ทดลองอ่าน จิรพัชร บทที่ 2

มัณฑนากรสาวบอกกับพัชรว่าจะรีบลองร่างแบบแรกส่งให้เขาดู ระหว่างนั้นก็จะหาทางจัดการกับเฟอร์นิเจอร์ที่เขาไม่ต้องการแล้ว โดยเขายืนยันกับเธอว่าให้โละทิ้งได้ทั้งหมดแม้กระทั่งฟูกเตียง ให้เก็บไว้เพียงเครื่องใช้ไฟฟ้าหลักๆ เท่านั้น

“คุณไม่ได้เอารถมาใช่ไหม แล้วกลับยังไง” ชายหนุ่มถามอย่างนึกขึ้นได้หลังจากเดินผ่านประตูบ้านมาแล้วเห็นว่ามีรถของเขาจอดอยู่คันเดียว

“ใช้แอพฯ เรียกแท็กซี่ค่ะ” จิระประไพตอบ แปลกใจพอสมควรกับคำถามของเขา

พัชรพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ “โอเค ถ้ามีอะไรก็ติดต่อเลขาฯ ของผมแล้วกัน”

หญิงสาวยกมือไหว้ลาหนุ่มหล่อ จากนั้นก็ยืนมองเขาเดินไปหยุดยืนคุยกับสองสามีภรรยาที่มีหน้าที่เฝ้าบ้านหลังนี้สองสามประโยค แล้วในที่สุดพัชรก็ขึ้นรถสปอร์ตคันงามจากไป

พอเจ้าของบ้านไปแล้วจิระประไพก็เดินไปหาคู่สามีภรรยาบ้าง เธอเอานามบัตรไปให้และขอเบอร์ทั้งสองเอาไว้ด้วยเพราะคิดว่าต่อไปคงมีเหตุให้ต้องติดต่อกันแน่นอน…ปกติแล้วเวลาเจ้าของบ้านจะเลือกมัณฑนากรก็มักจะคุยกับหลายคนและดูพอร์ตโฟลิโอเพื่อให้ได้สไตล์การตกแต่งที่ต้องการ ทว่าดูเหมือนพัชรจะไม่ใส่ใจพิธีรีตองนี้สักนิด เขาแค่อยากตกแต่งบ้านใหม่ แล้วก็จิ้มเลือก Archwin จากความคุ้นเคย และก็ฝากบ้านหลังงามไว้ในมือเธอโดยยังไม่รู้สไตล์การออกแบบของเธอด้วยซ้ำ

แต่ไม่ว่าอย่างไรจิระประไพก็ต้องทำงานนี้สุดฝีมือ นอกจากเป็นจรรยาบรรณแล้วเธอยังต้องรักษาชื่อเสียงทั้งของตัวเองและบริษัทด้วย อีกอย่าง…พัชรก็ดูไม่ใช่คนเลวร้าย ถึงแม้เมื่อคืนนี้กานต์จะเพิ่งเตือนตอนเธอส่งข้อความไปถามว่ามีอะไรที่ควรระวังเกี่ยวกับญาติของธีรดนย์คนนี้ไหม และรุ่นพี่ก็โทรกลับมาหา

‘พี่ก็ไม่ค่อยรู้จักคุณพัชรเท่าไหร่หรอก กับคนนอกเขาจะค่อนข้างไว้ตัว แต่โดยปกติก็ไม่มีอะไรหรอก สุภาพและมารยาทดี พอรู้จักกันแล้วพี่ว่าเขาค่อนข้างใจดีเลย กับคนที่เขาอยากดีด้วยอ่ะนะ…อืม เท่าที่ได้ยินมาคือคุณพัชรเป็นคนชอบงานเนี้ยบๆ คิดเร็วทำเร็วอะไรทำนองนั้น แล้วก็ต้องระวังอย่าให้เขาหงุดหงิดหรือโมโห ได้ข่าวว่าน่าดูชมเลยแหละ’

จิระประไพเป็นมัณฑนากร เธอไม่คิดว่าจะมีโอกาสทำให้เขาโมโหได้ ยกเว้นเขาจะอาละวาดถ้าเธอออกแบบไม่ถูกใจ ซึ่งเขาก็ไม่น่างี่เง่าถึงขนาดนั้น

ทำงานให้เสร็จ จากนั้นก็ออกจากวงโคจรของพัชร กลับไปมีชีวิตที่ไม่เกี่ยวข้องกับพวกภักดิ์โภคินตามเดิม…นั่นคือทั้งหมดที่เธอต้องทำ

โปรดติดตามตอนต่อไป…