ทดลองอ่าน ปภาวินท์ บทที่ 3

“ปินเคยเมาหนักแค่หนเดียว จำอะไรแทบไม่ได้เลย รู้แค่ตอนตื่นมาแฮงก์เหมือนจะตาย แถมหลังจากใช้สูตรแก้แฮงก์ของเพื่อนแล้วก็อาเจียนอีก ตั้งแต่นั้นเลยเข็ด ดื่มแค่นิดๆ หน่อยๆ ไม่ให้ถึงขั้นแฮงก์อีก” หญิงสาวเล่าอย่างเก้อเขิน

“พี่สิ แฮงก์หลายครั้งแล้วยังไม่ค่อยเข็ด น่าจะทำตัวฉลาดๆ แบบน้องปินนะ ไม่งั้นคงไม่แฮงก์ขนาดนี้” เขาหัวเราะเบาๆ ดวงตาทอประกายเอ็นดูกับเรื่องที่เธอเล่า

“แล้วพี่วินรู้สึกดีขึ้นไหมคะ ถ้ายังไม่หายลองฮันนี่โทสต์ไหม แบบว่าหวานให้สุดเลย เผื่อจะดีขึ้น”

อาชวินมองจานฮันนี่โทสต์ที่ตั้งอยู่ตรงหน้าหญิงสาว ขนาดของมันค่อนข้างใหญ่พอสมควร ตอนที่พนักงานยกมาเสิร์ฟเขาเห็นเธออ้าปากเหวอ ท่าทางตกใจไม่น้อยเหมือนกัน และเขาก็สังเกตเห็นด้วยว่าตอนนี้เธอวางช้อนแล้วทั้งที่ยังเหลือฮันนี่โทสต์เกินครึ่ง

“อยากให้พี่หายแฮงก์ ไม่ใช่ว่าอยากหาคนช่วยกินใช่ไหม”

ปภาวรินท์ทำตาโตก่อนจะยิ้มเขินๆ ที่โดนรู้เท่าทัน ทว่ายังไม่ทันพูดอะไรเขาก็ส่งยิ้มมาให้พร้อมกับเอื้อมมาเลื่อนจานไปอยู่ตรงกลางโต๊ะ ตามด้วยการหยิบช้อนคันที่ยังไม่ได้ถูกใช้งานขึ้นมาตักฮันนี่โทสต์

“ขอบคุณที่ชวนนะ ความจริงเมื่อกลางวันพี่กินข้าวไม่ค่อยอิ่มเพราะมัวแต่ปวดหัวนี่แหละ” อาชวินพูดไปอย่างนั้นเพื่อไม่ให้เธอรู้สึกเก้อ เพราะแท้จริงแล้วเมื่อกลางวันเขาก็กินข้าวหมดจานตามปกติ

คนอะไร แม้แต่ตอนกินยังหล่อ…หญิงสาวนั่งมองเขากินฮันนี่โทสต์แบบเคลิ้มๆ เธอรู้นั่นแหละว่าเขาก็กินด้วยท่าทางปกติธรรมดาเหมือนคนทั่วไป แต่เธอก็จะยังชมเขาอยู่ดีด้วยความลำเอียงแบบเต็มขั้น สมัยเรียนเธอไม่กล้าเฉียดเข้าใกล้เขาด้วยซ้ำ จากนั้นก็ไม่ได้เจอกันเลย ใครจะไปนึกว่าพอได้เจอแล้วจะได้เจอกันถี่ขนาดนี้

ฟ้าเป็นใจแท้ๆ…เข้าข้างตัวเองจะผิดไหมเนี่ย

ปภาวรินท์นั่งมองชายหนุ่มเพลินจนกระทั่งเขาสังเกตเห็นและเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม เธอเลยเลิ่กลั่กแล้วโพล่งออกไปส่งๆ

“พี่วินชอบกินของหวานเหรอคะ”

“ไม่เชิง พี่เป็นพวกมีอะไรให้กินก็กินน่ะ คาวหวานไม่ต่างกัน” อาชวินบอกยิ้มๆ

หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลา พอเริ่มมีสติเธอก็นึกถึงประเด็นที่ควรพูดได้…ถึงจะยังไม่ได้คุยกับพ่อก็ไม่เป็นไร อย่างไรเธอก็ปล่อยโอกาสนี้ผ่านไปเฉยๆ ไม่ได้เด็ดขาด

“พี่วินช่วยเล่าเรื่องการทำโครงการนี้ให้ปินฟังได้ไหมคะ…โครงการสกายไลน์นี้น่ะค่ะ”

“หืม? หมายถึงการออกแบบตึกพวกนี้น่ะเหรอ” สถาปนิกหนุ่มเลิกคิ้วประหลาดใจ

“ค่ะ ปินอยากรู้ขั้นตอนว่าปกติเวลาจะสร้างตึกสักตึกเขาเริ่มต้นยังไง เลือกสถาปนิกด้วยวิธีไหน ดีลงานกันยังไง…คือปกติป๊าปินไม่เคยทำพวกอสังหาฯ เลย แต่ตอนนี้ท่านกำลังจะทำโครงการนึง ปินเลยอยากได้ข้อมูลเผื่อจะช่วยอะไรท่านได้” หญิงสาวหยุดนิดหนึ่งเพื่อประเมินท่าทีของเขา “ถ้าไม่รบกวนพี่วินจนเกินไปนะคะ”

“ไม่รบกวนเลยครับ เรื่องแค่นี้เอง” อาชวินเอ่ยยิ้มๆ…เขาคิดอยากทำความรู้จักกับปภาวรินท์อยู่แล้วเนื่องจากเห็นว่าเธอน่าจะเป็นคอนเน็กชั่นชั้นดี และเธอก็ดูเป็นมิตรดีด้วย แต่เขาก็ไม่ได้หวังขนาดที่ว่าเธอจะสามารถช่วยให้เขาได้งานของเจ้าสัวประดิษฐ์ได้

ทว่าก็นั่นแหละ ถ้ามีโอกาสเขาก็จะไม่ปล่อยให้มันลอยผ่านไปเฉยๆ แน่นอน

ติดตามบทที่ 3-4 ได้แล้ววันนี้!