ทดลองอ่าน ม่านฝันคืนวสันต์รัญจวน บทที่ 1-2 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ม่านฝันคืนวสันต์รัญจวน บทที่ 1-2

“อู้…อู้…” เสียงทั้งหมดถูกนางบดขยี้จนแหลกละเอียดในทันที ผู้ที่อยู่ตรงหน้ามองนางด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ลำคอเปล่งเสียงประหลาดออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ข้อห้ามที่สำคัญที่สุดของนักฆ่าก็คือมือเท้าไม่สะอาด ฆ่าคนโดยปล่อยให้พยานมีชีวิตรอด” นางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จ้องมองเขาตาไม่กะพริบ

ลูกกระเดือกในฝ่ามือนางขยับขึ้นลง ฮวาหยางไม่ได้ปล่อยมือ แต่ดึงเขาเข้ามาใกล้โดยออกแรงมากขึ้น

นางโน้มตัวและมองดวงตาที่แดงก่ำของฮวาคั่วอย่างคุกคาม พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ฟังให้ดี นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าจะแก้ไขปัญหาให้เจ้า”

นางจงใจลดความเร็วในการพูดลง ไม่มีการข่มขู่ที่ชัดเจน แต่กลับทำให้ฮวาคั่วหวาดกลัวจนต้องกลั้นน้ำตาพยักหน้า

รออีกพักหนึ่งฮวาหยางจึงปล่อยชีพจรทั้งสองเส้นตรงปลายนิ้วที่ค่อยๆ อ่อนแรงลง จากนั้นก็คว้าตัวฮวาคั่วที่ยืนไม่มั่นคงอย่างรวดเร็วแล้วกระซิบด้วยเสียงที่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน

“มาแล้ว”

ที่สุดปลายสายตาบุรุษที่สวมเสื้อบางๆ สีเข้มสะบัดพัดในมือปิดบังใบหน้าอย่างสงบนิ่ง การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วยิ่ง แต่ไม่เร็วไปกว่าสายตาของฮวาหยาง

นางจำได้ว่าคนผู้นี้คือฉินเจา องครักษ์ของเสนาบดีกรมอาญาคนปัจจุบัน

ตามข่าวของหอร้อยบุปผาบอกว่าหลายวันก่อนขณะที่ลอบสังหารเฉินเหิงเสนาบดีของราชสำนัก บ่าวรับใช้คนนั้นที่หนีรอดจากเงื้อมมือของฮวาคั่วจะพบกับฉินเจาที่นี่คืนนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้บ่าวรับใช้คนนั้นเปิดเผยข้อมูลใดๆ ที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อหอร้อยบุปผา พวกเขาต้องกำจัดบ่าวรับใช้คนนั้นก่อนที่ทั้งสองคนจะพบกัน

“ไป!” ฮวาหยางตะคอกเบาๆ ลุกขึ้นแล้วเดินตามบุรุษผู้นั้นไป

อาจเป็นเพราะทั้งสองคนแต่งกายเป็นหญิงคณิกาและชายบำเรอที่พบเห็นได้บ่อยตามริมแม่น้ำฉินไหว เมื่อเบียดเสียดอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่พลุกพล่านจึงไม่สะดุดตามากนัก ฉินเจาหยุดตรวจสอบอย่างละเอียดหลายครั้งแต่ไม่พบพวกเขา

ทั้งสองเดินตามฉินเจาไปที่เรือสำราญลำหนึ่งซึ่งเทียบท่าอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอย่างรวดเร็ว

วันที่สองเดือนสอง มังกรเชิดเศียร

คืนนี้เป็นเทศกาลโคมไฟมังกรประจำปีของเมืองจินหลิง ทุกครั้งที่ถึงช่วงเวลานี้ก็จะมีเรือไฟมากมายจอดเทียบท่าในแม่น้ำราวกับมังกรไฟตัวยาว นักเดินทางสามารถขึ้นเรือไปชมโคมไฟได้ และพ่อค้าแม่ค้าก็สามารถขึ้นเรือไปขายของได้เช่นกัน

ในเวลานี้มีเสียงบรรเลงสังคีตดังมาจากห้องพักบนเรือ ผสมผสานกับเสียงบุรุษและสตรีที่ยืนพิงรั้วหัวร่อต่อกระซิกอยู่รอบๆ และแสงเสียงที่วุ่นวาย

ทั้งสองเดินตามฉินเจาไป ยิ่งเดินยิ่งลึกขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งเรือแล่นมาถึงกลางแม่น้ำ โคมไฟใหญ่สว่างไสวบนฝั่งค่อยๆ กลายเป็นดวงไฟเล็กๆ

คลื่นน้ำใต้ลำเรือทอดยาวไปไกล ทำให้เกิดความรู้สึกเวียนศีรษะเล็กน้อย

จู่ๆ ฮวาหยางก็หยุดกะทันหัน

กลิ่นฉุนของแป้งหอมเมื่อครู่หายไปแล้ว ในอากาศมีเพียงกลิ่นของพืชน้ำที่เปียกชื้น นางรู้สึกหนาวผิดปกติ

สัญชาตญาณจากการรบราฆ่าฟันมาเป็นเวลานานบังคับให้นางต้องมองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว จึงได้พบว่านอกจากสตรีขายเสียงที่กำลังบรรเลงสังคีตอยู่ในห้องแล้ว ไม่รู้ว่าด้านนอกห้องไม่มีสตรีแม้แต่คนเดียวตั้งแต่เมื่อไร

จู่ๆ ฮวาหยางก็รู้สึกใจหายขึ้นมาทันใด ท่ามกลางเสียงอึกทึกและอากาศที่อบอ้าวดูเหมือนมีคนกำลังกลั้นหายใจ

นางตกใจจึงคว้าตัวฮวาคั่วที่อยู่ด้านหน้าโดยไม่รู้ตัว ทว่าทันทีที่คว้าไปกลับพบแต่ความว่างเปล่า

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 67-68

    By

    บทที่ 67 หลบหนี เซี่ยหลิงปี้ ‘สวม’ ร่างของเซี่ยหงเฉินเดินออกจากตำหนักหลัวฝูไปอย่างเปิดเผยเช่นนี้เอง ส่วนเซี่ยหงเฉินถูกกักขังอยู่ในร่างของเซี...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 15-16

บทที่ 15 ที่พึ่งพิง เซี่ยหยวนซูใช้เวลาถึงสองชั่วยาม ในที่สุดก็ดูดพลังวัตรของเซี่ยหงเฉินจนเสร็จสิ้น เขานั่งขัดสมาธิบนพื้น...

community.jamsai.com