ทดลองอ่าน Business Proposal นัดบอดวุ่น ลุ้นรักท่านประธาน บทที่ 3

“คงรู้สึกแย่มากเลยนะครับ”

พอรถมาจอดหน้าบ้าน แทมูก็ลงจากรถ แล้วเสียงของซองฮุนก็ดังมาจากข้างหลัง

“คุณจินยองซอไม่ได้มาด้วยตัวเอง แต่ให้เด็กพาร์ตไทม์มาแทน คิดไม่ถึงจริงๆ นะครับ”

ดูเหมือนซองฮุนพูดเพื่อต้องการปลอบใจ แต่ไม่รู้ว่าแทมูคิดไปเองหรือเปล่าที่รู้สึกว่าสีหน้าของซองฮุนดูสดใสขึ้นเล็กน้อย เขาจึงเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

จริงด้วย งานพาร์ตไทม์ ทำไมที่ผ่านมาฉันคิดไม่ถึงนะ

เมื่อลองคำนวณเวลาที่เขาเสียไปในการดื้อแพ่งกับประธานใหญ่คังว่าจะไม่ไปนัดบอดและเวลาที่เขาไปนัดบอดในช่วงที่ผ่านมาดูแล้ว การใช้เด็กพาร์ตไทม์น่าจะมีประสิทธิภาพกว่ามาก

“ยังไงเรื่องก็เป็นแบบนี้แล้ว ผมว่าสำหรับการแต่งงานครั้งนี้ ท่านประธานคงต้องถอยแล้วล่ะครับ”

ดูเหมือนว่าซองฮุนจะแสดงสีหน้ามีความสุขอย่างเปิดเผยราวกับเก็บสีหน้าต่อไปไม่ไหวแล้ว แทมูมองแล้วก็ยิ้มออกมา

“หัวหน้าชา”

“ครับ ท่านประธาน”

“ทำไมถึงชอบลืมคำพูดของผมอยู่เรื่อยเลยนะ”

แทมูเดินเข้าไปใกล้ซองฮุนแล้วจับไหล่อย่างแรงจนซองฮุนสะดุ้ง

“งะ…งั้นหมายความว่าท่านจะเดินหน้าแต่งงานกับคุณจินยองซอเหรอครับ”

“ใช่”

สีหน้าของซองฮุนซีดลงทันที

“แต่คุณจินยองซอ…ทะ…ท่านประธาน”

“ที่ไปเจอมาวันนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงปกติดีนะ ดูไม่น่าจะทำให้ผมหรือบริษัทต้องเสียภาพลักษณ์อย่างที่คุณกังวล หัวหน้าชากังวลเรื่องนั้นไม่ใช่เหรอ”

“ใช่ครับ”

“งั้นก็ไม่น่ามีปัญหาแล้วไม่ใช่เหรอ”

“แต่คุณจินยองซอไม่ใช่ผู้หญิงที่มานัดบอดกับท่านตอนนั้นนี่ครับ”

ซองฮุนพูดต่ออย่างรีบร้อนเล็กน้อย

“ท่านประธานเคยบอกว่าจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มานัดบอดในวันและเวลานั้นไม่ใช่เหรอครับ บอกว่าจะแต่งงานในการนัดบอดครั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงแบบไหนก็ตาม”

แทมูยิ้มบางๆ

“คุณก็รู้นี่”

“…ครับ?”

“เพราะงั้นคุณต้องไปหาจินยองซอคนที่กินรามยอนกับคุณ แล้วพาจินยองซอคนที่ผมนัดบอดด้วยกลับมาให้ได้ ไม่ใช่จินยองซอคนนี้ แต่เป็นจินยองซอคนนั้น”

เขาเน้นตรงคำว่า ‘คนนั้น’ เป็นพิเศษ แววตาเต็มไปด้วยความโกรธจนซองฮุนกลัวว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นที่นัดบอดกับแทมูถูกจับได้ล่ะก็ เธออาจถึงตายเลยก็ได้

เฮ้อ ช่างเป็นผู้ชายที่รั้นไม่เข้าเรื่องจริงๆ แต่ในเวลานี้ สำหรับซองฮุนแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่น่าขอบคุณมากเหลือเกิน

‘นี่คุณกำลังบอกว่าคุณใช้คนทำงานพาร์ตไทม์ในการนัดบอดกับผมเหรอครับ’

ยองซอนึกว่าแทมูกำลังจะตบเธอสักฉาดเสียอีก เพราะแววตาเขาดูเย็นยะเยือกมากเสียจนรู้สึกว่าเขาอาจจะทำแบบนั้นจริงๆ ก็ได้ แม้ยองซอจะอยู่ที่บริษัท แต่เธอกลับไม่มีสมาธิทำงานเลยทั้งวัน

‘ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครครับ’

‘ฉันก็ไม่รู้จักเหมือนกันค่ะ เป็นผู้หญิงที่เจอกันทางโฆษณารับสมัครงานน่ะค่ะ’

‘คุณเห็นโฆษณานั่นที่ไหนครับ’

‘จะ…จำไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันติดต่อไปเยอะมากกว่าจะได้รับการติดต่อกลับมา’

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง ยองซอก็นึกว่าเขาจะบอกว่าเข้าใจแล้วและลุกขึ้นเสียอีก แต่เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ง่ายขนาดนั้น

‘คุณจินยองซอ’

เขาเรียกด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวมาก

‘ผมตัดสินใจว่าจะแต่งงานจากการนัดบอดครั้งนี้’

‘อ๋อ อย่างนั้นเหรอคะ…’

ให้ตายสิ ใครบอกว่าจะแต่งด้วย

ขณะที่ยองซอกำลังคิดแบบนั้น แทมูก็พูดอีกครั้งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

‘แต่คุณจินยองซอกลับใช้คนอื่นมานัดบอดที่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายนัดไว้ให้แทน ทำให้ผมต้องเสียเวลา’

‘เรื่องนั้นฉันขอโทษไปแล้วนี่คะ’

‘แต่ผมต้องการอะไรที่เป็นรูปธรรมมากกว่าคำขอโทษครับ’

‘มะ…มันคืออะไรเหรอคะ’

‘การแต่งงาน’

‘คะ? คุณกำลังบอกว่าอยากแต่งงานกับฉันเหรอคะ’

เมื่อเขามองเธออย่างอึ้งๆ เธอก็รู้สึกอึ้งเช่นกัน

‘ผู้หญิงคนนั้น’

เขาฉายไฟไปยังผู้หญิงคนนั้นที่นัดบอดกับเขา ยองซอตัวสั่นและมองเขาด้วยสายตาหวาดกลัว

‘ถะ…ถ้าอยากตามหาขนาดนั้น คุณโทรไปหาเธอเองก็ได้ไม่ใช่เหรอคะ’

‘เรื่องนั้น…’

เขาหยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยความรู้สึกเก้อเล็กน้อย

‘เธอบล็อกเบอร์ผม’

‘คุณใช้เบอร์อื่นโทรไปก็ได้นี่คะ’

‘ถ้าเธอรู้ว่าเป็นผม ยังไงก็วางสายอยู่ดี แล้วผมจะเสียเวลาแบบนั้นไปทำไมล่ะครับ’

นั่นก็จริง ยองซอพยักหน้า แต่เมื่อมาคิดดูแล้ว จะว่าไปก็ตลกดี เพราะดูจากภาพรวมแล้ว คนที่ทำให้เสียเวลาเปล่าก็คือเขาเองไม่ใช่เหรอ ถ้าคิดว่าจะแต่งงานกับใครก็ได้แบบนั้น ก็ไปหาผู้หญิงคนอื่นแล้วแต่งๆ ไปก็ได้นี่นา ทำไมถึงดึงดันว่าจะต้องตามหาผู้หญิงที่บล็อกเบอร์เขาด้วยนะ แต่แน่นอนว่าถ้าเขาทำอย่างนั้น ตัวยองซอเองก็อาจกลายเป็นคู่แต่งงานของเขาก็ได้ ความดื้อรั้นแปลกๆ ของเขาจึงถือเป็นเรื่องโชคดีอยู่เหมือนกัน แต่เธอก็รู้สึกแปลกๆ อยู่ดี

“อย่าบอกนะ เขาคงไม่ได้ตกหลุมรักชินฮารีตั้งแต่แรกเห็นหรอกใช่ไหม”

ยองซอลองนึกภาพแทมูกับฮารีอยู่เคียงข้างกัน ช่างเป็นภาพที่ดูเหมาะสมกันไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ฮารีมีใจให้มินอู ส่วนแทมูก็ดูเหมือนผู้ชายที่ไม่อาจมีใจรักใครได้เลย

“ดูเหมือนเป็นผู้ชายที่ไม่มีทางชอบใคร ไม่มีทางตกหลุมรักใคร หรือทำอะไรทำนองนั้นได้เลยนี่นา”

ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ไม่เห็นว่าแทมูจะดูเป็นคนที่สนใจผู้หญิงเลย ไม่สิ เขาดูไม่เหมือนคนเลยด้วยซ้ำ จากที่ใช้สายตาเหมือนยิงเลเซอร์ใส่เธอ ใช้ปากพูดแต่คำพูดที่ไร้อารมณ์ออกมาอย่างกับหุ่นยนต์ และทั้งที่ขอโทษไปแล้วแต่ก็ยังพยายามตามหาฮารีไม่เลิกแบบนั้น เขาต้องมีความดื้อดึงอยู่เต็มเปี่ยมว่าจะต้องตามหาผู้หญิงที่เห็นเขาเป็นของเล่นให้เจอแล้วทำลายให้สิ้นซาก!

“ไม่ได้ ฉันไม่มีทางปล่อยให้ฮารีของฉันตกอยู่ในมือผู้ชายคนนั้นเด็ดขาด ขืนปล่อยให้เป็นแบบนั้นล่ะก็ ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่”

ขณะที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่นั้น ใครบางคนมาสะกิดที่ไหล่ของยองซอ พอหันไปมองก็พบว่าเป็นพนักงานในแผนกเดียวกัน

“คุณผู้ช่วยจินคะ”

“หืม?”

“มีคนมาหาที่ล็อบบี้ค่ะ”

“ใครเหรอ”

“เห็นว่าชื่อชาซองฮุนค่ะ”

ชาซองฮุนคือใครกันนะ ยองซอเดินไปที่ล็อบบี้ด้วยความสงสัย แล้วก็พบว่าผู้ชายที่ทำให้หัวใจเธอเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งกำลังยืนรอเธออยู่

“คุณ…”

เมื่อเห็นยองซอ ซองฮุนก็ทักทายอย่างนอบน้อม

ให้ตายสิ ทำไมจู่ๆ โชคก็หล่นทับแบบนี้

“คุณคงจะงานยุ่งอยู่ ขอโทษด้วยนะครับที่มาหากะทันหันแบบนี้”

“ไม่ค่ะ ไม่เป็นไร ว่าแต่มีเรื่องอะไรคะ…”

“ผมอยากขอโทษที่วันนั้นไม่รีบแนะนำตัว ก็เลยทำให้คุณสับสนน่ะครับ”

ตายแล้ว ทำไมถึงเป็นคำขอโทษที่น่าขอบคุณขนาดนี้นะ

ท่าทางที่น่าเชื่อถือของซองฮุนไม่ได้ทำให้หัวใจของยองซอเต้นตึกตัก แต่ทำให้หัวใจของเธอเต้นโครมครามเลยทีเดียว

“แต่ฉันไม่รับคำขอโทษปากเปล่านะคะ”

ยองซอพูดอย่างมีเลศนัยพร้อมใบหน้าที่แดงก่ำ แก้มของซองฮุนก็แดงขึ้นมาด้วยเช่นกัน

“คุณหมายความว่า…”

“เย็นนี้ ถ้าคุณพอมีเวลา…”

“ผมมีเวลาครับ”

ยองซอยิ้มกว้างเหมือนถูกใจที่ซองฮุนตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“งั้นเราไปทานรามยอนกันดีไหมคะ”

“ผมขอเลี้ยงนะครับ”

ยองซอและซองฮุนมองหน้ากันและยิ้มอย่างเขินอาย

* ‘กินรามยอน’ เป็นคำที่มีความหมายแฝงในทางชู้สาว มาจากบทพูด “กินรามยอนไหมคะ” จากภาพยนตร์เรื่อง ’One Fine Spring Day’ ซึ่งเป็นคำพูดที่ชวนมีเซ็กซ์กันอย่างอ้อมๆ

* คิมบับ หมายถึงข้าวห่อสาหร่าย

* คาทอล์ก หรือ Katalk ย่อมาจาก KakaoTalk เป็นแอพพลิเคชั่นแชตฟรีที่นิยมใช้ในประเทศเกาหลี

* เมียร์แคต เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง จัดอยู่ในวงศ์เดียวกับพังพอน มีประสาทสัมผัสและการระแวดระวังภัยที่ดีเยี่ยม ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูง มีพฤติกรรมชอบยืนชะเง้อคอ เพื่อสำรวจและดมกลิ่นที่อยู่บริเวณโดยรอบ

* ‘ผีเสื้อที่สร้างพายุทอร์นาโด’ มาจากทฤษฎีผีเสื้อขยับปีก กล่าวถึงการที่ผีเสื้อขยับปีกหนึ่งครั้งอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศ ซึ่งส่งผลให้เกิดพายุทอร์นาโดได้ การขยับของปีกผีเสื้อจึงแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยที่อาจก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่มาก

* ต๊อกบกกี คืออาหารที่นำแป้งข้าวเจ้าแท่งสีขาวหั่นเป็นชิ้นพอประมาณ ผัดกับผักหลายชนิดและใส่เครื่องปรุงสีแดง

** บุนชิก คืออาหารจำพวกแป้งที่กินง่ายและราคาไม่แพง เช่น รามยอน ต๊อกบกกี คิมบับ

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 18 พ.ย. 65 เวลา 12.00 น.