ทดลองอ่าน ชายาพกดาบเข้าห้องหอ บทที่ 4

“มารดาเถอะ!”

สิ่งที่ชายหนุ่มสบถออกจากปากยังถือว่าน้อยเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาประสบในคืนนี้ เพราะมันทำให้เขาต้องผรุสวาทอยู่ในใจถึงสามร้อยรอบ

อายุอานามของสามผู้เฒ่ารวมกันแล้วอาจจะเกินสองร้อยปีแต่ฝีไม้ลายมือกลับเหี้ยมเกรียมอย่างยิ่ง!

เพราะพอเฮยซานปีนกำแพงออกจากจวนสกุลมู่ได้ก็ถูกสามผู้เฒ่าตามติด เห็นได้ชัดว่ามีการเตรียมพร้อมรอเอาไว้ก่อน พวกเขาน่าจะซุ่มคอยกันตั้งแต่ตอนได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว

พวกเขาสามคนคนหนึ่งใช้มีดล่าสัตว์ คนหนึ่งใช้พิษ อีกคนใช้อาวุธลับ ทำงานประสานกันได้อย่างเมฆเคลื่อนน้ำไหล พลังในการสังหารและโจมตีน่าสะพรึง แต่ที่ล้ำเส้นมากเกินไปหน่อยคือลูกไม้สกปรกที่ผู้เฒ่าทั้งสามงัดออกมาใช้อย่างคล่องแคล่วชนิดหน้าไม่อาย ทั้งเตะผ่าหมาก เอานิ้วจิ้มตา มีเข็มพิษ ผงพิษและพิษเหลวครบถ้วนทั้งสามอย่างจนเขากลับเป็นฝ่ายหน้าแดงเสียเอง

ถ้าก่อนมาเขาไม่ได้กลืนยาลูกกลอนวิเศษที่ผู้อาวุโสหญิงปรุงขึ้นโดยเฉพาะ คราวนี้เขาคงมีสิทธิ์ตกที่นั่งลำบากเพราะถูกลูกไม้สกปรกพวกนี้เล่นงานจนต้องลงไปนอนแผ่อยู่ในตรอกมืดสักแห่งแล้วถูกจับทั้งที่ยังไม่ได้สติแน่

ซึ่งหากมันเป็นเช่นนั้นจริง เขาคงไม่มีหน้าไปพบผู้อาวุโสหญิงที่ถ่ายทอดวรยุทธ์ให้แต่กลับไม่ยอมรับเขาเป็นศิษย์ และตอนตายเขาก็คงไม่มีหน้าไปเจอบิดามารดาด้วย โชคดีเหลือเกินที่พลังภายในของเขาแข็งแกร่งมากพอที่จะหลบรอดการไล่ล่าของทั้งสามคนไปได้ในตอนสุดท้าย และกลับคืนรังได้อย่างปลอดภัย

หนนี้อ่างไฟใบใหญ่ยักษ์ในห้องลับมีไฟลุกพรึ่บขึ้นมาเพราะหน้ากากเนื้อบางที่เขาหย่อนลงไปกับชุดตระเวนราตรีที่เปื้อนทั้งผงพิษและพิษเหลว แสงไฟสว่างโรจน์สาดจับใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มทำให้ใบหน้าเย็นจัดของเขารู้สึกอุ่นวาบ

เขามองเปลวไฟที่เต้นระริกพลางกำขวดสีม่วงใบจิ๋วไว้ในมือข้างหนึ่ง แล้วลูบคลำมันอย่างเหม่อๆ เหมือนคนที่กำลังใจลอยไปจากตัวแสนไกล

คืนนี้ เป้าหมายในการลอบเข้าหาในยามราตรีของเขาต้องพังเพราะตัวเขาเอง

คืนนี้ เขาเข้าไปในมุ้งของแม่นางผู้กล้าแห่งสกุลมู่ด้วยจุดประสงค์ที่ชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง และด้วยวิธีที่ง่ายแสนง่ายคือฉวยโอกาสตอนที่หญิงสาวกำลังหลับใหล แล้วจัดการโรยผงในขวดสีม่วงเข้าไปในโพรงจมูกของนาง

ปริมาณที่ใช้ไม่จำเป็นต้องมาก เพราะแค่นิดเดียวก็พอให้หญิงสาวหลับไม่ตื่นแล้ว

ผู้อาวุโสหญิงที่เป็นคนปรุงยาชนิดนี้บอกว่าถ้าไม่มียาถอนพิษตำรับเฉพาะของนาง ยาผงในขวดสีม่วงนี้สามารถทำให้คนหลับใหลไปชั่วนิรันดร์ จวบจนสังขารโรยรา ชีพสิ้นสลายไปเลยทีเดียว