ทดลองอ่าน คือ… เธอ บทที่ 4-บทที่ 5

ตอนที่ 5

“หา?!” เสียงนิลยาเพื่อนรักอุทานดังลั่นมาตามสาย “เอาจริงดิ ตกลงแต่งแน่หรอ ไหนว่าคุณแม่ของคุณกริชเค้าไม่อยากได้ผู้หญิงประวัติไม่ดีไปเป็นลูกสะใภ้ไง”

“ก็ใช่ แต่ไม่รู้ว่าคุณกริชทำยังไง แม่เค้ากับแม่ฉันเกี่ยวก้อยกันเข้าวัดให้หลวงพ่อหาฤกษ์หายามไว้เรียบร้อยแล้ว”

อีกฝ่ายส่งเสียงหัวเราะหึๆ มาตามสาย “ดิ้นไม่หลุดแน่ไอ้อ้อ คราวนี้…แต่ก็แอบดีใจใช่ม้า”

“บ้า! ไอ้บ้านิล ใครมันจะไปดีใจ อย่างนี้เค้าเรียกว่าถูกมัดมือชกนะโว้ย”

“แกก็ยอมให้เค้ามัดนี่หว่า ยอมรับมาซะดีๆ”

“ไม่พูดกับแกแล้ว”

“แหมๆๆ ทำมาเขิน”

“ไม่ได้เขินซะหน่อย” ดีนะที่ตัวของคู่สนทนาอยู่ถึงหัวหิน จึงไม่ได้เห็นผิวแก้มแดงจัดของคนพูดในขณะนี้

“แล้วตกลงแกจะแต่งเมื่อไหร่”

“เห็นคุณกริชบอกว่าอีกสามเดือน”

“เร็วเหมือนกันนะ”

“อืม”

“ระหว่างนี้ถ้าแกโนเค ก็ชิ่งได้นะเฟ้ย ยังพอมีเวลา”

“จะไปชิ่งตอนไหน สองอาทิตย์มานี่พ่อเจ้าประคุณเช้าถึงเย็นถึง ติดหนับขยับไม่ได้เลย ขนาดฉันเลี่ยงไม่ไปกินข้าวเย็นด้วย บอกว่าจะเล่นฟิตเนส พี่แกยังหอบเสื้อผ้าตามเข้ามาเล่นด้วยเลย”

“คู่ปรับสมน้ำสมเนื้อดีนี่ สมกับแกดี ฉันว่า”

อรกานต์เบ้ปากเล็กน้อยก่อนโวยวายต่อ “วันนี้ยิ่งแย่ใหญ่ ฉันเผลอหลุดปากไปว่าจะว่ายน้ำ คุณท่านเลยจะมาว่ายด้วย”

“ว้าว!” อีกฝ่ายทำเสียงตื่นเต้นระคนขำอย่างปิดไม่มิด

“ไม่ต้องมาว้าว ฉันซีเรียสนะโว้ย กลุ้มจะตายอยู่แล้ว ไม่รู้จะบ่ายเบี่ยงยังไง”

เสียงหัวเราะหึๆ ดังมาอีกครั้ง “ไม่เห็นต้องกลุ้มเลย ส่วนโค้งส่วนเว้า ส่วนนูนส่วนแบนของแกมันเพอร์เฟ็กต์อยู่แล้ว โชว์ได้สบาย แถมยังขาวนวลชวนมองอีกต่างหาก อย่าห่วงไปเลยเพื่อน”

“ไอ้นิล ไอ้ทุเรศ ลามก”

คนถูกด่าหัวเราะร่า “ลองเค้าต้อนแกได้จนมุม เลี่ยงไม่ได้ ต้องยอมใส่ชุดว่ายน้ำลงสระด้วยอย่างนี้ แปลว่าแน่จริง เผลอๆ อาจจะเป็นตัวจริงก็ได้ คุณสมบัติก็ดีพร้อม ไม่มีอะไรเสียหาย”

“สรุปว่าแกเข้าข้างเค้า”

“ก็ฟังดูแล้วมันน่าเชียร์นี่”

“งั้นฉันไม่คุยกับแกแล้ว รีบวางดีกว่า ใกล้เวลาที่คุณกริชจะโผล่มาแล้วด้วย”

นิลยายังส่งเสียงหัวเราะขำตามมา ก่อนจะกล่าวลาแล้ววางสาย

อรกานต์ก็วางสายพลางถอนหายใจยาว

นี่ขนาดยังไม่รู้นะว่าหล่อนโดนจูบแล้วเมื่อวานนี้ ถ้าได้รู้ว่าหล่อนคอพับคออ่อน ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า หมดเรี่ยวหมดแรงขนาดไหนตอนถูกกฤตินริบเอาจูบแรกในชีวิตไป มีหวังได้โดนหัวเราะเยาะมากกว่านี้แน่