ทดลองอ่าน ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ บทที่ 1-บทที่ 2

ความอึดอัดในอกเนี่ยชิงหลวนระเบิดออกมา ชั่วพริบตาเหมือนมีเทพเซียนมาช่วยไว้ มือเท้าดิ้นรนสะบัดหนีอย่างแรง ขาทั้งสองข้างพลันดีดเตะจนเนี่ยหยวนหวาที่คร่อมอยู่บนผ้าห่มถึงกับกลิ้งตกเตียง

ขณะที่เนี่ยหยวนหวายังตื่นตะลึงมองตาแทบถลน เนี่ยชิงหลวนก็เลิกผ้าห่มทะลึ่งพรวดลงจากเตียง วิ่งหนีออกไปทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สวมรองเท้า

พอวิ่งไปถึงประตูนางก็หันกลับมามอง หลังเห็นว่าผู้ลงมืออย่างอำมหิตเป็นเพียงเด็กหญิงอายุเจ็ดแปดขวบ น้ำตาก็แทบจะไหลอาบหน้า

มารดามันเถอะ! โลกแห่งนี้ช่างแสนอันตราย แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ ยังกล้าฆ่าคน

นับแต่นั้นมายิ่งนางทะลุมิติมานานวันเข้า นางก็ค่อยๆ ซึมซับเรื่องราวทั้งหมดได้มากขึ้น จึงเข้าใจดีทีเดียวว่าเหตุใดตอนนั้นเนี่ยหยวนหวาจึงคิดจะฆ่านาง

มาตรว่าผลักไสเรื่องที่ว่านี้ไปให้ผู้ใด ก็คงไม่มีผู้ใดรับไหว นับประสาอะไรกับเด็กหญิงอายุเพียงแปดขวบ ดังนั้นเนี่ยชิงหลวนจึงให้อภัยสำหรับทุกอย่างที่เนี่ยหยวนหวากระทำต่อตนด้วยใจเปี่ยมเมตตาประหนึ่งพระโพธิสัตว์ นอกจากนี้ยังตั้งใจป้องกันมิให้เกิดเหตุผิดพลาดขึ้นในอนาคต แม้ไม่มีธุระอันใดก็ยังแล่นไปตีสนิทเนี่ยหยวนหวา พยายามไปหาเรื่องชักชวนนางพูดคุยเล่น

แต่เห็นได้ชัดว่าเนี่ยหยวนหวามิได้ซาบซึ้งต่อการกระทำที่ว่าแม้แต่น้อย กลับกันยิ่งรู้สึกชังน้ำหน้าเนี่ยชิงหลวนเสียยิ่งกว่าเก่า

แสร้งทำท่าน่ารักไร้เดียงสา เอาแต่พร่ำเรียกว่าพี่สาวๆ แต่นางเองมิใช่หรือที่ทำให้น้องชายของตนต้องติดโรคฝีดาษจนตาย

เนี่ยหยวนหวาคิดอย่างชั่วร้าย เหตุใดคนที่ตายตอนนั้นมิใช่เนี่ยชิงหลวน

แผนผูกมิตรของเนี่ยชิงหลวนมิเพียงไม่อาจสั่นคลอนความคิดของเนี่ยหยวนหวา กลับยิ่งทำให้เนี่ยหยวนหวาชิงชังรังเกียจนางมากขึ้นไปอีก

นับแต่นั้นมาเนี่ยหยวนหวาจึงผลักเนี่ยชิงหลวนตกน้ำทุกครั้งที่มีโอกาส หมายให้นางจมน้ำตาย ทั้งยังใส่ยาระบายลงไปในอาหารให้นางกิน วางแผนสังหารต่างๆ นานาเท่าที่จะนึกออกและเท่าที่จะทำได้ รวมแล้วคือพยายามทุกวิถีทางให้เนี่ยชิงหลวนอยู่ไม่เป็นสุขหรือลาจากโลกนี้ไปเสีย

แม้เนี่ยชิงหลวนจะมีจิตเมตตาดุจพระโพธิสัตว์อย่างไร แต่เมื่อต้องเผชิญกับพี่สาวอย่างเนี่ยหยวนหวา นางก็ไม่อาจทำตัวเป็นคนดีได้อีกต่อไป ไม่ว่านางจะปฏิบัติหรือพูดจาโน้มน้าวอย่างเป็นมิตรก็ล้วนไม่ได้ผล ซ้ำยังถูกปองร้ายถึงชีวิตอยู่ตลอดเวลา

นางอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ลึกๆ ในใจเองก็รู้สึกว่าตนถูกกระทำอย่างไม่เป็นธรรม

ประการแรก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าตนเองข้ามเวลามาได้อย่างไร เรื่องจุกจิกของพวกคนสกุลเนี่ยไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวนางเลยสักนิด เพียงพูดถึงคนก่อเรื่องอย่างซิ่นหยางโหวกับเนี่ยฮูหยิน โบราณมีคำกล่าวที่ว่าตาต่อตาฟันต่อฟัน มีแค้นต้องชำระ แต่ก็ควรจะชำระให้ถูกคนมิใช่หรือ ไฉนต้องจ้องจะมาชำระแค้นกับนางด้วย หรือเห็นว่าตอนนี้นางยังเป็นแค่เด็กน้อย จึงหาเรื่องรังแกกันเช่นนี้