวามีของพระนางนั่งอยู่บนบัลลังก์สูงศักดิ์ได้อย่างมั่นคง

ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองหลวงต่างอิจฉาไหวหยางอ๋องที่ได้เป็นผู้สนับสนุนฮ่องเต้ การเปลี่ยนแปลงของราชสำนักภายในเมืองหลวงครั้งนี้เขามีความดีความชอบโดดเด่น กลายมาเป็นเสาหลักของฮ่องเต้ในการดูแลราชสำนัก

แต่หลิ่วเหมียนถังกลับรู้สึกว่าใต้แม่น้ำอาจยังคงมีคลื่นลับไหลแรง ไม่อาจลดความระวังตัวลงได้

สกุลกงที่มีไทฮองไทเฮาเป็นผู้นำไม่ได้เพิ่งหยั่งรากลงในราชสำนักเพียงวันสองวัน ได้ยินว่าแม้ไทฮองไทเฮาจะถูกกักบริเวณในวังลึก ก็ยังมีอ๋องเฒ่าหลายคนถวายฎีกาขอให้ฮ่องเต้อนุญาตให้พวกเขาเข้าพบไทฮองไทเฮา จะได้ให้ราษฎรในใต้หล้าสบายใจด้วย

นี่เป็นเรื่องของตำหนักใน สือฮองเฮารู้สึกลำบากใจจึงคิดอยากหาคนมาปรึกษา ดังนั้นจึงมีพระราชเสาวนีย์เรียกตัวหลิ่วเหมียนถังเข้าวัง