ทดลองอ่าน ชายาพกดาบเข้าห้องหอ บทที่ 6

เวลาไม่ได้ออกไปที่ใดเหมือนอย่างวันนี้ คังอ๋องจะสวมชุดสีเขียววารีวสันต์ที่สาบเสื้อเน้นสีเขียวเป็นหลัก บนชุดปักด้วยลวดลายละเอียดยิบฝีมือประณีตจนกลืนหายเข้าไปในเนื้อผ้าอย่างแนบเนียน ทำให้คนสวมดูผ่องใสงามสง่าไปทั้งเนื้อทั้งตัว ชายหนุ่มไม่ได้สวมเกี้ยวครอบผม แต่รวบผมยาวไปไว้ที่ด้านหลังอย่างง่ายๆ จอนผมสองข้างทิ้งตัวอยู่บนแผ่นอกอย่างอิสระ ทำให้ใบหน้าคมคายซีดขาวดูเลอเลิศสุดจิตสุดใจ

ภายในแหตาถี่ ศีรษะของพวกเขาสองคนอยู่ใกล้กันมาก ดวงตาสองคู่สบประสานกัน ทำให้มู่ไคเวยพบว่านางไม่สามารถละสายตาไปจากอีกฝ่ายได้

ทันใดนั้น เนตรหงส์สวยบาดใจของคังอ๋องพลันเบิกกว้างขึ้นต่อหน้าต่อตาหญิงสาว กว่าที่มู่ไคเวยจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร จมูกของเขาก็แนบสนิทลงมาที่จมูกของนาง และริมฝีปากที่ไม่ยิ้มแต่ดูเหมือนกำลังยิ้มของเขาก็ประทับลงบนริมฝีปากของนาง

นี่นาง…เหตุใดถึงลืมหลับตา?!

จุมพิตนี้เหมือนจะเริ่มต้นและจบลงภายในระยะเวลาแค่ชั่วอึดใจ แต่ในขณะเดียวกันมันก็ให้ความรู้สึกว่านานแสนนาน ชั่วขณะนั้น สมองที่ชาญฉลาดของนางพลันว่างเปล่าขาวโพลนจนไม่อาจจับใจความอะไรได้อีก จวบจนใบหน้าคมสันขาวซีดค่อยๆ ถอยห่างออกไปทั้งที่เนตรหงส์ยังคงจดจ้องนาง ตาของเขาเป็นประกาย ไม่กะพริบ และเนื่องจากใบหน้าสองดวงอยู่ห่างกันเพียงหนึ่งกำปั้น ทำให้มู่ไคเวยรับรู้ได้ว่าลมหายใจของคังอ๋องกำลังหอบกระชั้น หน้าอกขยับขึ้นลงอย่างรุนแรงจนหญิงสาวรู้สึกตกใจ จนต้องรีบยื่นมือไปจับชีพจรเขาดู แต่กลับได้ยินฟู่จิ่นซีพูดเสียงอู้อี้ แผ่วเบา ติดจะแหบพร่าว่า

“มาเลย เจ้าหยิกข้าได้เลย”

น้ำเสียงเบื่อโลกของเขาทำให้มู่ไคเวยชะงัก “เมื่อครู่ท่านอ๋องบอกเองไม่ใช่หรือว่าถ้าข้ากระทำรุนแรงต่อท่าน แสดงว่าท่านเป็นฝ่ายผิด…” แค่กๆ เหตุใดเสียงนางจึงแหบอย่างนี้ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดแล่วเอ่ยถาม “ท่านอ๋องอยากให้ข้าทำรุนแรงเพราะรู้สึกว่าตัวเองทำผิดเรื่องอะไรหรือ”

“ข้า…ข้าจูบเจ้า” แก้มขาวๆ พลันมีสีแดงระเรื่อผุดขึ้นมาสองวง

มู่ไคเวยก็รู้สึกหน้าร้อนผ่าวเช่นเดียวกัน เพราะเขาหน้าแดงใส่นางเลยทำให้นางพลอยหน้าแดงตาม “การที่ท่านอ๋อง…จูบข้าถือเป็นความผิดหรือ” ความร้อนและชาที่ริมฝีปากทำให้มู่ไคเวยต้องแลบลิ้นเลียตามสัญชาตญาณ แต่หารู้ไม่ว่าการกระทำอย่างไม่ตั้งใจนั้นล้วนตกอยู่ในสายตาของคังอ๋อง และทำให้เขายิ่งน้ำลายสอ รู้สึกยากที่จะควบคุมตัวเองได้

ฟู่จิ่นซีเลิกสนใจทุกสิ่ง เขาไม่แยแสสิ่งใด เพียงอยากกระโจนเข้าหานางอีกครั้ง

ครั้งนี้ เขาใช้ฝ่ามือเย็นจัดทั้งสองข้างประคองใบหน้าของนางแล้วก้มหน้าลง ใช้หน้าผากของตนแตะหน้าผากของนาง จนปลายจมูกเสียดสีกัน