ปฏิทินเทพยุทธ์ เดือนสิบในปีนั้น แดนถิ่นอำนวยพรเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงผิดปกติ
สงครามระหว่างมนุษย์และสัตว์วิเศษที่ร้างรามาหลายพันปีปะทุขึ้นอีกครั้งเนื่องจากการสลายไปของผนึก
ทว่าความจริงกลับมิใช่เพียงเท่านี้
ผิวเผินดูคล้ายว่าศึกใหญ่ระหว่างมนุษย์กับสัตว์วิเศษได้ปะทุขึ้นอีกครั้ง แต่อันที่จริงศึกใหญ่ครั้งนี้กลับเป็นผลมาจากการบงการของผู้มีแผนการร้าย
ต้นตอของศึกใหญ่มาจากซือลิ่งเทียนประมุขหอซือมิ่ง
ไม่มีผู้ใดรู้ว่าซือลิ่งเทียนเริ่มวางแผนศึกใหญ่ครั้งนี้ตั้งแต่เมื่อไร แต่ครั้นศึกใหญ่ปะทุขึ้น ซือลิ่งเทียนก็เป็นผู้นำ ใช้แรงผลักดันและความเร็วที่ไวจนราวกับฟ้าผ่านำตระกูลต่างๆ รวมถึงนักยุทธ์ และผู้วิเศษกว่าครึ่งทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ยึดครองทั้งตอนเหนือของแผ่นดินใหญ่ในเวลาอันสั้น ก่อให้เกิดความโกลาหลและความตื่นตระหนกไปทุกหัวระแหง ชาวประชาล้มตายนับไม่ถ้วน
ในขณะที่อีกด้านก็มีเซียวชินหัวหน้าสมาคมผู้ครองสัตว์วิเศษและเฟิงเจ๋อหัวหน้าสมาคมหมอโอสถเป็นผู้นำ เนื่องจากรับมือไม่ทันในศึกช่วงแรก จึงทำได้เพียงนำสำนักและตระกูลที่เหลือรวมไปถึงราชวงศ์สองแคว้นถอยร่นลงมาถึงด้านใต้แม่น้ำเหิงเหอ ใช้เมืองฝูเฉิงเป็นที่พักชั่วคราว คุมเชิงกับฝ่ายเหนือโดยมีแม่น้ำเหิงเหอกั้นกลาง
ในเดือนเดียวกันซือลิ่งเทียนได้ให้สัตว์วิเศษจำนวนนับไม่ถ้วนเป็นทัพหน้าตะลุยข้ามแม่น้ำบุกโจมตีเมืองฝูเฉิง แนวรบแผ่ไปถึงเมืองริมฝั่งแม่น้ำเหิงเหอตลอดทั้งสาย
เซียวชินและเฟิงเจ๋อนำเจ้าหน้าที่สมาคมและสมาชิกที่เหลือของตระกูลนักยุทธ์เซียว สำนักชิงหยวน สำนักคุนหยาง รวมถึงราชวงศ์สองแคว้นออกรับศึกอย่างเต็มกำลัง
ทว่าต้านทานคนไหว แต่กลับต้านทานกองทัพสัตว์วิเศษไม่ไหว การต่อสู้ดำเนินดุเดือดตลอดทั้งวันทั้งคืน ชั่วขณะคับขันที่พวกเซียวชินและเฟิงเจ๋อได้รับบาดเจ็บสาหัสจนใกล้จะพ่ายแพ้นี้เอง เนื่องจากการมาถึงของโม่อีเหริน การเข้าร่วมของกำลังพลเกาะหุน และการปรากฏตัวอันเหนือความคาดหมายของคนตระกูลเฟิ่ง เมืองฝูเฉิงถึงสามารถพลิกร้ายกลายเป็นดี กอบกู้สถานการณ์ย่ำแย่ของฝั่งใต้ได้
พร้อมกันกับที่ทำให้ซือลิ่งเทียนแพ้พ่าย ก็ได้ชำระหนี้แค้นยาวนานหลายพันปีของตระกูลเฟิ่งไปด้วย
โม่อีเหรินมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ท่ามกลางศึกครานี้
คู่หูสัตว์วิเศษระดับสูงและแม้แต่ราชาสัตว์เทพอย่างพยัคฆ์ขาวก็ยังเชื่อฟังคำสั่งของนาง ซ้ำยังมีสัตว์เทพ…ที่ทุกคนแทบจะไม่รู้จักอยู่อีกตัวด้วย
นั่นเป็นสัตว์อะไรกันแน่ ไม่มีผู้ใดมองออก มองเห็นเพียงมันเป็นงูเขียวตัวหนึ่ง เอาแต่ร้องเรียกโม่อีเหรินว่า ‘ท่านแม่’ จากนั้นพอตวัดหางเบาๆ ก็ฟาดงูดำมังกร สัตว์เทพคู่กายของซือลิ่งเทียนให้หมอบกับพื้นได้
ส่วนโม่อีเหรินที่ดูน่ารักปวกเปียกก็กลับมีพลังยุทธ์แข็งแกร่งทะลุพิกัด ถึงกับสามารถต่อกรกับปีศาจเฒ่าที่ฝึกบำเพ็ญมาเป็นร้อยๆ ปีอย่างซือลิ่งเทียนได้เพียงลำพัง!
ถึงจะเป็นเวลาเพียงไม่กี่เค่อก็ยังแข็งแกร่งยิ่ง
ด้วยเหตุนี้คนทั้งหลายจึงมองโม่อีเหรินด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป