ทดลองอ่าน จิรพัชร บทที่ 2

“ถ้าอย่างนั้นจีขอรบกวนเวลาคุณสักพักได้ไหมคะ ขอถามอะไรสักหน่อยเพื่อรวบรวมเป็นไอเดีย”

“เอาสิ” พัชรพยักหน้าแล้วก้มลงมองแบบแปลนบ้านซึ่งเวลานี้มีโพสต์อิตสีสะท้อนแสงแปะอยู่ทั่ว…เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนละเอียดลออ สมกับที่เป็นมัณฑนากร

หญิงสาวถามคำถามง่ายๆ จำพวกสีที่เขาชอบ รวมถึงถามถึงการท่องเที่ยวเดินทางของเขาว่าเคยพบเจอการตกแต่งที่ไหนที่ชอบเป็นพิเศษไหม ถามเกี่ยวกับห้องทำงานว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร ตามด้วยการชวนเขาไปดูห้องหลักอื่นๆ ของบ้านอย่างห้องนอน ห้องอาหาร และห้องรับแขก

ถึงที่นี่จะเป็นบ้านของชายหนุ่ม แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เหยียบย่างเข้าไปสำรวจบางห้องอย่างจริงจัง และเขาก็คิดว่าวิธีในการค้นหาความชอบความต้องการของจิระประไพนั้นดีใช้ได้ทีเดียว เพราะเธอไม่พยายามคาดคั้นให้เขาบอกว่าชอบอะไร และไม่พยายามบังคับให้เขาทำความเข้าใจด้วยว่าสไตล์ที่ชอบมีชื่อเรียกอย่างไร เธอรับหน้าที่ในการทำความเข้าใจเป็นของตัวเองทั้งหมด นอกจากเธอจะเรียนรู้ความชอบของเขาแล้ว เขาก็ได้เรียนรู้ความชอบของตัวเองอย่างคาดไม่ถึงเหมือนกัน

“คุณมีบริการกำจัดเฟอร์นิเจอร์ที่ต้องโละจากบ้านหลังนี้ไหม”

“คะ?” หญิงสาวซึ่งกำลังก้มหน้าจดรายละเอียดลงในสมุดโน้ตเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของบ้านรูปหล่อ ไม่แน่ใจว่าเมื่อครู่ได้ยินถูกต้องหรือเปล่า

“ในเมื่อจะต้องแปลงโฉมบ้านหลังนี้ ข้าวของเกือบทั้งหมดน่าจะต้องโละทิ้ง คุณมีทางช่วยผมจัดการกับมันไหม”

“ถ้ายังไงเดี๋ยวจีขอปรึกษาคุณอาชวินก่อนแล้วค่อยแจ้งอีกทีนะคะว่าจะมีทางไหนยังไงบ้าง” จิระประไพบอก ไม่เคยมีลูกค้าร้องขอแบบนี้มาก่อน ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยแน่ใจว่าต้องทำอย่างไร

“ขอบคุณ ถ้าทางคุณจัดการได้ก็บวกค่าใช้จ่ายมาได้เลย” เขาบอกแล้วหยุดไปนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “ไม่ว่ายังไงก็เปลี่ยนที่นี่ไม่ให้เหมือนโชว์รูมอย่างตอนนี้แล้วกัน”

“หมายถึงห้องนี้เหรอคะ” จิระประไพหันไปมองห้องรับแขก

“ผมหมายถึงทั่วทั้งบ้านนี้เลย…มันสวยแต่ก็เหมือนโชว์รูมหรือสตูดิโอที่เอาไว้ถ่ายภาพลงนิตยสาร เอาเป็นว่าในเมื่อตกแต่งใหม่ผมก็อยากได้บ้านที่มีความเป็นบ้านมากกว่านี้”

“หมายความว่าคุณอยากให้มัน…นุ่มนวลอบอุ่นขึ้นอย่างนั้นหรือเปล่าคะ” เธอหันมองไปรอบๆ อีกครั้ง ตอนนี้ที่นี่ใช้โทนสีขาว เทา และดำ แม้จะไม่ถึงกับเย็นชาแต่ก็นับว่าเคร่งขรึม ซึ่งโลหะที่ผสมอยู่ก็ช่วยขับเน้นอารมณ์ไปในทางเดียวกัน

“ผมอยากเปลี่ยนให้มันต่างจากตอนนี้จนจำไม่ได้” พัชรสรุปความต้องการของตัวเองง่ายๆ

จิระประไพพึมพำรับคำเบาๆ…ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นกฎข้อแรกสุดที่เธอต้องจดจำเอาไว้ในการตกแต่งบ้านหลังนี้