ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทที่ 1.3-1.4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทที่ 1.3-1.4

หน้าที่แล้ว1 of 5

บทที่ 1-3 แต่งงานกับพญายม

 

กลางดึกคืนนั้นรถดำเทียมม้าสี่ตัวคันหนึ่งก็มาจอดอยู่ที่นอกประตูจวนสกุลซย่า บนรถม้าประทับตรามังกรมัจฉาของราชองครักษ์อวี่หลิง ไม่มีผู้ใดกล้าขวาง ม่านรถถูกเลิกขึ้น ชายหนุ่มสันจมูกสูงโด่งเบ้าตาลึกเดินลงมา ทั่วทั้งตัวสวมเครื่องแบบทหารสีดำสนิท สาบเสื้อยุ่งเหยิงเล็กน้อยแต่กลับทำให้ดูมีบารมียิ่งขึ้น ในอ้อมแขนเขามีสตรีนางหนึ่งห่ออยู่ในเสื้อคลุมตัวนอกสีดำ กำลังนอนหลับสนิท

ประตูหลักของจวนปิดสนิท หลังเขาเคาะประตูแล้วรออยู่ครู่หนึ่ง ประตูใหญ่จึงเปิดออกตามเสียงเรียก บ่าวรับใช้เห็นป้ายที่เอวของเขาก็ลนลานเข้าไปรายงานในเรือน

เมื่อบอกต่อกันไปถึงเรือนชั้นใน หญิงวัยกลางคนก็กระแอมกระไอเดินออกมา ใบหน้าฉายแววขุ่นเคือง แต่ก็ปิดความยินดีอย่างคนสำเร็จแผนการได้ไม่มิด “ไม่ทราบว่าเป็นใต้เท้าท่านใดนำคุณหนูบ้านข้ากลับมาส่ง ถ้าเรื่องแดงออกไป ข้าจะบอกต่อใต้เท้าลู่ว่าอย่างไร…”

นางยังพูดไม่ทันจบ พอเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายชัดเจนก็นิ่งงันอยู่กับที่

“ข้าน้อยลู่หย่วน มาส่งคู่หมั้นกลับจวน ระหว่างทาง…รำลึกความหลังกัน จึงเสียเวลาไปนาน” เขาย่างเดินก้าวใหญ่เข้าไปในลานบ้าน เสมือนเข้าไปในสถานที่รกร้างไร้ผู้คนก็มิปาน

 

หลังจากคืนนั้นเมื่อซย่าชิงยวนตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเสียงนกร้องจากนอกหน้าต่างดังเซ็งแซ่ นางยังนึกไปว่าเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวัดโบราณเป็นเพียงแค่ฝัน นางลงจากเตียงจะไปล้างหน้าสางผมก็เหยียบถูกรองเท้าปักดิ้นสีแดงชาดลายหงส์คู่หนึ่ง พอยื่นมือออกไปก็คลำเจอขอบเตียงไม้จันทน์แกะสลัก รวมทั้งม่านเตียงกางลงมาเป็นชั้นๆ

นี่ไม่ใช่ห้องเก็บฟืนปูเสื่อฟางที่นางนอนเป็นประจำ แต่เป็นห้องนอนที่มีแต่แขกเท่านั้นที่เข้าพักได้

ซย่าชิงยวนตบศีรษะตนเองคราหนึ่ง ภาพฉากเมื่อคืนก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวทีละภาพ นางสะดุ้งตัวโยนปีนลงจากเตียง เมื่อหากระจกทองเหลืองจากโต๊ะเครื่องแป้งเจอแล้วก็ตรวจตราตนเองโดยละเอียด ทันใดนั้นนางก็เห็นรอยจ้ำแดงที่คอ

ซย่าชิงยวนร้องคร่ำครวญพลางปิดหน้า เรื่องเมื่อคืนนี้เป็นจริงเสียด้วย นางได้หลับนอนกับชายอื่นที่เจอกันโดยบังเอิญไปแล้วจริงๆ ทั้งยังถูกส่งกลับจวน ที่แย่ที่สุดคือนางลืมส่วนสำคัญที่สุดของเมื่อคืนนี้ไปจนหมดสิ้น จำได้เพียง…คนผู้นั้นร่างสูง วาจาน้อย ดวงตาดั่งเหยี่ยวอินทรี จับจ้องมองนางตลอดเวลาแต่ก็เหมือนกับกำลังมองคนอีกคน นางรู้สึกได้ว่าแม้ท่าทีที่เขามีต่อตนจะเดี๋ยวเหินห่างเดี๋ยวใกล้ชิด แต่พอขอก็ยอมให้ เขากำลังสนองความต้องการของนาง ไม่รู้ว่านั่นเป็นเพราะความสงสาร หรือเป็นความแปลกใจที่หญิงสาวผู้โดดเดี่ยวและมีชีวิตยากลำบากจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวได้ถึงเพียงนี้

เมื่อคืนตอนท้ายมีฝนตกที่นอกห้องนั่งกรรมฐาน เสียงฝนซ่าๆ กลบเสียงอื่นไปมากมาย นางจำได้ว่าตนเองรู้สึกร้อนรุ่ม จึงถอดเสื้อคลุมออกพันไว้บนร่างของเขา มือของเขา…น่าจะไม่ได้แตะต้องนางเลยกระมัง แต่ก็จุมพิตนางอย่างใจไม่อยู่กับตัวตลอดเวลา ทั้งสองแสร้งทำทีพัวพันโดยไม่ได้กระทำอะไรลึกซึ้ง แต่ก็ไม่ได้คิดจะหยุด ภายหลัง…แม้จะลืมส่วนที่สำคัญไปจนหมด ทว่าในใจนางก็ว่างโหวงราวกับอะไรขาดหายไป

คืออะไรกันนะ…

ซย่าชิงยวนยังไม่ทันได้คิดให้ละเอียด นอกระเบียงทางเดินก็พลันสว่างขึ้นด้วยโคมไฟที่แกว่งไกว สาวใช้เรียกนางว่าคุณหนูซย่าอย่างไม่คุ้นชินนัก ก่อนจะบอกให้นางรีบล้างหน้าสางผม

ใช่แล้ว วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง

หน้าที่แล้ว1 of 5

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ร้อยเรียงรักเคียงฤทัย บทนำ – 1.2

บทนำ ความหลังของต้าลี่ 1   ฤดูหนาวในรัชศกต้าลี่ปีที่สิบเอ็ด โม่เป่ย ตำบลค่งหม่า สถานที่แห่งนี้คือประตูด่านสำคัญสุดท้ายทา...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 1-2

บทที่ 1 ฮ่องเต้หญิง   “ท่านพี่นำร้อง น้องหญิงคลอรับ ท่านพี่เสียงเพิ่งลับ น้องหญิงสลับขึ้นเวที เป็นมารดาอารี มีบุตรีกตัญญ...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 7-8

บทที่ 7 ค่าเดินทาง เมื่อภูตสุนัขดำคืนร่างเป็นสุนัขธรรมดาตัวหนึ่ง ภูตบุปผาสองตนนั้นก็ไม่อาจทำการใหญ่ ต่อให้ชาวหมู่บ้านป่า...

จุติรัก พลิกชะตาร้าย

ทดลองอ่าน จุติรัก พลิกชะตาร้าย บทที่ 3-4

บทที่ 3 เกิดใหม่   เวิ้งฟ้าดำสนิทปานน้ำหมึก เพียงมีดวงดาวบางตากระจัดกระจายบนม่านฟ้า ทอรัศมีอ่อนจางประเดี๋ยวเผยประเดี๋ยวเ...

community.jamsai.com