บทที่ 4
โรมานซ์ไม่ใช่โรแมนติก
‘ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เจอกันเช้าวันเสาร์นะคะคุณเทพ’
ประโยคที่ภาพฟ้าพูดกับเทพบุตรเมื่อวานฟังดูเหมือนเธอจะมีเวลาเตรียมตัวอีกสักสองสามวันเป็นอย่างต่ำ แต่ไม่ใช่เลย เพราะพอเธอเปิดปฏิทินในมือถือดูก็พบความจริงที่ว่าวันเสาร์มันคือรุ่งเช้าของวันถัดไปเลยต่างหาก ส่งผลให้เมื่อคืนเธอต้องคุยกับชนาพรเรื่องขอย้ายออกไปอยู่ที่อื่นสักพัก และเร่งจัดกระเป๋าเดินทางในทันที โดยนายจ้างบุญทุ่มได้ส่งเมสเสจมาเสนอตัวขอช่วยเธอขนย้ายข้าวของไปบ้านเขาตั้งแต่ไก่โห่ เพราะจำได้ว่ารถของเธอยังอยู่ในกระบวนการซ่อมแซมไม่เสร็จ ซึ่งพีทีสาวเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธน้ำใจคนอยู่แล้ว
เหมือนเดจาวู ภาพฟ้ากำลังนั่งชูคอเป็นตุ๊กตาหน้ารถของเทพบุตรอีกครั้งเหมือนเมื่อคืนไม่มีผิดเพี้ยน แม้เช้านี้คนรวยจะไม่ได้ขับซูเปอร์คาร์มารับเธอ แต่รถยนต์ที่เขาใช้ก็ราคาเหยียบหลักหลายล้านจนหญิงสาวอดนึกในใจไม่ได้ว่าช่างเป็นบุญวาสนาก้นของเธอยิ่งนัก
โครก!
ดูเหมือนเหตุการณ์ทุกอย่างจะฉายวนซ้ำราวกับมีคนกดกรอแผ่นหนังย้อนกลับ คนท้องร้องเพราะหิวข้าวเช้ายังคงวางฟอร์มไม่พูดไม่จา ทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถให้เธอต่อไป แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้นประโยคคำถามเดียวกันกับเมื่อคืนก็ถูกส่งออกมาจากคนปากหนัก
“คุณฟ้าหิวรึเปล่าครับ”
“หิวค่ะ”
คราวนี้ภาพฟ้าไม่ได้ตอบคำถามเอาใจใคร เพราะเธอเริ่มรู้สึกหิวหน่อยๆ แล้วเหมือนกัน สายตาหวานมองตัวเลขบนนาฬิกาดิจิตอลหน้าคอนโซลรถ เห็นว่าเวลาสมควรแล้วจึงหันไปมองข้างทางดูว่ามีเจ้าไหนเปิดขายแล้วบ้าง ก่อนจะเจอร้านขายข้าวแกงปักษ์ใต้เล็กๆ ขนาดหนึ่งคูหา เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คนขับหันมาถามความคิดเห็นของเธอพอดี
“อยากทานอะไรครับ”
“ร้านข้าวแกงตรงนั้นเปิดแล้ว แวะเลยก็ได้ค่ะ”
สิบนาทีต่อมาภาพฟ้ากับเทพบุตรเข้ามานั่งอยู่ในร้านขายข้าวราดแกงปักษ์ใต้ โดยทางร้านจัดโต๊ะและเก้าอี้ไว้รองรับลูกค้าเพียงสามโต๊ะเท่านั้น และเพราะอาหารใต้มีรสชาติจัดจ้านแม่ครัวเลยเตรียมผักหลากหลายชนิดไว้ให้กินแกล้มเผ็ดไม่อั้นฟรี ซ้ำยังมีน้ำพริกกะปิกลิ่นหอมแถมให้อีกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าพีทีสาวไม่ยอมให้ลูกศิษย์สั่งเมนูตามใจชอบตัวเองอย่างเมื่อคืนอีกแล้ว เธอพูดแกมบังคับให้เขาไปนั่งคอยก่อน พอสั่งอาหารเสร็จสรรพเจ้าตัวก็เดินตามมาที่โต๊ะรอให้เจ้าของร้านเดินมาเสิร์ฟ ไม่นานกับข้าวก็ถูกยกมาวางตรงหน้าคนทั้งคู่
ไข่ต้มยางมะตูม
คนถูกจ้างเพื่อมาดูแลด้านสุขภาพโดยเฉพาะส่งยิ้มเย็น ก่อนจะใช้ช้อนตัวเองงัดไข่แดงออกจากไข่ขาวทุกฟอง แล้วหย่อนทิ้งลงถังขยะข้างโต๊ะ โดยที่เทพบุตรไม่คิดจะถามหรือคัดค้านการกระทำของเธอเลย เขาทำเพียงกะพริบตาปริบๆ นั่งมองเท่านั้น และพร้อมให้ความร่วมมือกับเทรนเนอร์สาวอย่างเต็มที่