ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ บทที่ 1

ในฐานะที่เป็น ‘นางเอก’ ของเรื่องนี้ ฉินโยวโยวย่อมไม่ตาย แต่ก็มิได้พบเจอเรื่องเหนือความคาดหมายเหมือนกับในนิทานไม่น่าเชื่อถือเหล่านั้นที่อาจารย์เล่ามา นางเพียงแต่ถูกคนช้อนตัวขึ้นจากน้ำ และนำมาวางไว้บนไม้กระดานท้ายเรือ

“ด้านนอกเกิดอะไรขึ้น” บุรุษชุดสีเขียวครามผู้หนึ่งที่อยู่ภายในห้องบนเรือเลื่อนสายตาจากจดหมายในมือ มองไปยังบ่าวชราผมขาวไร้หนวดในชุดพ่อบ้านที่เฝ้าอยู่ข้างประตู

หากกล่าวถึงรูปโฉม บุรุษชุดสีเขียวครามผู้นี้ก็นับว่าโดดเด่นอย่างที่สุด ทว่าน่าเสียดายที่ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ท่าทีที่ดูน่ายำเกรงโดยธรรมชาติเมื่อรวมกับรอยพับจางๆ ไม่กี่รอยที่หว่างคิ้วก็ยิ่งเพิ่มความเคร่งครัดเย็นชาให้กับตัวเขาที่เดิมทีก็ค่อนข้างขึงขังอยู่แล้วเป็นเท่าตัว ทำให้คนเกิดความครั่นคร้ามหวั่นเกรงขึ้นในใจอย่างห้ามตนเองไม่ได้ มิต้องพูดถึงความน่าใกล้ชิดหรือชวนให้ชมชอบเลย กระทั่งให้มองนานขึ้นอีกสักอึดใจยังรู้สึกว่าเป็นการบังอาจล่วงเกิน ยามเขามองมาแค่ปราดเดียวก็ยิ่งรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัวทั้งใจ

รูปโฉมต่อให้งามเพียงไร แต่เมื่อไปอยู่บนหน้าของพญายมแล้วก็ไม่มีใครชื่นชมได้ลง!

เขาแซ่เหยียนนามตี้ เป็นพญายมในความคิดของผู้คนจำนวนมาก!

บ่าวชราค้อมตัวตอบเสียงเบา “คนเรือพบเห็นคนจมอยู่ในแม่น้ำ จึงช่วยขึ้นมาวางไว้ท้ายเรือพ่ะย่ะค่ะ” ขอเพียงได้ยินเสียงของบ่าวชราผู้นี้ คนทั้งหมดก็รู้ถึงอาชีพที่เขาทำได้…ขันที

ผู้ที่มีขันทีอยู่ข้างกายย่อมมิใช่คนธรรมดา เหยียนตี้เป็นน้องชายร่วมอุทรของผู้ครองแคว้นเซียงเยวี่ย ขันทีชรานามว่าเหลียงลิ่งเคยกำกับดูแลสายลับทั้งหมดที่อยู่ใต้อาณัติราชวงศ์ แม้บัดนี้จะถอนตัวออกมาเป็นพ่อบ้านใหญ่ของจวนเหยียนตี้แล้ว แต่เขาก็ยังคงเป็นบุคคลทรงอำนาจชั้นหนึ่งในเมืองหลวงแคว้นเซียงเยวี่ย

ครั้งนี้พวกเขาสองนายบ่าวลักลอบเข้าแคว้นตัวลี่เป็นการลับ ข้างกายพาองครักษ์คนสนิทมาเพียงสิบสองคนเท่านั้น ย่อมจะระแวดระวังต่อเหตุการณ์ไม่คาดฝันและคนแปลกหน้าที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวในบริเวณใกล้เคียงเป็นพิเศษ

เหลียงลิ่งกำลังคิดจะเอ่ยปากขออนุญาตไปจัดการกับ ‘เหตุไม่คาดฝัน’ นี้ เหยียนตี้กลับโยนจดหมายในมือเข้ากระถางไฟและลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้องแล้ว

จดหมายฉบับนี้สายลับใต้บังคับบัญชาเพิ่งส่งมาอย่างเร่งด่วน ในจดหมายเป็นข่าวที่ทำให้เหยียนตี้ผิดหวัง คนที่เขาต้องการหาตัวเพิ่งมีร่องรอยปรากฏ แต่จู่ๆ เบาะแสก็มาขาดหายไปอีกครั้ง เหตุการณ์ทำนองเดียวกันนี้มิใช่เพิ่งเกิดเป็นครั้งแรก จนเขาเองยังนึกสงสัยว่าสวรรค์ใช่จงใจเป็นศัตรูกับเขาหรือไม่

เจ้าคนสมควรตายนั่นก็หลบซ่อนเก่งเหลือเกิน! ลื่นไหลยิ่งกว่าปลาหนีชิวเสียอีก!

เหลียงลิ่งมองออกว่าเหยียนตี้อารมณ์ไม่ดีจึงไม่กล้าพูดมาก เพียงเดินตามเขาไปท้ายเรืออย่างเงียบๆ

ฉินโยวโยวกำลังคว่ำหน้านอนพาดอยู่บนขาคนเรือหญิง นางกระอักน้ำที่ปนทรายและเลือดคำสุดท้ายออกมา สติของนางเลอะเลือน เรือนผมยาวเปียกชุ่มสยายยุ่ง สภาพอเนจอนาถเหลือแสน

เหยียนตี้เดินมาหยุดข้างกายฉินโยวโยว อาศัยแสงตะเกียงอ่อนๆ วับแวมก็มองเห็นสีแดงสดวงเล็กๆ ปรากฏระหว่างเส้นผมหลังคอนางได้พอดี…เป็นเขา?!

เหยียนตี้พลันก้มตัวยื่นมือไปปัดเรือนผมเปียกที่กีดขวางสายตาออก เผยให้เห็นลำคอบอบบางขาวสะอาดบริเวณหลังคอมีปานสีแดงสดรูปร่างคล้ายใบเฟิงขนาดใหญ่กว่าหัวแม่มือเล็กน้อยปรากฏให้เห็นในสายตา