ทดลองอ่าน นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! บทที่ 2 – หน้า 4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! บทที่ 2

4 of 4หน้าถัดไป

ชั่วขณะต่อมาเสี่ยวซานจึงได้แต่อ้าปากค้างตาโตมองคุณหนูของตนเอง

หลี่หลิงหว่านยืนอยู่บนขั้นบันไดที่เต็มไปด้วยหิมะพร้อมสะอึกสะอื้นเอ่ย “ข้าไม่ไป ที่ผ่านมาข้าทำผิดไปแล้ว ข้าไม่ควรกลั่นแกล้งพี่ชายเลย พี่ชายดีกับข้าถึงเพียงนั้น ตอนที่ข้ากลั่นแกล้งพี่ชาย พี่ชายก็ไม่เคยด่าข้า ไม่เคยทุบตีข้า…”

เขาไม่ด่า ไม่ทุบตีก็จริง แต่พอลงมือครั้งหนึ่งแล้วก็เอาให้ถึงตายเลยทีเดียว

ในใจหลี่หลิงหว่านคิดเช่นนี้ ทว่าต่อหน้ายังคงร้องไห้สะอึกสะอื้น มือก็ยกขึ้นเคาะประตูพลางร้องไห้เรียกหาพี่ชาย พูดซ้ำไปมาว่าตนเองสำนึกผิดแล้ว พี่ชายเปิดประตูเถอะ ให้โอกาสนางขออภัยเขาด้วย

ตอนนี้นางเป็นเพียงแค่เด็กอายุแปดขวบ คำพูดไม่อาจมีเหตุผลมากเกินไป มิเช่นนั้นหลี่เหวยหยวนอาจจะสงสัยขึ้นมาได้

แน่นอนว่าหลี่เหวยหยวนไม่มีทางเปิดประตูให้อยู่แล้ว เขาเพียงแค่ยืนอยู่ด้านหลังประตูด้วยใบหน้าเย็นชา ในใจไม่เชื่อถือคำพูดของหลี่หลิงหว่านเลยแม้แต่น้อย

นางจะขออภัยข้า? หลี่เหวยหยวนแค่นเสียงดูแคลนคราหนึ่ง คงต้องรอให้ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาจากทางทิศเหนือเท่านั้นแล้ว

หลี่เหวยหยวนไม่ได้ส่งเสียงตั้งแต่ต้นจนจบ เพียงแค่ยืนอยู่ด้านหลังประตูโดยไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

หลี่หลิงหว่านเองก็คิดว่าตนไม่สามารถร้อนใจในเรื่องนี้ได้ นางไม่มีทางเกลี้ยกล่อมให้หลี่เหวยหยวนเลิกรังเกียจนางได้ในชั่วพริบตา วันเวลาในภายภาคหน้ายังอีกยาวนานนัก นางสามารถค่อยเป็นค่อยไปได้

แม้ภายนอกและหัวใจทั้งดวงของหลี่เหวยหยวนจะไม่ต่างอะไรกับทะเลสาบที่ถูกน้ำแข็งปิดผนึก ดูเย็นชาไร้ความรู้สึก ทว่าในใจนางกลับเชื่อมั่นว่าคนประเภทนี้จะยิ่งกระหายอยากความรักอย่างรุนแรง ดังนั้นนางจะใช้หัวใจเปี่ยมรักของตนเองไปหลอมละลายเขา

หลี่หลิงหว่านในใจคิดเช่นนี้ นางจึงเคาะประตูอีกสักพักหนึ่ง เรียกพี่ชายอีกเล็กน้อย ร้องไห้เอ่ยคำพูดทำนองว่าพี่ชายไม่สนใจนาง เช่นนั้นวันพรุ่งนี้นางค่อยมาหาใหม่จำพวกนี้แล้ว จากนั้นจึงค่อยๆ หันหลังกลับแล้วพาเสี่ยวซานจากไป

ที่ด้านหลังนางขวางกั้นไว้ด้วยประตูบานหนึ่ง หลี่เหวยหยวนครุ่นคิด แล้วสุดท้ายจึงตัดสินใจแนบใบหน้าไปที่รอยแตกบนประตู มองออกไปข้างนอก

หิมะตกลงมาหนักกว่าเมื่อครู่นี้แล้ว เงาร่างกระจ้อยร่อยเดินทุลักทุเลเหยียบย่ำอยู่บนหิมะมุ่งตรงไปข้างหน้า

หลี่เหวยหยวนมองอยู่สักพักพลันแค่นเสียงดูแคลนออกมาคราหนึ่ง

หนนี้เจ้ามารน้อยตั้งใจจะทำอะไรอีก เขาไม่มีวันเชื่อเป็นอันขาดว่านางแค่คิดอยากมาขออภัยเท่านั้น

 

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 6 มิ.ย. 62

4 of 4หน้าถัดไป

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com