ทดลองอ่าน ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ บทที่ 9-บทที่ 10

“ข้าน้อยมิกล้า” น้ำเสียงนั้นยังคงราบเรียบ “แต่ช่วงนี้มีชาวหูก่อกวนอยู่นอกเมือง ถ้าคุณหนูออกไปข้างนอก ข้าน้อยเป็นกังวลเรื่องความปลอดภัยของคุณหนู”

พูดจาน่าฟังว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของนาง ที่จริงแล้วไม่อยากให้นางออกไปข้างนอกต่างหาก

ผีผายังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่เนี่ยชิงหลวนชิงพูดขึ้นก่อน

“พวกเราเพียงแค่เดินเล่นในโรงเตี๊ยมเท่านั้น ถ้าเจ้าไม่เชื่อ จะเดินตามพวกเราไปก็ได้”

จ้าวเสี่ยวเป่ยกลับไม่ได้เดินตามพวกนางต้อยๆ อย่างไร้จุดหมาย เพียงอาศัยจุดที่ได้เปรียบ ยืนอยู่บนโถงทางเดินชั้นสอง คอยเหลือบมองพวกนางที่ชั้นล่างเป็นครั้งคราวเท่านั้น

ในโรงเตี๊ยมมีสวนดอกไม้ขนาดย่อมแห่งหนึ่ง มีหินวางประดับไม่กี่ก้อนและปลูกต้นล่าเหมยไว้ต้นหนึ่ง

ตอนนี้ต้นล่าเหมยกำลังออกดอกพอดี กลีบสีเหลืองตัดกับเกสรสีแดง ส่งกลิ่นหอมละมุนตรึงใจ

เนี่ยชิงหลวนกับผีผานั่งลงที่โถงทางเดินยาว สาวใช้บ่นอย่างเป็นเดือดเป็นแค้นแทน “คุณหนู ดูองครักษ์ผู้นั้นไม่แสดงความเคารพยำเกรงคุณหนูถึงปานนี้”

เห็นนางกระฟัดกระเฟียด เนี่ยชิงหลวนจำต้องกลายเป็นฝ่ายปลอบนางแทน “ช่างเถอะ เขาเป็นทหารนี่ พูดหัวล้อเล่นสนุกสนานยังไม่เคย ไหนเลยจะรู้จักพูดจาอ้อมค้อมมีมารยาทเล่า”

ผีผาเดือดปุดๆ “แต่ข้าเห็นเขาแล้วไม่ถูกชะตา ถ้าไม่ใช่มีคุณหนูคอยดึงไว้ ข้าคงต้องปรี่เข้าไปตบเสียฉาดหนึ่งแล้ว”

เนี่ยชิงหลวนคิด ร่างกายเจ้าบอบบางเช่นนี้ กลัวแต่เขากระดิกนิ้วทีเดียวเจ้าก็ล้มคว่ำแล้ว ยังจะไปตบใครได้อีกเล่า

ถึงแม้ผีผาจะยังเป็นเพียงเด็กสาว แต่เป็นคนโกรธง่าย คำพูดเหล่านี้เนี่ยชิงหลวนจึงไม่กล้าพูดต่อหน้านาง

จู่ๆ ก็เห็นเด็กรับใช้ของโรงเตี๊ยมเดินผ่านจากทางหางตา เนี่ยชิงหลวนคิดอะไรอยู่สักพัก แล้วจึงออกปากเรียกเขาให้มาหา

เด็กรับใช้รีบวิ่งเหยาะๆ เข้ามาถามไถ่ “พระชายา มีอะไรให้ผู้น้อยรับใช้ขอรับ”

เนี่ยชิงหลวนถามว่า “ได้ยินว่ามีชาวหูคอยก่อกวนอยู่นอกเมืองช่วงหลายวันนี้ คงมิใช่ว่าจะเกิดศึกขึ้นหรอกนะ”

นางเพิ่งเดินทางมาถึงก็จะเกิดศึกสงครามเสียแล้ว ช่างเป็นเกียรติเหลือเกิน ทั้งยังเป็นเรื่องน่าเศร้าของนางอีกด้วย

เด็กรับใช้ขานรับ “อา” แล้วเปลี่ยนสีหน้าเหมือนไม่เห็นเป็นเรื่องน่ากลัวอันใด จากนั้นเล่าว่า “ใช่ขอรับ ได้ยินว่าหัวหน้าของพวกชาวหูทางนั้นตายแล้วเมื่อไม่กี่วันก่อน จึงเปลี่ยนตัวหัวหน้าใหม่ ล้วนว่ากันว่าคนมารับตำแหน่งใหม่ใจร้อนอยากสร้างผลงาน นึกอยากสร้างบารมีให้น่าเกรงขาม จึงต้องการจะโจมตีเมืองหล่งของพวกเรา พระชายาช่างโชคดี มาได้ฤกษ์เหมาะเจาะ ถึงตอนที่ทำศึก ท่านอ๋องคงจัดหาที่นั่งชั้นเยี่ยมให้ท่านชมบนกำแพงเมืองแน่”