ทดลองอ่าน ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ บทที่ 7-บทที่ 8

ดังนั้นจึงบอกได้ว่าเชียนอีผู้นี้เป็นหญิงงามที่หาได้ยากยิ่ง ทั้งยังเป็นความงามที่เปล่งประกายจากภายในสู่ภายนอก

จัดหาคนเช่นนี้มาอยู่ข้างกายตนเอง จุดประสงค์ของเนี่ยหยวนหวาชัดเจนยิ่งนัก ประหนึ่งจิตใจของซือหม่าเจา แม้คนผ่านทางยังล่วงรู้*

ทว่าเนี่ยชิงหลวนไม่คิดแยแสมากนัก ถ้าจั่วหลิงเป็นคนน่ากลัวอย่างที่เขาว่ากันมาจริงๆ ก็ยกให้เชียนอีไปเสียเถอะ

นางรู้สึกว่าตราบใดที่เป็นชาย ย่อมต้องชมชอบหญิงสาวที่มีทรวดทรงองค์เอวงามสะคราญ ทั้งยังอ่อนโยนเฉกเช่นสายน้ำเยี่ยงเชียนอีอยู่แล้ว มิใช่สาวน้อยที่แม้แต่ทรวงอกก็ยังไม่เต็มวัยเฉกเช่นตนเอง

แต่ในเมื่อเป็นคนที่เนี่ยหยวนหวาส่งมา ไม่แน่ว่าอาจคอยลอบจับตาดูนางทุกการกระทำก็เป็นได้ หากเป็นเช่นนั้นตนย่อมมิอาจปล่อยให้เชียนอีมาคอยเสนอหน้าอยู่เช่นนี้

ดังนั้นเนี่ยชิงหลวนจึงบอกว่า “ในเมื่อพระชายาองค์รัชทายาทส่งเจ้ามารับใช้ข้า เช่นนั้นก็เอาเถอะ เจ้าคอยเดินตามรถม้าไปก็แล้วกัน”

ขบวนสมรสพระราชทานนั้นมีองครักษ์ที่ส่งมาคุ้มกันนางเป็นพิเศษ ทั้งยังมีเหล่าสาวใช้ผู้ติดตามที่ฮูหยินของซิ่นหยางโหวมอบให้เป็นสินเดิม แม้ในขบวนจะมีม้า แต่ก็ล้วนเป็นม้าที่พวกองครักษ์ขี่ สาวใช้ส่วนใหญ่ล้วนเดินตามรถม้าไป

สีหน้าเชียนอีจึงแปรเปลี่ยนเล็กน้อย

เห็นได้ชัดเลยว่าปกตินางมีคนคอยรับใช้ ออกไปข้างนอกมีรถม้าคอยรับส่ง กลับเข้าบ้านก็คงมีสาวใช้คอยปรนนิบัติ โอกาสที่จะได้เดินด้วยตนเองคงไม่มากนัก

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเดินจากเมืองหลวงไปยังเมืองหล่งซึ่งเป็นระยะทางยาวไกลนับพันหลี่

แต่นางสมแล้วที่มีชื่อว่าเชียนอี* แม้สีหน้าจะแปรเปลี่ยนไปชั่วครู่หนึ่ง แต่เชียนอีก็ค้อมศีรษะคำนับอย่างนอบน้อมยิ่งพลางเอ่ยว่า “เชียนอีน้อมทำตามคำสั่งคุณหนูเนี่ยเจ้าค่ะ”

เนี่ยชิงหลวนทำท่าบอกให้ผีผาปล่อยม่านรถลงมาแล้วเอนหลังลงนอนบนที่นั่งปูหนังจิ้งจอกขาวทันที

ผีผานั่งอยู่ที่นั่งด้านข้าง ถามเนี่ยชิงหลวนว่า “คุณหนู คุณหนูใหญ่ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร ท่านจะไปแต่งงานกับจิ้นอ๋อง นางกลับส่งหญิงสาวรูปงามเช่นนี้แทรกไปด้วย หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะ”

“ก็หมายความอย่างที่เจ้าคิดในใจนั่นล่ะ” เนี่ยชิงหลวนนอนตะแคงอยู่บนที่นั่งในรถ ตอบคำถามด้วยท่าทางเกียจคร้าน

ผีผาฉุนจัด “คุณหนูใหญ่ทำเช่นนี้ได้อย่างไรกัน”

“นางก็ทำเช่นนี้มาตลอดอยู่แล้ว เจ้าไม่ใช่ไม่รู้ ตั้งแต่เล็กจนโตวันใดไม่ได้กลั่นแกล้งข้า นางเป็นต้องสะบัดร้อนสะบัดหนาว ชั่วชีวิตนางกระเหี้ยนกระหือรือแต่จะหาทางทำให้ชีวิตข้าปั่นป่วน เชอะ ทำตัวเยี่ยงนี้มีความสุขอะไรกัน มีแต่ทำให้ตัวเองลำบากล่ะไม่ว่า”