“คุณเชษฐ์ยืนรอแกแน่เลย”
วรรณสาสะกิดกีรณาด้วยความตื่นเต้นก่อนจะดึงแขนหญิงสาวเดินไปทางเชษฐ์โดยแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเขา…หากชายหนุ่มยืนรอกีรณาจริง เขาต้องแสดงตัวแน่ และก็จริงดังคาด
“กี้ครับ!”
ชายหนุ่มเรียกขณะที่สองสาวกำลังจะเดินผ่านไป วรรณสารีบหยุดเดินแล้วดึงกีรณาเอาไว้ เธอแอบยิ้มกรุ้มกริ่มกับกีรณาเมื่อพิสูจน์ได้แล้วว่าเชษฐ์ยืนรอเพื่อนเธอจริงๆ
“เอ่อ…คืนนี้เราไปฟังเพลงกันต่อดีมั้ย”
คนตัวสูงชวนด้วยท่าทีขัดเขินเล็กน้อยทำให้กีรณาหวั่นไหวจนเผลอยิ้มออกไปเพราะท่าทางเขาดูมีเสน่ห์อย่างไม่อาจบรรยาย และเธอไม่คิดว่าจะได้เห็นมุมนี้จากเขาเลย
“แหม! เดินมาด้วยกันสองคนแต่ชวนคนเดียวเลยนะคะ” วรรณสาจงใจแซวเพื่อย้ำให้กีรณามั่นใจว่าเชษฐ์สนใจอีกฝ่ายจริงๆ เธอไม่ได้ยุยงส่งเสริมเพื่อนอย่างไร้เหตุผลหรือมโนไปเอง
“คุณวรรณก็ไปด้วยกันนะครับ” เชษฐ์ชวนตามมารยาท
“วรรณล้อเล่นน่ะค่ะ” วรรณสาหัวเราะ เพราะรู้ดีว่าชายหนุ่มชวนแก้เก้อไปอย่างนั้นเอง “ให้คุณเชษฐ์ไปกับยายกี้สองคนดีกว่าค่ะ วรรณต้องรีบกลับไปเคลียร์งานที่ห้อง”
วรรณสาเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่ทั้งสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพังก็รีบเปิดโอกาสอย่างไม่ลังเล แต่เหตุผลของเธอทำให้กีรณารับรู้ได้ในทันทีว่าเพื่อนจงใจผลักไสให้เธอไปกับเชษฐ์ เพราะวรรณสาเป็นพนักงานต้อนรับ จะมีงานอะไรมากมายให้ต้องรีบกลับไปเคลียร์ขนาดนี้
“แกไปกับคุณเชษฐ์นะกี้ คุณเขาอุตส่าห์ยืนรอเพื่อชวนแกโดยเฉพาะ”
พูดจบวรรณสาก็เดินออกไป กีรณาไม่ทันตอบรับและไม่ทันปฏิเสธก็ถูกเพื่อนทิ้งให้ยืนอยู่กับเชษฐ์ตามลำพังแล้ว เธอยอมรับว่าอยากทำความรู้จักกับเขา แต่ก็อยากมีเพื่อนไปด้วยกัน
หญิงสาวคิดว่ามันอาจจะเร็วเกินไปหากเธอไปกับเขาตามลำพัง
“กี้ลำบากใจที่จะไปกับผมเหรอครับ”
ชายหนุ่มถามด้วยสีหน้ารู้สึกผิดราวกับคิดว่าตัวเองใช้อำนาจความเป็นเจ้าของโรงแรมบีบบังคับเธอ สีหน้าและสายตาแบบนั้นทำให้กีรณารีบส่ายหน้าปฏิเสธเพราะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ และเธอเองก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปฟังเพลงหรือทำความรู้จักกับเขาต่อ เพียงแต่เธออยากให้เพื่อนไปด้วย
“ผมขอโทษนะครับถ้าทำอะไรเหมือนมัดมือชก”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ กี้แค่อยากให้ยายวรรณไปด้วย” กีรณาบอกเขาก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องคุย “แล้วคุณเชษฐ์จะพากี้ไปฟังเพลงที่ไหนต่อเหรอคะ กี้ไม่รู้จักที่เที่ยวที่นี่เลยนะ”
“ห้องวีไอพีของโรงแรมนี้ครับ เป็นห้องพักพิเศษของผมเอง”
เชษฐ์บอกพร้อมรอยยิ้มเมื่อหญิงสาวถามด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานเหมือนอยากเปลี่ยนบรรยากาศและไม่อยากให้เขารู้สึกแย่ แต่คำตอบนั้นกลับทำให้กีรณาลังเลอีกครั้ง
แน่นอน…เธอคิดว่ามันเร็วเกินไปหากจะอยู่กับเขาสองต่อสองในที่ลับตาคนยามค่ำคืน
“ผมแค่อยากพากี้ไปฟังเพลงจริงๆ” เชษฐ์ยืนยันว่าเขาไม่ได้คิดอกุศลกับเธอ “ห้องนั้นวิวสวยมาก ผมคิดว่ากี้น่าจะชอบ แล้วผมก็อยากโชว์ฝีมือผสมค็อกเทลให้กี้ด้วย…ไม่ได้คิดอย่างอื่น”
“กี้ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ”
“ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรกี้ คุณเชื่อผมได้อย่างหนึ่งว่าผมจะไม่ทำอะไรผู้หญิงที่ไม่เต็มใจ”
เชษฐ์บอกอย่างหนักแน่น แววตาซื่อตรงและมั่นคง กีรณารู้สึกได้ถึงความเป็นสุภาพบุรุษของเขา เพราะครั้งหนึ่งชายหนุ่มก็เคยช่วยเธอไว้จากการถูกผู้ชายลวนลาม ถ้าเขาคิดจะฉวยโอกาสสักนิดอาจใช้ความประทับใจที่เธอมีให้เขามาขอเบอร์โทรศัพท์เธอ แล้วหาโอกาสชวนเธอไปสานต่อก็ได้ แต่เขาก็ไม่ทำ
ไม่รู้ว่าเพราะคืนนี้กีรณาดื่มค็อกเทลไปหลายแก้วหรือเปล่า เธอถึงได้มีความกล้าในการตัดสินใจมากกว่าปกติ แต่ที่แน่ๆ คือเธอคิดว่าถึงแม้จะบังเอิญพบกับเชษฐ์หลายครั้ง แต่เธอไม่แน่ใจเลยว่าในอนาคตจะได้พบกับเขาอีกหรือไม่ แล้วตอนนี้เขาก็สนใจเธอ เธอเองก็สนใจเขา
หญิงสาวไม่อยากเสียโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกับเชษฐ์ให้มากขึ้น ในที่สุดเธอก็เผยรอยยิ้มบางๆ และพยักหน้าตอบตกลงว่าคืนนี้เธอจะไปฟังเพลงกับเขา…ที่ห้องวีไอพี
โปรดติดตามตอนต่อไป…