ทดลองอ่าน ม่านฝันคืนวสันต์รัญจวน บทที่ 1-2 – หน้า 4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ม่านฝันคืนวสันต์รัญจวน บทที่ 1-2

ท่ามกลางเสียงปะทะกันจู่ๆ ก็มีแสงสีขาวพุ่งเข้ามาอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ฮวาหยางยกกระบองขึ้นกวาดมันออกไป ทันทีที่กระบองปะทะกับแสงสีขาว พลังมหาศาลก็สั่นสะเทือนจนทำให้ตำแหน่งที่เชื่อมระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ของนางแทบขาด เศษไม้แตกกระจาย แทบจะทำให้นางลืมตาไม่ขึ้น

ยามลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นว่าแขนเสื้อถูกตัดขาดไปตั้งแต่เมื่อไรไม่อาจรู้ หัวไหล่และเรียวแขนที่เรียบเนียนเปิดเผยสู่สายตา ราวกับหยกสีขาวทั้งยังมีประกายเหงื่อเล็กน้อย

ดูเหมือนคนที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นภาพเช่นนี้ มือชะงักไปเล็กน้อย ความเร็วของกระบี่ก็ลดลง

ขณะที่ฉินเจาใจลอยอยู่นี้เอง ฮวาหยางก็ชักกระบี่ที่ข้างเอวออกมาอย่างรวดเร็ว เบี่ยงตัวหลบมายังด้านหลังเขา

“อย่าขยับ” นางหายใจไม่เป็นจังหวะ เหงื่อออกเต็มหน้าผาก ริมฝีปากเต็มไปด้วยไอร้อน “ให้พวกเขาวางกระบี่ลงทุกคน”

คนที่อยู่ด้านหน้าตกตะลึงแต่ก็เชื่อฟัง โยนกระบี่ในมือทิ้งแล้วโบกมือ กองกำลังทหารบนเรือจึงเก็บอาวุธในมือแล้วเข้าไปในห้องพักบนเรือทั้งหมด

บนเรือเหลือเพียงฮวาหยาง ฮวาคั่ว และฉินเจาที่ถูกนางกักคอไว้เท่านั้น ทุกสิ่งรอบตัวว่างเปล่าไปชั่วขณะ มีเพียงสายลมพัดหวีดหวิด

“พวกเจ้าหนีไม่พ้นหรอก” ฉินเจามีท่าทีสงบนิ่ง โบกมือไปทางฝั่ง จากนั้นฮวาหยางก็เห็นบนศาลาริมน้ำและข้างทำนบกั้นน้ำมีดวงไฟล้อมรอบมากขึ้นจนนับไม่ถ้วน

‘สวบ!’

ลูกธนูเย็นเฉียบพุ่งทะลุอากาศมา ปักลงบนไม้กระดานที่อยู่เบื้องหน้าคนทั้งสามอย่างแม่นยำ แสงไฟบนเรือไฟสะท้อนลูกธนูมันวาว ทำให้สีของไฟเลือนราง

“…” ฮวาหยางยืดตัวตรง รู้สึกว่านี่ดูเหมือนจะเป็นฉากอันยิ่งใหญ่ที่สุดที่ราชสำนักปฏิบัติต่อนักฆ่าเท่าที่นางเคยเห็น…

ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือกังวลใจดี

“ถ้าเช่นนั้นใต้เท้าคิดว่าพวกเราควรทำอย่างไรดี” น้ำเสียงของหญิงสาวเดิมทีก็อ่อนหวานอยู่แล้ว และเสียงเรียก ‘ใต้เท้า’ นั้นก็เรียกได้ไพเราะอ่อนโยนยิ่งกว่า ไม่ว่าใครฟังแล้วต่างก็ต้องรู้สึกเสียวซ่านไม่น้อย

แต่ชายที่อยู่ตรงหน้ากลับไม่สะทกสะท้าน เพียงพูดอย่างเย็นชาว่า “ยอมถูกจับกุม”

“หืม?” ฮวาหยางทำเสียงเหยียดหยาม น้ำเสียงแยกไม่ออกว่ายินดีหรือโกรธเคือง นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หันไปส่งสัญญาณให้ฮวาคั่วตามมา แล้วทั้งสองคนก็กักคอฉินเจาเดินไปที่ชายคาห้องพักบนเรือ

“ประเดี๋ยวข้าจะนับถึงสาม แล้วพวกเรากระโดดลงไปด้วยกัน”

ฮวาคั่วตกตะลึง แล้วถามเพื่อขอคำยืนยันว่า “กระโดดน้ำ?”

ฮวาหยางคร้านที่จะอธิบายจึงเริ่มนับ

“หนึ่ง”

สายลมพัดมา พัดจนโคมไฟใต้ชายคาแกว่งไกวจนตกลงไปในน้ำ เหมือนแสงไฟในนรกที่บิดเบี้ยว

นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

“สอง!”

เสียงครวญครางและเสียงน้ำดังขึ้นพร้อมกัน ดูเหมือนจะมีคนถูกแทงได้รับบาดเจ็บ

เพราะถูกน้ำในแม่น้ำโอบกั้น หูจึงได้ยินเพียงเสียงกระบี่แผ่วเบาเท่านั้น ฮวาหยางลืมตาขึ้น เห็นไฟที่ลุกโชนอยู่เหนือน้ำ และเห็นลูกธนูพุ่งผ่านข้างตัวดัง ‘สวบๆ’ แต่เมื่อลงสู่น้ำก็สูญเสียความแม่นยำและความรุนแรงไป

ฮวาหยางไม่ใช่คนที่ซื่อสัตย์มาแต่ไหนแต่ไร นางไม่มีแม้แต่ญาติ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสหายหรือพี่น้อง นางไม่เคยคิดที่จะร่วมเป็นร่วมตายกับใคร และยิ่งไม่มีวันเสี่ยงชีวิตเพื่อผู้อื่น

กระโปรงสีแดงทับทิมลายทองที่แช่อยู่ในน้ำค่อยๆ คลี่บานออก ราวกับสีน้ำมันสีแดงทองที่กระจายตัวอย่างเงียบๆ

นางถอดเสื้อคลุมตัวนอกที่ทั้งหนาและหนักออกแล้วว่ายลึกลงไปและไกลออกไปตามลำพัง

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 67-68

    By

    บทที่ 67 หลบหนี เซี่ยหลิงปี้ ‘สวม’ ร่างของเซี่ยหงเฉินเดินออกจากตำหนักหลัวฝูไปอย่างเปิดเผยเช่นนี้เอง ส่วนเซี่ยหงเฉินถูกกักขังอยู่ในร่างของเซี...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 15-16

บทที่ 15 ที่พึ่งพิง เซี่ยหยวนซูใช้เวลาถึงสองชั่วยาม ในที่สุดก็ดูดพลังวัตรของเซี่ยหงเฉินจนเสร็จสิ้น เขานั่งขัดสมาธิบนพื้น...

community.jamsai.com