ทดลองอ่าน สะดุดรักร้อยโล บทที่ 4 – บทที่ 5

แทนคุณขับรถพาว่าที่แฟนสาวมาร้านอาหารไทยต้นตำรับแถวทองหล่อ เพราะเขาจำได้ว่าเมื่อคืนตอนเฟซไทม์กันเจ้าหล่อนบ่นอยากกินเมี่ยงบัวหลวงกับต้มจิ๋วกุ้ง ระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟทั่งคู่นั่งพูดคุยกระเซ้าเย้าแหย่ราวกับคนเป็นแฟนกัน หากแต่ความจริงแล้วสถานะไม่ใช่

“เฮ้ย! นั่นมันไอ้ตรัยนี่”

“ใครกันคะ” ภาพฟ้ามองตามสายตาของแทนคุณไปยังโต๊ะอาหารมุมในสุดของร้าน “เพื่อนแทนเหรอ”

“ครับ เพื่อนกลุ่มเดียวกันสมัยเรียนอัสสัม ไม่ได้เจอหน้ามันจะสิบปีได้แล้วมั้ง อ๊ะ มากับสาวเสียด้วย สงสัยผมจะต้องเข้าไปทักทายมันซะหน่อย ฟ้าไปด้วยกันนะครับ”

“จะดีเหรอคะ ดูเหมือนพวกเขาน่าจะต้องการความเป็นส่วนตัวนะแทน”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ นานๆ ผมจะบังเอิญได้เจอเพื่อนเก่าสักที” ว่าจบแทนคุณก็ลุกเดินดุ่มๆ ไปทางโต๊ะที่ว่า ทำให้ภาพฟ้าจำต้องเดินตามเขาไปอย่างปฏิเสธไม่ได้

“สวัสดีครับคุณฤทธิ์ตินัย หายหน้าหายตาไปจากเพื่อนฝูงเลยนะเอ็ง”

คนถูกเรียกหันขวับหาที่มาของเสียง ก่อนจะเจอต้นตอยืนอยู่ข้างโต๊ะตัวเอง แวบแรกภาพฟ้าเห็นทันว่าสีหน้าของอีกฝ่ายมีความตระหนก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนเก่าสมัยเรียนด้วยกันเดินเข้ามาทัก

“ข้าก็ยังอยู่ในกรุ๊ปไลน์ แต่แค่ยุ่งๆ เลยไม่ได้ตอบ”

“ไม่ได้ตอบหรือไม่ได้อ่านเลยวะฮะไอ้ผู้กำกับคิวทอง”

ฤทธิ์ตินัยเลือกจะไม่โต้ตอบเพราะสิ่งที่แทนคุณพูดมาเป็นความจริงทุกคำ เขาไม่ได้อ่านแชตเพื่อนสมัยเรียนมัธยมเท่าไหร่ เพราะมัวแต่ทุ่มเทกับการทำงานเป็นหลัก

“ปีนี้ข้าก็คิดๆ อยู่ว่าจะไปงานเลี้ยงรุ่น ว่าแต่เอ็งเถอะ เจอกันครั้งล่าสุดไม่ใช่คนนี้นี่”

“ไม่เจอเป็นสิบปี เอ็งเล่นข้าไม่ได้หรอกเว้ยไอ้ตรัย” แทนคุณย้อนพลางหัวเราะชอบใจ “ทำมาเป็นพูดดี แล้วเอ็งล่ะอะไรยังไง ไม่คิดจะแนะนำคุณคนสวยให้เพื่อนรู้จักหน่อยเหรอครับ”

แทนคุณแซวพลางใช้หางตาเหล่หาผู้หญิงหน้าหวานที่เพื่อนพามาทานข้าวด้วย ทว่าภาพฟ้าที่ยืนสังเกตอยู่เห็นใบหน้าอีกฝ่ายถอดสีอย่างชัดเจน เธอเลยสะกิดแขนคนของตัวเองเบาๆ ให้พอรู้ตัว

“เธอชื่อเรียวหนาม มาหยา” ฤทธิ์ตินัยชะงักคำพูดเหมือนหยุดคิดเล็กน้อย “เป็นนางเอกละครเรื่องใหม่ของข้า”

“แค่นั้นจริงเหรอวะ” แต่ดูเหมือนว่าความคะนองปากจะทำให้แทนคุณหยุดแซวเพื่อนเก่าต่อไม่ได้

“ก็เออสิวะ ไม่มีอะไรในกอไผ่เว้ย”

“สวัสดีค่ะ”

ภาพฟ้าจดจ้องเรียวหนามไม่วางตา เห็นเจ้าหล่อนยกมือไหว้อย่างสวยงามตามแบบฉบับกุลสตรีไทย ต่อด้วยคลี่รอยยิ้มหวานทักทาย เธอมองจากการแต่งตัวอีกฝ่ายดูจะเป็นคนเรียบร้อย ท่าทางน่าจะเป็นผู้หญิงพูดน้อย

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเรียวหนาม” แทนคุณกล่าวทักทายด้วยท่าทางเป็นมิตร ก่อนจะเหล่มองหน้าเพื่อนอย่างไม่เชื่อในคำพูดที่ว่าไม่มีอะไรในกอไผ่เท่าไหร่นัก “เรียกผมว่าแทนก็ได้ครับ อ้อ! ลืมแนะนำไปเลย นี่ภาพฟ้า ว่าที่ภรรยาของผมในอนาคต”

“แทน…” ภาพฟ้าใช้สายตากล่าวตำหนิคนข้างกายก่อนจะหันมาทักทายคนรู้จักใหม่ตามมารยาท “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณตรัย คุณเรียวหนาม”

แม้ภายนอกภาพฟ้าจะวางตัวเป็นปกติ แต่ความคิดภายในหัวกำลังสับสนและว้าวุ่น หญิงสาวอยากจะหยิบสมาร์ตโฟนในกระเป๋าสะพายข้างตนออกมาเสิร์ชหาข้อมูลแม่นางเอกสาวตรงหน้าใจแทบขาด ถ้าเธอใคร่อยากเห็นว่าหน้าตาแฟนเก่าของเทพบุตรเป็นยังไงสักนิด ป่านนี้คงได้รู้กันแล้วว่าโลกมันกลมอย่างที่โคลัมบัสกล่าวไว้จริงรึเปล่า

(โปรดติดตามต่อในเล่ม)