ทดลองอ่าน ท่าน… จงถอยไปเสีย! บทที่ 5-6 – หน้า 3 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ท่าน… จงถอยไปเสีย! บทที่ 5-6

เซียวฉางหนิงดวงตาเปล่งประกาย มองไปตามเสียง “หู่พั่ว!”

“เหมียว” แมวกระดองเต่าที่หายตัวไปหนึ่งวันบิดขี้เกียจอยู่บนสันหลังคาอย่างเกียจคร้าน ขนสีดำน้ำตาลสะท้อนเป็นมันวาวใต้แสงแดด

เซียวฉางหนิงคิดอยากจะช่วยแมวของตนเอง นางวิ่งไปใต้ชายคาโดยไม่คิดอะไร และไม่ได้สังเกตเลยว่าใต้ชายคานั้นมีป้ายชื่อป้ายหนึ่งเขียนอักษรสีทองตัวใหญ่ว่า ‘โถงประชุม’

“ช้าก่อนขอรับ ที่นั่นคือ…”

หลินฮวนอยากจะยับยั้ง แต่เซียวฉางหนิงเดินตามทางใหญ่เข้าไปในเขตโถงประชุมแล้ว ประตูห้องโถงปิดสนิท เซียวฉางหนิงยืนอยู่ในชายคาเงยหน้ามองเจ้าแมวที่เดินเล่นอยู่บนกระเบื้องปูหลังคา ขณะที่นางกำลังจะส่งเสียงเรียกก็ได้ยินเสียงแสดงความเห็นของเหล่าขันทีดังลอยมา

“หน่วยหงส์แดงปรับปรุงคันธนูนี้แล้ว สามารถยิงต่อกันได้สิบดอก แต่ละดอกมีพิษ”

“หน่วยพยัคฆ์ขาวประดิษฐ์พิษใหม่ได้หนึ่งชนิดเช่นกัน ไร้สีไร้กลิ่น ตอนพิษกำเริบอวัยวะภายในจะเจ็บปวด แขนขาเกร็งกระตุก แต่ยังทำให้คนมีสติอยู่ เหมาะอย่างมากในการใช้สอบสวนนักโทษ”

“ใต้เท้าผู้บัญชาการ หน่วยมังกรครามคิดค้นเครื่องลงทัณฑ์ใหม่ได้ชนิดหนึ่ง สามารถทุบเส้นเอ็นหักกระดูกได้…”

“ตามรายงานของสายสืบ ระยะนี้ไช่เฟิงแห่งกรมทหารไม่อยู่นิ่ง ลอบรับนักสู้พเนจรในยุทธภพกลุ่มหนึ่งเข้าเมือง เห็นได้ชัดว่ามีจุดประสงค์ร้าย จะดำเนินการอะไรหรือไม่ขอรับ”

“อืม” เสียงทุ้มต่ำที่คุ้นเคยนั้นเป็นของเสิ่นเสวียน “ไช่เฟิงมีใจคิดคดไม่ใช่วันสองวัน ควรจะจัดการบ้างแล้ว”

ดวงตะวันฤดูใบไม้ร่วงสดใส เซียวฉางหนิงกลับมีเหงื่อออกท่วมตัวด้วยความตกใจ

น่า…น่ากลัวเหลือเกิน! ขันทีสำนักบูรพากลุ่มนี้ปรึกษาหัวข้อน่ากลัวเช่นนี้กลางวันแสกๆ

“…เป็นโถงประชุมของใต้เท้าผู้บัญชาการขอรับ” หลินฮวนกัดนิ้วมือพุ่งเข้ามา พูดเสริมครึ่งประโยคสุดท้ายจนสมบูรณ์

เซียวฉางหนิงถอยหลังหนึ่งก้าว อาจเพราะได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว เสียงภายในห้องจึงหยุดลงทันที จากนั้นเสียงทุ้มต่ำของเสิ่นเสวียนก็ดังลอยมา “ใคร!”

เสิ่นเสวียนเปิดประตู บังเอิญเห็นแผ่นหลังหนึ่งวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

บนบันไดมีผ้าที่งานปักประณีตผืนหนึ่งตกอยู่ เห็นชัดว่าเป็นของนายหญิงหนึ่งเดียวในสำนักบูรพา

เขามองไปทางหลินฮวน “นางได้ยินหรือ”

“ได้ยินเพียงไม่กี่ประโยคก็ตกใจหนีไปแล้วขอรับ” หลินฮวนหันมองทางที่ฮูหยินของตนเองวิ่งจากไป พูดอย่างสงสัยว่า “ฮูหยินยังบอกว่าตนเองไม่มีแรงแล้ว นี่วิ่งได้เร็วมากมิใช่หรือ”

เสิ่นเสวียนดูเหมือนไม่กังวลที่เซียวฉางหนิงได้ยินความลับ เพียงแค่ก้มลงหยิบผ้าสีไข่มุกที่ตกอยู่บนบันไดนั้นขึ้นมา ผ่านไปเนิ่นนานจึงพูดเสียงเรียบว่า “ระยะนี้สถานการณ์ไม่ค่อยสงบนัก คอยติดตามนางไว้”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่...

community.jamsai.com