ทดลองอ่าน ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่ บทที่ 7-บทที่ 8

เดิมทีนางคิดจะขอความเห็นใจจากชิงโม่เหยียน แต่เขากลับไม่สนใจคนเหล่านั้นเลย พานางเข้าไปในห้อง แล้วสั่งคนตักน้ำอุ่นมาให้นางอาบน้ำทันใด

ทว่ายามหรูเสี่ยวนันกำลังแช่น้ำอย่างสบายใจก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของสตรีดังมาจากข้างนอก

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที!”

หรูเสี่ยวนันได้ยินเสียงร้องน่าอนาถข้างนอกก็กระโดดขึ้น น้ำบนตัวจึงกระเซ็นเต็มหน้าชิงโม่เหยียน

“กลัวอะไร” ชิงโม่เหยียนดึงผ้าผืนหนึ่งมาเช็ดหน้าพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ร้อน

“จี๊ดๆๆ!” หรูเสี่ยวนันส่งเสียงร้องพลางชี้แขนขา ต้องเป็นแผนร้ายที่หุ่นไม้หน้าหยกทำออกมาอีกแน่นอน

ชิงโม่เหยียนเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดขนบนตัวหรูเสี่ยวนันจนแห้งแล้วอุ้มนางออกจากห้องมาอย่างไม่รีบไม่ร้อนเท่าใดนัก

ในเรือนยุ่งวุ่นวาย พวกสาวใช้ตกใจจนหน้าถอดสี ต่างพากันขดตัวอยู่ตามมุมห้อง

เสวียนอวี้นำองครักษ์มาเฝ้าตรงประตู บนพื้นกลางเรือนมีสาวใช้คนหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่ ผมเผ้ารุงรัง แขนถูกองครักษ์สองคนบิดไขว้หลังเอาไว้ แต่ตัวยังคงดิ้นขัดขืนไม่หยุด

“ซื่อจื่อ คนผู้นี้ไม่รู้เป็นอะไร จู่ๆ ก็อาละวาด…” เสวียนอวี้เข้าไปรายงาน

ชิงโม่เหยียนกวาดตามองไปรอบๆ “มีใครถูกทำร้ายหรือไม่”

“ทำร้ายสาวใช้ไปหลายคน แต่เป็นอาการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้นขอรับ”

“หุ่นไม้หน้าหยกล่ะ” ชิงโม่เหยียนถามต่อ

“ใส่กลอนไว้ในห้องขอรับ ข้าลงกลอนสามชั้น ไม่ว่าใครก็ไม่ให้เข้าใกล้” เสวียนอวี้กล่าวอธิบาย

“แล้วเกิดอะไรขึ้นกับนางจึงเป็นเช่นนี้” ชิงโม่เหยียนมองไปทางสาวใช้ที่มีอาการคลุ้มคลั่งผู้นั้น

“ข้าก็ไม่ทราบขอรับ”

ชิงโม่เหยียนมองไปทางคนที่เหลืออีกครั้ง ผ่านไปครู่หนึ่งจึงมีสาวใช้คนหนึ่งพูดอย่างหวาดหวั่นขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้นางยังดีอยู่ ต่อมานางบอกว่าปวดหัว…ได้ยินเสียงคนพูดอยู่ในหัวของนาง จากนั้น…นางก็เหมือนเป็นบ้าจะไปในห้องนั้นให้ได้ ทั้งยังใช้ปิ่นบนหัวทำร้ายคนไปหลายคนอีกด้วยเจ้าค่ะ…”

ชิงโม่เหยียนได้ยินดังนั้นก็พลันเคร่งเครียดขึ้นทันใด

ด้านหรูเสี่ยวนันส่ายหัวเป็นการใหญ่ ของชั่วร้ายแบบนั้นใช่ว่าคนทั่วไปจะต้านทานได้ หลังจากถูกควบคุมแม้จะได้รับการช่วยเหลือทันเวลา รอจนได้สติคืนมาก็พูดจาไม่รู้เรื่อง ชาตินี้อย่าได้คิดจะกลับเป็นปกติอีกเลย

ชิงโม่เหยียนยืนเงียบอยู่ตรงนั้น

หุ่นไม้หน้าหยกนี้ก็เหมือนเผือกร้อน เขาไม่อาจโยนทิ้งได้และถือไว้ในมือก็ไม่ได้เช่นกัน ไม่ว่าจะวางไว้ที่ใดก็เป็นเรื่อง

“ซื่อจื่อ ต้องไปเชิญภิกษุมาหรือไม่ขอรับ” เสวียนอวี้เอ่ยถามเสียงเบา ของที่ชั่วร้ายเช่นนี้พวกเขาไม่เคยพบเจอมาก่อน

ชิงโม่เหยียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยปากพูดว่า “เตรียมม้า ไปศาลต้าหลี่”

บางครั้งพลังงานในที่ว่าการก็สามารถสะกดของชั่วร้ายได้

เสวียนอวี้รีบรับคำและไปหยิบกล่องใส่หุ่นไม้ในห้องมาด้วยตนเอง

ชิงโม่เหยียนให้คนเฝ้าสาวใช้ที่คลุ้มคลั่งเอาไว้ แล้วนำหรูเสี่ยวนันออกจากจวนโหวไปพร้อมกัน