ทดลองอ่าน คือ… เธอ บทที่ 4-บทที่ 5

หญิงสาวนั่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่บนรถตลอดทางที่มุ่งสู่ธนาคารศรีสยาม สำนักงานใหญ่ พอถึงที่ อารมณ์ก็เดือดได้ที่เช่นกัน

“ไม่ทราบว่าห้องทำงานของคุณกฤตินอยู่ชั้นไหนคะ”

ผู้หญิงที่เคาน์เตอร์ด้านหน้ามองหล่อนอย่างเต็มตา สายตาประเมินอยู่ในที

คงจะมีผู้หญิงมาหาบ่อยล่ะสิ และยัยคนนี้ก็คงมองหล่อนไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้น

“ไม่ทราบว่านัดไว้รึเปล่าคะ”

“ไม่ได้นัดค่ะ”

“งั้นกรุณารอสักครู่นะคะ จะให้ดิฉันเรียนคุณกริชว่าใครมาขอพบคะ”

อรกานต์พยายามจะไม่กัดฟันแล้วคำรามออกมา หลังจากได้ยินน้ำเสียงที่แฝงรอยหยันลึกๆ เมื่อผู้ฟังรับทราบว่าหล่อนไม่ได้มีนัดกับชายหนุ่มเนื้อหอมผู้นี้มาก่อน

ใบหน้าขาวนวลเชิดขึ้นอย่างทะนง สะบัดผมยาวสยายไปด้านหลังอย่างจงใจไว้มาด นัยน์ตาเรียวสวยเปล่งประกายคม ดุ กล่าวตอบเสียงดังชัดเจน “ธีร์วรา ภคภัทรา”

อีกฝ่ายสะดุ้งเล็กน้อยหลังจากได้ยินนามสกุล รีบต่อโทรศัพท์ไปยังผู้เป็นนายทันที

“ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นยี่สิบสามนะคะ เลขาฯ คุณกริชจะรอคุณอยู่หน้าลิฟต์ค่ะ”

อรกานต์ได้รับคำตอบที่น่าพอใจ จากน้ำเสียงที่ดีขึ้นของพนักงานคนนั้น ทว่า ความรู้สึกของหล่อนไม่ได้ดีขึ้นเลย ยิ่งลิฟต์เลื่อนสูงขึ้นเท่าไหร่ หล่อนยิ่งอยากกระโจนเข้าบีบคอกฤตินมากขึ้นเท่านั้น

เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนต้องมาเจอกับเรื่องยุ่งๆ เรื่องบ้าๆ พวกนี้ทั้งหมด วันนี้ได้เห็นดีกันแน่

เลขานุการส่วนตัวของกฤตินมารอรับหล่อนที่หน้าลิฟต์และพาไปส่งถึงห้องทำงานของเขา ก่อนจะรีบขอตัวกลับออกไปอย่างรู้หน้าที่

บุคคลซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้นวมตัวใหญ่ดูสดใส หล่อเนี้ยบ แถมยังยิ้มกว้างต้อนรับหล่อนอย่างอารมณ์ดี ดวงตาคมทอดแววหยอกล้อ

ดูเถอะ ความเดือดร้อนของหล่อนคือความสดชื่นของเขา อรกานต์แปลงร่างเป็นขีปนาวุธทันที พร้อมจะถล่มคนตรงหน้าให้ยับเยิน

กฤตินมองสาวสวยตรงหน้าอย่างพึงพอใจ แม้หล่อนจะยืนจังก้า แยกปลายขาเล็กน้อยพร้อมกำหมัดหลวมๆ ข้างลำตัว ท่าทางเอาเรื่องเต็มที่ ขัดกับเสื้อยืดแขนยาวปลายบานสีม่วงพาสเทลหวานกับกระโปรงสีครีมดูน่ารักน่าทะนุถนอม แม้ใบหน้านั้นจะปราศจากเครื่องสำอางใดๆ หากผิวแก้มก็แดงระเรื่อจากความโกรธและริมฝีปากก็เป็นสีจัดตามธรรมชาติจากการที่เจ้าตัวนั่งกัดมาตลอดทาง ภาพที่เห็นจึงเป็นภาพที่น่ามอง

เขาคาดอยู่แล้วว่าหล่อนจะต้องมาพร้อมความโกรธ แต่ไม่คิดเลยว่าจะโกรธขนาดนี้

ตายล่ะซี

ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยปากทักทายใดๆ ผู้มาเยือนก็เปิดฉากด้วยน้ำเสียงโกรธจัด “คุณกฤติน ธนวัฒน์ คุณมัน…งี่เง่า…ทุเรศ…แย่มาก…เลวร้ายที่สุด!”

“อะไรกันไทร่า มาถึงยังไม่ทันทักทายกันดีๆ เลย ด่าเอาๆ”

“ฉันไม่มีอารมณ์จะมาทักทายดีๆ กับคุณ เมื่อวันก่อนมีลูกค้าแคนเซิลฉันสามรายซ้อน เมื่อวานเช้าก็เชฟหยุดงาน ตอนเย็นก็มีปัญหาที่งานแต่ง เมื่อคืนฉันก็ไม่ได้นอนทั้งคืน เช้านี้ยังมาเจอปัญหาเครื่องคอมพิวเตอร์อีก มันจะมากไปแล้วนะคุณกริช คอมพิวเตอร์มันเป็นระบบเน็ตเวิร์ก คุณมาป่วนแบบนี้ คุณวิรัชก็ทำงานไม่ได้ คุณนกก็ทำงานไม่ได้ ฉันยิ่งทำงานไม่ได้ โดยเฉพาะกับการต้องมาตามล้างตามเช็ดปัญหาสารพัดที่คุณจัดหามาให้ คุณเข้าใจมั้ย…ฉันทำงานไม่ได้เลย!”

หล่อนเว้นช่วง หยุดหอบหายใจ ดวงตาคุโชน