ทดลองอ่าน OOC I พลิกรักสลับบท บทที่ 6-บทที่ 7

…หรือไม่ได้นะ?

บางจังหวะของชีวิตที่มันบัดซบเอามากๆ นิสรีนก็เผลอสงสัยในความสามารถของตัวเองว่าจะหลุดพ้นจากสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ได้จริงๆ หรือ เมื่อเงินก้อนที่สองของเธอจมหายไปในทะเลสีแดงเดือดอีกแล้ว!

หญิงสาวกัดริมฝีปาก จ้องพอร์ตหุ้นในจอตาไม่กะพริบ หมกมุ่นกับมันเสียจนไม่ทันรู้ตัวเลยว่ามีใครอีกคนปรากฏตัวขึ้นเบื้องหลัง จนกระทั่งเขาวาดวงแขนผ่านพนักโซฟามากอดเธอไว้หลวมๆ ริมฝีปากอุ่นประทับตรงซอกคอเบาๆ ร่างระหงจึงสะดุ้งโหยง

“พี่คุปต์? มาได้ไงเนี่ย!”

เห็นสีหน้าตื่นตกใจโดยไร้ความยินดีของคนรัก อัตรคุปต์ก็เม้มปากเป็นเส้นตรง ร่างสูงใหญ่ขยับมาทิ้งตัวเบียดบนโซฟาตัวเดียวกัน ตัดพ้อเสียงแข็ง

“ทำไม เดี๋ยวนี้บ้านอัศมาลย์ติดป้ายห้ามพี่เข้าแล้วหรือไงถึงต้องตกใจเบอร์แรงขนาดนี้”

นิสรีนนิ่งไปเหมือนคาดไม่ถึงว่าเขาจะพูดด้วยสีหน้าแววตาแบบนี้ ในดวงตาสีน้ำตาลคล้ายจะมีร่องรอยความขบขัน กระนั้นนักแสดงมากฝีมือที่ในชีวิตจริงแสดงไม่เก่งเอาเสียเลยก็พยายามกลั้นยิ้ม เชิดคอบอกด้วยสีหน้าใสซื่อ

“ยังไม่ได้ติด แต่ไอเดียดี เดี๋ยวไปบอกพี่พิก่อน”

“นีซ” คนเคยเย็นชาแข็งกระด้างรีบฉุดรั้งท่อนแขนขาวไว้ กระนั้นก็ไม่กล้าลงน้ำหนักมือมากด้วยกลัวจะทำให้หญิงสาวต้องเจ็บตัว พอดึงร่างระหงมาทิ้งตัวลงบนตักได้ก็รีบกอดรัดเอวบาง เอ่ยอ้อนอย่างไม่เคยทำมาก่อน “อย่าร้ายกับพี่นักสิ แค่ให้เจอวีกละสองวันพี่ก็จะตายอยู่แล้วนะ”

เพราะความต้องการซึ่งสวนทางกันของสองคนที่ต่างเอาแต่ใจทั้งคู่ เขาที่ไม่ยอมปล่อยมือกับเธอที่พยายามสะบัดมือทิ้ง สุดท้ายนิสรีนเลยต้องยอมเจอกับอัตรคุปต์ครึ่งทางคือเธออนุญาตให้เขามาพบหน้าได้เพียงสัปดาห์ละสองหนเท่านั้น นอกจากนั้นถ้าอัตรคุปต์มาพบเธอมากกว่านี้นิสรีนจะถือว่าเขาไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิม…นั่นก็คือไม่เคารพการตัดสินใจของเธอ

ด้วยเหตุผลนี้ทำให้หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ‘ไอ้โบ้’ ตัวล่าสุดต้องปฏิบัติตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สิ่งที่ยังทำให้อัตรคุปต์หน้าด้านตามตื๊อหญิงสาวต่อก็เพราะแม้ปากจะปฏิเสธ ท่าทีจะดูเย็นชาห่างเหินกว่าเดิม แต่ความรักในดวงตาของนิสรีนยังไม่เคยเปลี่ยนไป

นั่นทำให้เขามีกำลังใจจะทวงคนรักกลับคืนมา

“อ่าฮะ สองวัน” เจ้าหญิงกุหลาบขาวพยักหน้าหงึกหงัก ปฏิเสธไม่ได้ว่าหวั่นไหวทุกครั้งที่เห็นว่าอัตรคุปต์ยังสวมแหวนหมั้นอยู่แม้ว่าเธอจะถอดคืนเขาไปนานแล้ว วงหน้างดงามเชิดขึ้นสบตาคมดุ เอ่ยถามด้วยสีหน้ากึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม “แต่วีกนี้เราเจอกันครบไปแล้วนะ พี่คุปต์ใช้โควตาของวีกหน้าเหรอ”

“ก็แย่” ชายหนุ่มเบะปาก นึกสงสัยขึ้นมาครามครันว่าก่อนหน้านี้เขาเคยเย็นชากับนิสรีนถึงขั้นไหน หญิงสาวถึงตามมาเอาคืนกันแบบนี้

หลังถอนหายใจเฮือกใหญ่และจำต้องคลายอ้อมกอดออกปล่อยให้ร่างระหงในชุดเดรสสั้นลายดอกไม้เป็นอิสระ อัตรคุปต์ก็ตอบด้วยสีหน้าจริงจังขึ้น

“ลุงเชนเรียกพี่มาคุยน่ะ”

“คุยกับลุงเชน?” พอสบตาเขาแล้วเธอก็รีบร้องปฏิเสธ “ไม่ใช่แผนนีซ!”

“พี่รู้” อัตรคุปต์พยักหน้า มั่นใจว่าครั้งนี้ไม่ใช่ ‘แผน’ ของนิสรีนเหมือนครั้งก่อนๆ

เพราะเขาไม่ค่อยสนใจเธอ ก่อนหน้านี้หญิงสาวจึงมักจะใช้ชื่อของคุณราเชนบ้าง คุณกมลมาศบ้างชวนชายหนุ่มมากินข้าวด้วยกันที่บ้าน ซึ่งพอมาจริงก็มีบางครั้งที่ทั้งบ้านเหลือเพียงแค่นิสรีน ไม่ได้มีสองสามีภรรยาอัศมาลย์อย่างที่ควร

แน่นอนว่าอัตรคุปต์รู้ทันมาตลอด แต่ถึงแม้เขาจะดูหงุดหงิดไม่พอใจเพียงไร ทุกครั้งก็ยังอยู่กินข้าวกับคนรักต่อ ส่วนครั้งนี้ชายหนุ่มเองก็รู้ว่าไม่ใช่แผนของนิสรีนแน่ๆ เพราะเธอยังพยายามวิ่งหนีเขาอยู่เลย

พอแน่ใจว่าเขาเชื่อจริงๆ หญิงสาวก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ชั่วขณะนั้นเองบางสิ่งก็แวบเข้ามาในหัว มันคือฉากสำคัญของเกมกุหลาบที่คุณราเชนจะเรียกพบอัตรคุปต์เพื่อขอให้เขาเลิกรากับเธอแล้วไปแต่งงานกับโรสลิน แม้ว่าความเป็นจริงแล้วเหตุการณ์นั้นควรเกิดขึ้นในอีกหลายเดือนข้างหน้าหลังจากพระนางของเรื่องได้พบและผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนมาด้วยกัน ทว่าเพราะพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของพระเอกกับนางร้าย มันก็เป็นไปได้ที่เรื่องราวจะเปลี่ยนไป

หรือว่า…

หัวใจหญิงสาวกระตุกวูบ ก่อนจะเต้นกระหน่ำด้วยความหวาดระแวง

“พี่คุปต์…เจอเธอแล้วเหรอ”

จะด้วยน้ำเสียงหรือแววตาของนิสรีนก็แล้วแต่ ทว่าอัตรคุปต์รับรู้ได้ทันทีว่า ‘เธอ’ นั้นหมายถึงใคร และการพบเจอกันระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้นควรเป็นฉากแบบไหน ชายหนุ่มจึงรีบคว้าร่างระหงมานั่งบนตักอีกครั้ง มือใหญ่หยาบกระด้างประคองวงหน้างดงาม จ้องลึกเข้าไปในดวงตาสั่นไหว ยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง

“ไม่” เขายืนกราน ย้ำให้เธอมั่นใจว่านั่นคือความจริง “พี่ยังไม่ได้เจอผู้หญิงคนนั้น”

เขายังคงเป็นเขาคนเดิมที่ไม่เคยทรยศหักหลังนิสรีน

เพียงเห็นความโล่งใจพาดผ่านดวงตาคู่สวย ริมฝีปากหนาก็กระตุกยิ้ม เพราะตระหนักได้ว่ายังอยู่ในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์อัศมาลย์ซึ่งอาจมีคนผ่านมาได้ทุกเมื่อ จึงเพียงประทับจูบบนกลีบปากนุ่มเร็วๆ ทีหนึ่ง

“ถ้ายังหึงยังหวงพี่ขนาดนี้ เลิกคิดเรื่องทิ้งพี่เถอะนีซ” หลังปลอบขวัญคนรัก เขาก็เอ่ยแนะนำอย่างจริงใจ จึงโดนเธอค้อนใส่

“ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา”

แทนที่จะเถียงว่าไม่ได้หึงหวงเขา นิสรีนเลือกจะตอบด้วยประโยคที่ยอมรับเป็นนัยๆ ว่าเขาพูดถูก แต่เธอก็ยังจะเลือกทางนี้อยู่ดี

“ใช่ ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา” อัตรคุปต์พยักหน้าเห็นด้วย นัยน์ตาคมดุสบตาคู่สวยนิ่ง ริมฝีปากสีแดงยกยิ้ม แววตาหมายมาด “แต่ถึงจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน…พี่ก็จะทวงนีซกลับคืนมาให้ได้”

แม้จะมองเห็นความหวั่นไหวในดวงตาสีน้ำตาลสวย แต่อัตรคุปต์ที่ไม่อยากเร่งเร้านิสรีนจนเกินไปจึงเปลี่ยนเรื่อง ชายหนุ่มหลุบมองหน้าจอไอแพดที่คนรักถือติดมือไว้ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ

“นีซสนใจพวกเรื่องการลงทุนตั้งแต่เมื่อไหร่”

หลังธุรกิจผลิตภัณฑ์อาหารเสริมลดน้ำหนักของนิสรีนล้มเหลวไม่เป็นท่าไปเมื่อปีก่อน ชายหนุ่มนึกว่าคนรักจะเลิกสนใจพวกเรื่องธุรกิจหรือการลงทุนไปแล้ว เพราะว่ากันตามตรงตอนนั้นที่หญิงสาวทำธุรกิจก็ไม่ใช่ว่าใจรักหรืออยากหาเงินอะไร เพียงแค่เห็นว่าเป็นเทรนด์ที่กำลังนิยมในหมู่คนบันเทิง

ก็นะ เป็นทั้งนางเอก เป็นทั้งเจ้าของธุรกิจที่ไม่ใช่กิจการทางบ้าน ดูดีไม่หยอก

แต่เพราะไม่ได้มีใจอยากจะทำแต่แรก แค่ร่วมลงทุนและใช้ชื่อเสียงความเป็นนางเอกดังมาการันตีโปรโมตผลิตภัณฑ์ทั้งที่ไม่เคยใช้งานจริง กว่าจะรู้ว่ายานั่นไม่มีแม้แต่ อย. ก็ตอนที่เป็นข่าวใหญ่ครึกโครม เรียกได้ว่าชื่อเสียงที่นิสรีนสั่งสมมาทลายหายไปครึ่งหนึ่งกันเลยทีเดียว ดีที่ว่าตอนนั้นมีข่าวงานหมั้นระหว่างพวกเขาขึ้นมากลบและตัวนิสรีนก็ให้ความร่วมมือกับตำรวจอย่างเต็มที่ เลยฉุดกระแสของหญิงสาวให้กลับมาเป็นแง่บวกได้อีกครั้ง

“แดงเถือกเชียว”

คำทักจากคนที่ยังทำเนียนเป็นเก้าอี้ให้เธอนั่ง ฉุดรั้งสติที่ไม่อยู่กับร่องกับรอยกลับมาอีกครั้ง กุหลาบขาวแห่งอัศมาลย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่