บทที่ 3
แม้ตั้งใจว่าจะไม่ออกจากห้องไปในวันนี้ แต่พอถึงเวลาอาหารมื้อกลางวันกาลเวลาจำต้องลากขาตัวเองออกมาจากห้องแล้วสวดภาวนาขออย่าให้ได้พบดารานิสัยเสีย แล้วก็เจ้าพ่อมาเฟียอะไรนั่น
เธอหมายถึงแดนนี่ เฉิน
แล้วก็ขอให้ชาตินี้ไม่ต้องพบหน้ากันเลยยิ่งดี
แต่อย่างว่า สองคนนั้นไม่ใช่คนที่เธอจะพบได้บ่อยๆ ชีวิตเหมือนอยู่คนละซีกโลก ต่างกันราวฟ้ากับเหว อีกอย่างเธอคงไม่ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรขนาดนั้น
หญิงสาวหยิบบัตรซึ่งได้มาตอนเช็กอิน เป็นการ์ดแข็งๆ แสดงหมายเลขของตัวเอง ใช้ในการสแกนเข้าออกห้อง บอกเลขโต๊ะอาหาร และยังใช้สำหรับการจับจ่ายใช้สอยบนเรือ เพราะเรือลำนี้มีร้านขายสินค้าค่อนข้างหลากหลาย กาลเวลาจึงเลือกผูกบัตรกับบัตรเครดิตเพื่อให้ง่ายต่อการชำระเงินในกรณีที่เธอเตรียมเงินมาไม่พอ มากไปกว่านั้นยังมีกาสิโนสำหรับนักเสี่ยงโชค และกาลเวลาก็คิดว่าจะไปสิงในห้องนั้นเวลาที่เบื่อไม่มีอะไรทำ
แต่อารมณ์แบบนี้เธอคงไม่มีแก่ใจไปนั่งกดตู้สล็อตเล่นแน่ๆ
อย่างไรก็ตาม ถึงจะเซ็งมากเพียงใดแต่กาลเวลาก็บอกกับตัวเองว่าไม่ควรเก็บเอามาเป็นอารมณ์จนไม่เป็นอันทำอะไร อย่างน้อยเธอควรได้เซ็ตภาพบนเรือเพื่อไปใช้ในการโฆษณาโปรดักต์ของลูกค้า ดังนั้นก่อนออกจากห้องเธอจึงไม่ลืมที่จะคว้ากล้องติดมือมาด้วย
ร่างบางในชุดที่ยังไม่ได้เปลี่ยนพาตัวเองไปที่ห้องอาหารซึ่งแพ็กเกจที่เธอซื้อนั้นบริการอาหารแบบบุฟเฟ่ต์ตลอดทุกมื้อจนครบกำหนดเดินทางกลับ ซึ่งนั่นถือเป็นเรื่องดีเพราะหากต้องซื้ออาหารเองเธออาจควบคุมค่าใช้จ่ายที่บานปลายไม่ได้
กาลเวลากวาดตามองรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มี ‘คู่กรณี’ อยู่ในบริเวณนี้
พริมาเหมือนตู้เรืองแสงเคลื่อนที่ ถ้าเจ้าหล่อนอยู่แถวนี้เธอน่าจะมองเห็นภายในไม่เกินสามวินาที ส่วนเจ้าของเรือ…เขาตัวสูงยังกับเสาไฟฟ้า ไม่น่าจะมองหายาก
เมื่อเห็นว่าบริเวณนั้นไม่มีคนที่เธอกลัวว่าจะต้องเจอ กาลเวลาก็พ่นลมหายใจออกมาแล้วรีบกดชัตเตอร์ถ่ายภาพบรรยากาศรอบๆ อย่างใจเย็น คราวนี้หวังว่าจะไม่เผลอถ่ายคนดังคนไหนให้มีเรื่องอีก
อาหารบนเรือถือว่ารสชาติใช้ได้ หรือว่าเธอหิวก็ไม่ทราบ แต่เธอจัดการสเต๊กเนื้อไปหนึ่งและสลัดผักจานโต ของหวานเป็นไอศกรีมหลากหลายรสชาติ ทว่าขณะที่กาลเวลากำลังเพลิดเพลินกับช็อกโกแลตซันเด ใครบางคนก็มาหยุดยืนตรงหน้าเธอ
ชายหนุ่มวัยไม่น่าเกินสามสิบห้าปียืนประสานมือกันในชุดสูทสุภาพ…ตัวเดิม
ใช่! เธอจำไม่ผิด เขาคือลูกน้องคนสนิทของแดนนี่ เฉิน ชื่อปาริธ
“คุณ มีอะไรอีกหรือเปล่าคะ” กาลเวลามองอย่างระแวง หรือว่าแดนนี่เกิดอยากเปลี่ยนใจโยนเธอลงจากเรือตอนนี้
“ไม่มีอะไรครับ แต่ผมเห็นว่าคุณนั่งทานอาหารคนเดียว เลยเดินเข้ามาทัก รสชาติอาหารเป็นยังไงบ้างครับ ใช้ได้หรือเปล่า”
ปาริธเป็นชายรูปร่างดี สูงโปร่งพอๆ กับแดนนี่แต่เขามีใบหน้าและแววตาที่ดูเป็นมิตรมากกว่า ดังนั้นกาลเวลาจึงลดท่าทีที่เป็นปรปักษ์กับฝ่ายตรงข้ามลงไปกว่าครึ่ง