ทดลองอ่าน ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ บทที่ 13-บทที่ 14

บทที่ 13

ผีผาไม่อยากจะเชื่อ จ้องมองจนดวงตาที่กลมโตอยู่แล้วแทบจะถลนออกมา “เป็นไปได้อย่างไรกัน คุณหนู ท่านก็เป็นถึงคุณหนูสูงศักดิ์ของจวนโหว ทั้งยังได้รับสมรสพระราชทานจากฮ่องเต้ ท่านอ๋องมีหรือจะกล้าทำตัวไม่เคารพ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะกล้าสังหารคุณหนูด้วยซ้ำ”

เนี่ยชิงหลวนถึงกับต้องนวดหว่างคิ้ว

คิดแล้วนางก็ไม่อยากจะเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ผีผาฟังเลย

หลักๆ นางรู้สึกว่าตนเองแสดงออกอย่างขี้ขลาดมากไปหน่อย จั่วหลิงเพียงแค่เอามีดมาจ่อคอ นางก็แข้งขาอ่อนเสียแล้ว ยังร่ำร้องออกไปว่าขอผู้กล้าไว้ชีวิตด้วย

นางไม่อยากทำลายภาพลักษณ์อันยิ่งใหญ่ ทั้งยังดูเป็นคนห้าวหาญและรอบรู้ไปเสียทุกสิ่งในใจผีผาให้ต้องแตกสลายไป

แม้ที่จริงแล้วภาพลักษณ์ของนางในใจผีผาก็แค่คุณหนูจอมเจ้าเล่ห์ที่แสนจะขี้ขลาดและชอบแหกคอกก็ตามที

ดังนั้นนางจึงบอกว่า “คุณหนูจวนโหวจะไปสลักสำคัญอันใด ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ก็แค่เรื่องขี้ปะติ๋ว แม้แต่ชีวิตของขุนนางผู้แทนพระองค์จั่วหลิงยังไม่แยแส เขาจะไปเคารพอะไรกับคนอย่างข้า อีกอย่างเมืองหล่งก็อยู่ห่างจากเมืองหลวงนับหมื่นนับพันหลี่ จั่วหลิงแค่เอาดาบฟันข้าฉับเดียว แล้วปั้นแต่งเหตุผลขึ้นมาตามอำเภอใจ บอกว่าข้าตายเพราะเจ็บป่วยกะทันหัน คนเขาจะมาสืบเสาะหาความจริงหรือ ต่อให้มาสืบ คุณหนูของเจ้าก็คงเน่าเปื่อยจนเหลือแต่โครงกระดูกแล้ว ถึงสืบจนได้ความแล้วจะทำอะไรได้ อีกอย่างฮ่องเต้ยังต้องพึ่งพาจั่วหลิงให้ช่วยคุ้มกันเมืองหล่ง ต้องเอาอกเอาใจเขา แค่สังหารหญิงสาวนางหนึ่ง พระองค์เข้ามายุ่มย่ามสิถึงจะแปลก ผีผาเอ๋ย คุณหนูของเจ้านี่นะ เฮ้อ สมแล้วกับคำว่าหญิงงามมักต้องเผชิญทุกข์”

พอได้ยินนางพูดเช่นนี้ ผีผาก็พลอยตระหนกไปด้วย ราวกับว่าตอนนี้จั่วหลิงถือดาบมายืนจังก้าอยู่หน้าประตูและอาจบุกเข้ามาฟันแทงเนี่ยชิงหลวนได้ทุกเมื่อ

ดังนั้นนางจึงยืดร่างน้อยๆ ของตนเองขึ้นขวางหน้าเนี่ยชิงหลวน แล้วพูดอย่างห้าวหาญ “คุณหนูไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ ถึงตอนนั้นถ้าจั่วหลิงกล้าทำอะไรคุณหนู ข้าจะ ข้าจะ…”

เนี่ยชิงหลวนถามน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ “เจ้าจะทำอย่างไร”

ผีผากลอกตาไปมา หันไปเห็นถ้วยชาที่เนี่ยชิงหลวนวางไว้บนโต๊ะก่อนหน้านี้ นางจึงคว้าถ้วยชาใบนั้นมาไว้ในมือแล้วพูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “ข้าก็จะเอาถ้วยชาขว้างเขาให้ตาย”

แม้เนี่ยชิงหลวนได้ยินแล้วรู้สึกว่าน่าขบขัน แต่ก็ซาบซึ้งใจ

“เจ้าออมแรงไว้ก่อน แล้วไปช่วยข้าจัดการสองเรื่องนี้ก็แล้วกัน”

ผีผารีบถาม “เรื่องอะไรหรือคุณหนู”

เนี่ยชิงหลวนลุกขึ้นดึงเอากล่องใส่เครื่องประทินโฉมชั้นล่างสุดออก แล้วหยิบเงินแท่งในนั้นออกมาสองแท่งส่งให้ผีผา สั่งว่า “ตอนนี้ให้เจ้ากับชิงเอ๋อร์ออกไปข้างนอก มองหาร้านเสื้อผ้า แล้วซื้อเสื้อผ้ามาให้ข้าสักสองชุด”