ทดลองอ่าน ชายาพกดาบเข้าห้องหอ บทที่ 2

เมื่อหน้ากากหนังเนื้อบางที่หมดสภาพเกินกว่าจะเกาะติดผิวเนื้อหล่นลงไปในอ่างไฟก็ถูกเปลวไฟกลืนกินอย่างรวดเร็ว วัสดุที่ทำขึ้นจากน้ำยางชนิดพิเศษพลันมอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตา

บนขาตั้งอ่างล้างหน้าตรงมุมห้องลับมีน้ำสะอาดเตรียมไว้ ชายหนุ่มจึงเข้าไปวักน้ำล้างหน้าอย่างไม่กลัวความเย็นจัดสองสามครั้ง

มือขวาแตะลงบนผิวหน้า นิ้วมือและฝ่ามือมีไอร้อนผะผ่าว เป็นไออุ่นแบบแปลกๆ ที่ติดมาจากการกุมมือกับแม่นางคนหนึ่ง ยามนี้เขาไม่รู้แล้วว่าใบหน้าหรือฝ่ามือที่ร้อนกว่ากัน

หัวใจที่ซ่อนอยู่ในโพรงอกเต้นกระหน่ำรัวแรงจนรู้สึกเจ็บกระดูกหน้าอก ชายหนุ่มจึงยกมือขึ้นนวดมันตามสัญชาตญาณก่อนคว้าผ้าเช็ดหน้าบนราวมาเช็ดหยดน้ำที่เกาะพราวเต็มใบหน้า

หลังจากถอดชุดตระเวนราตรีทิ้งไว้ในห้องลับเรียบร้อยแล้ว เขาก็ใช้เส้นทางลับกลับไปที่ห้องนอน เมื่อดึงกลไกเพื่อเปิดประตูลับที่ทำเป็นผนังชั้นวางวัตถุโบราณก็เห็นเงาร่างของบ่าวอาวุโสผู้ภักดียืนอยู่ เมื่ออีกฝ่ายเห็นเขา ดวงตาฝ้าฟางก็เบิกโพลง

“ท่านอ๋อง ท่าน…ท่านโดนซ้อมหรือขอรับ!”

“อืม” เขานวดจมูกที่ยังเจ็บ

บ่าวอาวุโสผู้ภักดีโกรธจัด “ผู้ใดตาไร้แววถึงได้กล้าซ้อมท่าน ข้าจะไปเอาคืนให้เอง!”

ไม่คอยให้บุรุษที่ถูกเรียกว่า ‘ท่านอ๋อง’ เอ่ย ก็มีเสียงหัวเราะอย่างเย็นชาของสตรีชิงนำมาก่อน สตรีสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องนอนอย่างแช่มช้า ก่อนเอ่ยแค่นเสียงเย็น “ลองว่าคนตาไร้แววผู้นั้นซ้อมเขาได้ แล้วตาแก่อย่างเจ้าจะอาศัยวรยุทธ์อ่อนด้อยเหมือนแมวสามขา** ไปจัดการคนผู้นั้นได้หรือ”

บ่าวอาวุโสผู้ภักดีมีใบหน้าแดงก่ำ สองตาราวกับมีไฟลุกโชติช่วง “เช่นนั้น…เช่นนั้น…ท่านก็ไปสิ! ท่านเก่งนักก็ไปเลย!”

“เรื่องอะไรข้าต้องไป เขาถูกซ้อมหนักๆ เช่นนี้ก็ดี ในเมื่อฝีมือไม่เอาไหนก็สมควรต้องเจ็บตัวแล้ว”

เห็นบ่าวอาวุโสผู้ภักดีกับสตรีสูงวัยตั้งท่าจะลงไม้ลงมือกัน ชายหนุ่มจึงต้องรีบแย่งสิทธิ์ในการพูดกลับมา “ไม่ว่าผู้ใดก็ห้ามแตะต้องคนผู้นั้น! ข้ายอมให้นางซ้อมเพราะข้าเป็นฝ่ายติดค้างนาง นางอยากจะทำอะไรข้าก็ได้เต็มที่ ผู้ใดก็ห้าม…ห้ามแตะต้องนาง!”

บรรยากาศพลันเงียบกริบ

สตรีสูงวัยปรายตามองมา สีหน้าฉายแววเข้าอกเข้าใจ

บ่าวอาวุโสผู้ภักดีผงกศีรษะรับอย่างนอบน้อม หัวคิ้วคลายออก ท่าทางโอนอ่อนผ่อนตามอย่างมาก เขาพูดเสียงงึมงำกับตนเอง “อ้อ…ที่แท้ท่านอ๋องก็ถูกสตรีซ้อม”

‘ท่านเฮยซาน’ ที่เพิ่งได้รับสมญานามมาหมาดๆ ในคืนนี้ต้องออกแรงถูหน้าอีกครั้ง เสียดายที่ความร้อนซ่อนอยู่ใต้ผิว ถูเท่าไรก็ไม่หมดไปเสียที