ทดลองอ่าน คู่นิรันดร์พันภพ บทที่ 3 – บทที่ 4

เขาสงสัยว่านางกินลงจริงๆ หรือ นางดูเหมือนใกล้จะอาเจียนเต็มที แต่ยังคงบังคับให้ตัวเองกินไก่ลงไปทั้งตัว

นางหวาดกลัวมาก กลัวเจ้าสิ่งนั้นจะกลับมาอีก

มันต้องกลับมาแน่ เขาเดาว่านางรู้ดีกว่าใคร ดังนั้นถึงกินอย่างเร่งรีบถึงเพียงนี้

เขาไม่ได้ห้ามนาง นางอยากฟื้นฟูร่างกายให้เร็วกว่านี้ การกินสามารถช่วยนางได้

พอนางกินหมด รอยแผลเป็นขรุขระบนหน้านางยังคงอยู่ แต่เขาสังเกตเห็นว่าตอนนางหันหลังจากไป ขานางไม่กะเผลกอีกแล้ว ร่างกายที่เดิมทีขดงอเพราะความเจ็บปวดก็เหยียดตรง

พอขึ้นรถแล้ว นางก็เอนกายลงนอนทันที

ซ่งอิ้งเทียนเลิกคิ้ว กินน่องไก่ที่เหลือในมือ หยิบผ้าออกมาเช็ดมือและเริ่มเก็บข้าวของ

ซ่งอิ้งเทียนให้ลาลากรถมุ่งหน้าไปอีกสิบกว่าลี้จึงหยุดรถพักผ่อน

นางไม่ชอบเข้าเมืองหรือหมู่บ้าน แน่นอนยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าพักในโรงเตี๊ยม หลายวันมานี้เขาจึงนอนกลางแจ้งตลอด คืนนี้ก็เช่นกัน เขาผูกเชือกบังเหียนให้ดี หยิบก้อนถ่านที่เผาแล้วเขียนคาถารอบด้าน จากนั้นค่อยหยิบเสื่อกกใต้ท้องรถออกมาปูลงบนพื้น แค่เอนกายลงไปและหลับตาก็นอนได้แล้ว

ทว่าพอถึงกลางดึกพลันเกิดเสียงดังขึ้น เขาลุกขึ้นหันไปมอง ทันเห็นเพียงม่านประตูหลังของรถเทียมลาโบกสะบัดท่ามกลางสายลม

เจ้าลาที่มักจะชักช้าอืดอาด ไม่รู้เหตุใดจึงเหยียดขาทั้งสี่ออกวิ่งอย่างเร็วรี่ หากไม่เพราะเขารู้ว่านั่นเป็นลา คงต้องเข้าใจผิดคิดว่านั่นเป็นม้าตัวหนึ่งจริงๆ

ซ่งอิ้งเทียนตะลึงงันไปครู่หนึ่ง นั่งอยู่บนเสื่อกก มองลาตัวนั้นลากรถวิ่งหายไปในชั่วพริบตา ทิ้งไว้เพียงรอยล้อรถสองทางยืดยาวออกไปไกล

ดวงจันทร์กระจ่าง มีดวงดาวเพียงประปราย สายลมพัดมาฟู่ๆ

เมื่อใบไม้ใบหนึ่งถูกลมพัดปลิวลงมา เขากวาดตามองรอบด้าน เห็นความเปลี่ยวร้างรอบกายแล้วจึงตระหนักได้ว่า…

เขาถูกปล้น

พูดก็พูดเถอะ เขารู้วรยุทธ์ หากจะไล่ตามรถเทียมลาคันนั้นไปก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากนัก แต่เขาเกียจคร้านเป็นนิสัย แม้จะสนใจสภาพร่างกายอันแปลกประหลาดของหญิงผู้นั้นมาก แต่ไม่ได้สนใจถึงขั้นที่ยินดีเอาใบหน้าร้อนๆ ของตนไปแนบก้นเย็นๆ* ของผู้อื่น

นางอยากหนี งั้นก็หนีไปเถอะ

ถึงอย่างไรใต้หล้านี้ก็มีเรื่องแปลกพิสดารมากมาย วิ่งหนีไปคน ย่อมมีอีกคนโผล่มาแน่

เขาเป็นคนตามใจตัวเองอย่างยิ่ง อีกทั้งกลางดึกเช่นนี้ แทนที่จะให้ลุกขึ้นไล่ตามรถไป เขาขอนอนให้สบายดีกว่า ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ไล่ตามรถเทียมลาคันนั้นไป เพียงแต่เอนกายกลับลงไปบนเสื่อกก

อากาศเย็นสบาย ฤดูใบไม้ร่วงช่างดีเหลือเกิน

ในเมื่อปัญหาวิ่งหนีไปเองแล้ว เขายังคงนอนหลับให้สบายดีกว่า