ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม 5 บทที่ 340-บทที่ 341 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม 5 บทที่ 340-บทที่ 341

หน้าที่แล้ว1 of 4

บทที่ 340

เฉียวเจาตวัดสายตามองปิงลวี่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ปิงลวี่เกาท้ายทอย “น่าแปลกนัก ก่อนหน้านี้มันยังพูดคำว่าสมดังปรารถนาอยู่ชัดๆ เลยนะเจ้าคะ”

สาวใช้น้อยพูดพร้อมกับเคาะกรงนกเบาๆ “สมดังปรารถนา สมดังปรารถนา”

นกขุนทองเอียงคอมองหน้าปิงลวี่ “สมดังปรารถนา”

ปิงลวี่หิ้วกรงนกไปตรงหน้าเฉียวเจาอย่างตื่นเต้นคึกคัก “คุณหนู ท่านได้ยินแล้วกระมัง เป็นคำว่าสมดังปรารถนา”

เจ้านกขุนนางจ้องเฉียวเจาตาเขม็ง “น้องหญิง น้องหญิง”

เฉียวเจาอึ้งงัน “…”

ปิงลวี่เบิกตากว้างอย่างตกใจ นางขบคิดเล็กน้อยแล้วตบมือกล่าวขึ้น “ข้าทราบแล้ว นกตัวนี้พูดกับแต่ละคนไม่เหมือนกันเจ้าค่ะ”

“เอามันแขวนไว้ใต้ชายคาก่อนเถอะ” เฉียวเจาบอกเสียงเรียบ

เซ่าหมิงยวนมอบนกขุนทองที่ส่งเสียงเรียก ‘น้องหญิง’ ให้นางตัวหนึ่ง นี่คิดจะทำอะไรกันแน่

 

ตกดึกเฉียวเจานอนไม่หลับ เหม่อมองตะขอเงินเกี่ยวม่านเหนือเตียงอย่างใจลอย ภาพความทรงจำตอนอยู่ร่วมกับหมอเทวดาหลี่หลั่งไหลเข้ามาในหัวสมองเป็นฉากๆ ราวกับสายน้ำ

ตอนกลางวันอยู่ที่จวนกวนจวินโหว นางเสียใจมากเกินไปจนลืมซักถามเซ่าหมิงยวนอย่างชัดเจนว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร นางไม่เชื่อว่าผู้เก่งกาจประหนึ่งเทพเซียนเช่นท่านปู่หลี่จะโชคร้ายปานนั้น

ไม่ได้ พรุ่งนี้ต้องไปถามเขาให้ละเอียดแจ่มแจ้ง

เฉียวเจาลุกขึ้นนั่งกอดผ้าห่มผืนบางๆ อย่างเหม่อลอยกลางผืนราตรีสงัดเงียบนานครู่หนึ่งถึงลงจากเตียงไปรินน้ำ

อาจูที่นอนอยู่ด้านนอกได้ยินเสียงก็เดินเข้ามา นางรีบบอก “คุณหนู ข้ารินให้เองเจ้าค่ะ”

“ไม่ต้อง เจ้าไปนอนเถอะ” เฉียวเจาห้ามอาจูไว้ นางรินน้ำอุ่นถ้วยหนึ่ง กุมด้วยสองมือพลางนั่งลงบนเก้าอี้

ด้วยเด็กสาวมีเรือนกายเล็กและบอบบาง นางนั่งบนเก้าอี้แล้วดูเหมือนซุกตัวอยู่บนนั้นมากกว่า สองเท้าของนางเปลือยเปล่า ดูปล่อยตัวตามสบายอย่างที่อาจูไม่เคยเห็นมาก่อน

อาจูยืนอยู่กับที่ไม่ขยับตัว

เฉียวเจาดื่มน้ำคำหนึ่งก่อนเงยหน้าขึ้นมองสาวใช้ นางถอนใจเฮือก ชี้ที่เก้าอี้ด้านข้างพลางกล่าวว่า “นั่งสิ”

อาจูจรดฝีเท้าเบาๆ เดินมานั่งลงเป็นเพื่อนเฉียวเจาอย่างเงียบเชียบ

“อาจู หมอเทวดาหลี่ประสบเคราะห์ร้ายแล้ว” เฉียวเจาดื่มน้ำหมดถ้วยแล้วเอ่ยปากขึ้น

อาจูสะดุ้งสุดตัว มองเฉียวเจาอย่างตกตะลึง

เฉียวเจาเบือนหน้าไปมองนาง เผยรอยยิ้มที่เศร้าโศกยิ่งกว่าร่ำไห้ “เหนือคาดมากกระมัง”

“คุณหนู…”

เฉียวเจาหลุบตาลงเพ่งมองถ้วยกระเบื้องลายครามในมือ สีน้ำเงินสดบนถ้วยขับเน้นมือของนางให้ขาวยิ่งกว่าหยกขาว “จนตอนนี้ข้ายังเหมือนอยู่ในความฝันจนไม่อยากจะเชื่อ”

นางขดตัวอยู่บนเก้าอี้กล่าวประโยคนี้ด้วยหน้าตาซีดเผือด มือสั่นระริกไม่หยุด ดวงตาฉาบประกายน้ำวาวๆ ทว่าไม่มีน้ำตาไหลรินลงมา

ในค่ำคืนที่เงียบสงบผิดสามัญนี้ อาจูตระหนักขึ้นได้ในบัดดลว่าแท้จริงแล้วคุณหนูผู้เก่งกาจไปเสียทุกอย่างในความคิดของนางเสมอมายังเป็นเด็กสาวที่ยังไม่เจริญวัยเต็มที่

อาจูลุกขึ้นเดินไปที่ข้างกายเฉียวเจา ยื่นมือโอบไหล่นางไว้อย่างห้ามใจไม่อยู่

นางรู้ว่าทำเช่นนี้เป็นการอาจเอื้อมล่วงเกิน ทว่าเวลานี้นางเพียงอยากโอบกอดอีกฝ่ายไว้อย่างนี้

ตัวของเฉียวเจาแข็งเกร็งไปก่อนจะผ่อนคลายลง จากนั้นนางเอาหน้าซุกอกอาจูเงียบๆ อยู่นาน

อาจูรู้สึกได้ว่าสาบเสื้อเปียกแฉะ แต่นางอยู่นิ่งๆ ไม่เคลื่อนไหว

พักใหญ่ต่อมาเฉียวเจาลุกขึ้นยืน ถึงแม้ใบหน้ามีรอยชื้นๆ ทว่าสีหน้าสงบนิ่งมาก “อาจู ไปนอนเถอะ ข้าจะออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์สักหน่อย”

อาจูไม่วางใจให้เฉียวเจาออกไปคนเดียวอย่างเห็นได้ชัด นางเดินตามหลังไปเงียบๆ

เฉียวเจาย่างเท้าออกนอกห้อง

รัตติกาลในฤดูร้อน ผืนฟ้าไพศาลกว้างไกลสูงลิบประดับประดาด้วยแสงดาวดุจภาพฝัน ช่วยปลอบประโลมจิตใจของผู้ไม่อาจหลับใหลได้มากเท่าไรก็สุดรู้ กรงนกที่แขวนไว้ใต้ชายคาแกว่งไกวไปมาเบาๆ ตามแรงลมยามดึก

เฉียวเจาเดินเข้าไปด้วยฝีเท้าแผ่วเบา

หน้าที่แล้ว1 of 4

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

    By

    บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใบชาเล่มนั้นผสานรวมเป...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

community.jamsai.com