ฮารีไม่กล้าสบสายตาของเขาที่จ้องมองมาอย่างไม่วางตา จึงได้แต่กลอกตาไปทางนั้นทีทางนี้ที จนในที่สุดก็ได้แต่ก้มมองโต๊ะ ถ้าทำอะไรผิดพลาดไป เรื่องคงลงเอยด้วยการส่งให้เพื่อนไปแต่งงานกับประธานบริษัทของตัวเองแน่ๆ ฮารีพยายามกำหนดลมหายใจอย่างใจเย็น
“ก่อนอื่นเรามาดื่มอะไรกันไปแล้วคุยกันไปดีไหมคะ พอดีฉันคอแห้งมากเลยค่ะ”
มันไม่ใช่แค่แห้งธรรมดานะ แต่มันแห้งจนกำลังจะไหม้อยู่แล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ควรมาเจอจริงๆ เมื่อคิดขึ้นมาว่านอกจากจะเป็นคู่นัดบอดแล้ว เขาก็ยังเป็นประธานบริษัทอีกด้วย เธอจึงไม่กล้าทำอะไรโดยพลการ
“คุณอยากทานอะไรครับ”
แทมูหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาและทำท่าจะลุกขึ้นจากที่นั่ง ฮารีจึงรีบลุกพรวดขึ้นทันที
“ฉันจะไปซื้อเองค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผม…”
“ไม่ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ได้โปรดให้ฉันเป็นคนไปซื้อเถอะค่ะ”
เธอต้องวางแผนใหม่อีกครั้ง เนื่องจากตอนนี้เธออยู่ในสภาพที่ลืมไปหมดแล้วว่าแผนเดิมคืออะไร จึงจำเป็นต้องใช้เวลา เมื่อเห็นเธอมองด้วยสายตาที่มีความปรารถนาเต็มเปี่ยม เขาก็มองเธอราวกับมองคนประหลาด
คนที่ประหลาดไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคุณต่างหากล่ะ
ถึงจะรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม แต่ฮารีก็ยิ้มออกมา
“ทานอะไรดีคะ เป็นกาแฟหรือเครื่องดื่ม…แต่ไม่เอาแต่งงานนะคะ!”
เมื่อเห็นเขาขยับปาก ฮารีก็รีบพูดออกมาอย่างหนักแน่น คิ้วของเขาจึงเลิกขึ้น
“เอสเปรสโซ”
“อ๋อ ค่ะ”
เห็นปุ๊บก็รู้แล้วว่าน่าจะดื่มอะไรประมาณนั้น คนอะไร อำมหิตชะมัด อย่างไรก็ตามอย่างน้อยก็โชคดีที่เขาไม่พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาอีก จากนั้นฮารีก็เดินออกไป
“เอสเปรสโซหนึ่ง อเมริกาโนหนึ่งค่ะ ขอเป็นไอซ์อเมริกาโนนะคะ ใส่น้ำแข็งเยอะๆ ขอแบบเต็มแก้วเลยค่ะ”
พนักงานพาร์ตไทม์คิดเงินเสร็จเรียบร้อยและยื่นเครื่องเรียกคิวไร้สายมาให้
“รบกวนนั่งรอที่โต๊ะ แล้วถ้าเครื่องเรียกคิว…”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะรออยู่ตรงนี้เลย”
“เดี๋ยวให้เครื่องเรียกคิว…”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรอตรงนี้สบายใจกว่าค่ะ!”
พนักงานพาร์ตไทม์พยักหน้ารับพร้อมทำสายตาแปลกๆ จากนั้นก็เริ่มเตรียมเครื่องดื่ม ขณะกำลังรออยู่นั้น ฮารีก็แอบชำเลืองมองเขา เมื่อได้เห็นรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นสะกดสายตาแม้ในระยะไกลแบบนี้ เธอก็เกือบจะหลงเสน่ห์เขาเสียแล้ว
จะหลงรักใครง่ายๆ ได้ยังไง นี่เห็นคนจิตวิปริตแบบนั้นแล้วยังหลงรักเขาง่ายๆ ได้อีกเหรอ
ต้องคลั่งไคล้การแต่งงานมากขนาดไหนถึงเป็นอย่างนั้นได้นะ ฮารีมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจ แต่ดูเหมือนจะมีสายเรียกเข้า เขารับโทรศัพท์พลางดูที่นาฬิกาข้อมือ
ฮารีหันกลับไปที่เคาน์เตอร์และเม้มริมฝีปากด้วยความประหม่า จู่ๆ เขาก็พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา เธอถึงได้ทำตัวซื่อบื้อแบบนี้ แต่เธอเอาเรื่องซื้อเครื่องดื่มมาเป็นข้ออ้างในการเปลี่ยนบรรยากาศได้สำเร็จแล้ว เพราะฉะนั้นจะต้องรีบชิงพูดตัดหน้าไปก่อนน่าจะดีกว่า
“ดีล่ะ เห็นปุ๊บก็พูดปั๊บเลยนะ พอฉันเห็นหน้าคุณปุ๊บ ฉันก็จะพูดปั๊บบ้างเหมือนกัน พอวางถาดลงปุ๊บ ฉันก็จะบอกว่าแต่งงานไม่ได้ค่ะ ฉันจะไม่แต่งงานค่ะ ฉันจะไม่มีทางแต่งงานเด็ดขาดค่ะ เรื่องแต่งงานนั่น โนๆ”
เมื่อได้เครื่องดื่มแล้ว ฮารีก็ยกถาดและหันหลังกลับ แต่เธอเกือบจะทำถาดหลุดมือ เพราะเขามายืนอยู่ข้างหลังเธอ เขาจึงช่วยจับถาดที่กำลังเอียงให้ตรงเหมือนเดิม
“ขอโทษด้วยครับ พอดีผมมีเรื่องที่ต้องรีบไปตรวจสอบที่บริษัทก็เลยจะขอตัวสักครู่ครับ”
“คะ? แล้วเรื่องแต่งงานล่ะคะ”
เขาขมวดคิ้ว
เปล่านะ ไม่ใช่อย่างนั้น
“เดี๋ยวผมจะกลับมาคุยต่อนะครับ”
“คะ? เปล่านะคะ ฉันไม่ได้จะชวนแต่งงาน…”
“แค่ยี่สิบนาทีครับ”
หลังจากมองเขาเดินห่างออกไปอย่างเหม่อลอย เธอก็หันหลังกลับมา
“ถ้ายุ่งขนาดนั้นก็อยู่คนเดียวไปสิ จะแต่งงานทำไม…”
ทันใดนั้นถาดที่เธอกำลังถืออยู่ก็ถูกยกออกไป มารู้ตัวอีกทีก็เห็นว่าเขายกถาดไปวางไว้บนโต๊ะแล้ว
ทะ…ท่านประธาน?
“โทรศัพท์”
เขายื่นมือออกมาเหมือนเป็นการบอกว่าให้ส่งโทรศัพท์มือถือให้เขา เธอจึงรีบหาโทรศัพท์มือถืออย่างไม่ทันตั้งตัว แต่เมื่อตั้งสติได้ เธอก็มองเขาด้วยสายตาระแวดระวัง
“ผมจะขอดูว่าคุณเลิกบล็อกเบอร์ผมหรือยัง”
“คะ?”
“เพราะถ้าคุณหนีไป ผมก็คงลำบาก”
ฉันอยากหนีไปจากตรงนี้
แต่เขากลับไม่ให้เวลาเธอคิดเรื่องนั้นเลย และยังทำให้เธอใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแบบนี้ อีกอย่างเธอจะหนีไปไม่ได้ เพราะไม่ว่าอย่างไรวันนี้เธอก็ต้องคุยเรื่องนี้ให้จบ
“ฉันไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ”
หนีไปแล้วจะได้อะไร อย่างไรเสียก็ต้องถูกลากกลับมาเพราะยองซออยู่ดี เธอมาเจอแทมูแบบนี้ได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น และครั้งต่อไปเธอทำไม่ได้อีกแล้ว
“เหมือนที่ท่านประธาน ไม่สิ เหมือนที่คุณคังแทมูมีธุระกับฉัน ฉันเองก็มีธุระกับคุณเหมือนกันค่ะ แต่ฉันเป็นคนที่รอใครไม่ค่อยได้เท่าไร ถ้าคุณทำให้ฉันต้องรอนาน ฉันจะถือว่าเราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกนะคะ”
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอตั้งสติได้และพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ เขาจ้องมองเธอไม่วางตา เธอรู้สึกเหมือนเห็นรอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขาครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พยักหน้าและเดินออกไป
เธอตั้งใจเอาไว้ว่าจะรีบพูดรีบกลับ แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเธอต้องมานั่งรอเขาเพื่อที่จะบอกว่าเธอไม่อยากแต่งงาน
จะชิงพูดก่อนได้ไหมนะ
ฮารีขยี้ผม เทน้ำแข็งใส่ปากแล้วเคี้ยวกรุบๆ
